Onlangs kende het noord Spanje een nieuwe uitdaging, zoals zeer extreem weer voor de Spaanse wijnbouw. Hagelstenen zo groot als pingpongballen kwamen uit de lucht vallen en hebben grote schade veroorzaakt in DO Bierzo en DO Valdeorras. Eerder kende ook het Spaanse Catalonië extreem weer met funeste gevolgen voor de wijnbouw.
Op 25 juni trof een storm de omgeving van Valtuille de Abajo. Ongeveer 500 tot 600ha van de best gelegen wijngaarden van DO Bierzo werden geteisterd met hagelstenen. Met als gevolg dat druiven zijn geplet, de bladeren van wijnstokken afgescheurd en zelfs stokken en blijvend hout zijn beschadigd. Dit is de tweede hagelbui voor de regio. Op 18 juni trok een andere storm over het nabijgelegen Cacabelos, waarbij ongeveer 250ha wijngaarden rond de stad waren getroffen. De gebeurtenis trof ook de nabijgelegen provincie Ourense, waarbij wijngaarden in DO Valdeorras werden weggevaagd.
Omdat de oogst nog maar 2 maanden verwijderd is, zitten de wijnbouwers met hun handen in het haar. Wat leek op een zeer succesvolle oogst, zijn er nu twijfels over wat er nog te redden valt. Daarnaast heeft de schade op de wijnstokken natuurlijk ook gevolgen voor de oogst van volgend jaar.
DO Bierzo impact
In DO Bierzo is de schade het grootst in Valtuille de Abajo en Valtuille de Ariba, waar we tevens 50% van de belangrijkste wijngaarden van de appellatie vinden. De hagelbui kwam tevens op een zeer ongelegen moment. De wijnstokken waren net, na de bloei, aan de vruchtzetting begonnen. De bessen zijn tot aan de véraison gevoelig voor schimmeldruk. En momenteel is er een verhoogd risico op Valse Meeldauw, Zwartrot en Echte Meeldauw, als gevolg van de natte omstandigheden en de hoge temperaturen.
Conclusie
Terwijl de Spaanse telers door moeten gaan en hopen er het beste van te maken, is het zaak dat de beschadigde wijnstokken zo spoedig mogelijk te behandelen om de schade en wonden van het extreme weer te beperken.
Het huidige jaar 2024 zal naar waarschijnlijkheid snel vergeten zijn terwijl de telers 2025 nauwlettend in de gaten zullen houden.
Oude wijnstokken behouden
Daarnaast speelt er nog een andere belangrijke uitdaging zich af voor de Spaanse wijnbouw in het noordoosten. In het kader van een EU-programma om wijngaarden te herstructureren, wilt de Spaanse regering en lokale autoriteiten oude wijnstokken vervangen voor productievere wijnstokken.
Nu schuilt hieronder een dieper probleem. In DO Bierzo zijn vele wijngaarden in eigendom van kleine families. Deze hebben wijnstokken van wel 70+ jaar. Denk hierbij aan Godello, Mencia, Alicante Bouschet, Palomino, Bastarda, Malvasia en Dona Blanca. De overdracht en regulering eigendom en pacht van deze kleine minifundio was vroeger vaak onder mondeling afspraken. Doordat de lokale autoriteiten hebben geregistreerd, komen deze niet voor in het wijnbouwregister waardoor regulering lastig is. Terwijl dezelfde lokale autoriteiten nu oproepen tot het rooien en herplanten met Europees geld.
Nu zijn de toonaangevende Raul Perez en Demencia Wine opgestaan en hebben een petitie gestart voor het behouden van deze oude wijnstokken.
Eenmaal, de oude wijnstokken van Bierzo zijn al meer dan een eeuw bewaard gebleven door traditie en de liefde en inspanningen van wijnbouwers en families. Deze moeten het unieke genetische wijnerfgoed van Bierzo behouden.
Jumilla DO is een subappellatie van Murcia DO in het zuidoosten van Spanje. Jumilla DO wordt gezien als het belangrijkste wijngebied in Murcia gezien de kwaliteit maar ook hoeveelheid dat men produceert. De appellatie omvat de zeven dorpen Jumilla, Hellin, Ontur, Tobarra, Albatana, Fuente-Alamo en Montealegre del Castillo. Het gebied ligt op het plateau van La Mancha op 400 tot 1.000m hoogte. Droogte en stijgende temperaturen zijn grote uitdagingen. Zomers kunnen in Jumilla bijzonder heet zijn, tot wel 42C terwijl regenval tot een miniem is met max 300mm. Het semi-aride continentale klimaat is dus zeer droog en warm, maar ook winderig. Wat waterstress alleen maar verder doet oplopen. Vandaar dat toegepaste druivenrassen zich hier ook aan aanpassen. Monastrell is een bijzonder goed voorbeeld van een hitte bestendig druivenras dat herontdekt is door de wijnbouwers.
Wat ging er aan vooraf
De geschiedenis van Jumilla DO is bijzonder. In 1978 werden de oudste overblijfselen van vitis vinifera zaden van Europa ontdekt, wel 3.000 jaar oud. Er zijn ook archeologische overblijfselen gevonden die getuigen van de meer dan 2.500 jaar oude wijntraditie, waaronder oorbellen uit de 4e eeuw voor Christus.
Zo een 25 jaar geleden stonden hier vooral Merlot, Cabernet Sauvignon en Syrah aangeplant. In die tijd was irrigatie een noodzaak, zeker voor deze druivenrassen. Maar hoe anders is de situatie nu. Om te irrigeren is veel water nodig en daarvoor zijn de nodige watervergunningen benodigd. Dit werd een steeds groter probleem. In 1995 gebruikte men nog 100 miljard liter water voor de wijnbouw en in 2020 maar liefst 900 miljard liter. Mede onder invloed van waterschaarste en opwarmende temperaturen, is het bijzonder hoeveel wijnbouwers de inheemse Monastrell hebben herontdekt en zijn overgestapt naar dry farming.
Biologisch
De bodem is zeer kalkrijk en heel arm aan organische materialen vanwege de droogte. Doordat hier brede valleien zijn, is de bodem bezaait met gesteente dat door erosie uit de bergen naar beneden is gekomen. In sommige delen overheersen zanderige gravel bodems. Dit is een overblijfsel van een zee die miljoenen jaren geleden hier gelegen heeft. En er zijn zelfs enkele plekken met rotsachtige vulkanische bodems. De bodem is goed waterdoorlatend, wat van groot belang is in een droog winderig gebied. Ondergrondse harde krijtlagen voorkomen dat vocht uit diepere delen naar de toplaag optrekken en verdampen. Deze factoren dragen bij aan een extreem schone bodem, vrij van vervuiling. Pesticiden worden nauwelijks gebruikt omdat door de droogte er geen ziektes voorkomen. Daardoor zijn veel wijngaarden biologisch gecertificeerd.
Waarom Monastrell
Reeds in de 14e eeuw is deze druivenras in de regio gesignaleerd. Het is gebleken dat Monastrell zich goed kan aanpassen in een hete droge omgeving. De druif heeft een dikke, donkere schil en is daardoor goed bestand tegen UV-straling en voorkomt zonnebrand. Ze vormt de knoppen laat om de strenge winterperiode door te komen en rijpt lang voor een goede smaakontwikkeling.
Om de droogte en de wind te doorstaan, staan de stokken op wel 3m van elkaar in gobelet (bush vine). Dan hoeven de wortelstelsels niet met elkaar te concurreren voor dat kleine beetje water wat beschikbaar is. Tevens wortelen de druivenstokken diep om bij het water en de voedingsstoffen te komen.
Onderzoek heeft aangetoond dat Monastrell op een unieke wijze met water omgaat. Het gaat om het verband tussen beschikbare watervoorraad in de bodem, de bladeren en het gedrag van het druivenras. Bij warmte en waterschaarste sluiten de huidmondjes van de bladeren heel snel om verdamping te minimaliseren. Daardoor staat de ontwikkeling van de druif stil en kan leiden tot fenolische onrijpheid. Druivenrassen die dit nastreven noemt men een isohydrische ras). Andere rassen (anisohydrisch) sluiten de huidmondjes later wanneer al het beschikbare water is verbruikt, wat vervolgens stress geeft. Monastrell is bijzonder omdat onderzoek heeft uitgewezen dat dit ras de situatie aankijkt en dan pas beslist of ze zich isohydrisch danwel anisohydrisch zal gedragen. Daardoor ontwikkelt ze zich gelijkmatig en heeft Monastrell veel minder irrigatie nodig. Inmiddels is ongeveer 70% van de aanplant Monastrell.
Keerzijde
Natuurlijk is er een keerzijde. Doordat een grote groep wijnbouwers zijn overgestapt naar dry farming, moeten de wijnstokken harder werken om water te bereiken. Door deze krachtinspanning van de plant, levert ze minder bessen op. Waardoor natuurlijk de wijnproductie lager is. Als gevolg daarvan is de kwaliteit weliswaar hoger van de druiven en dus de wijn, maar ook de prijs.
Desondanks kennen de wijnen uit Jumilla een zeer goede prijs-kwaliteit verhouding van rond €15.
Het hing al een tijdje in de lucht, maar de Elzas is verdeeld met een hoofdrol voor Riesling. De grote controverse is dat deze edele druivenras mag binnen de AOC Alsace geen zoete wijnen meer produceren. Dat wilt zeggen wijnen met meer dan 4mg restsuiker.
INAO, de organisatie die over herkomstbenamingen gaat in Frankrijk, heeft de bedoeling om de beschermde oorsprongsbenaming duidelijker te maken. Maar het gevolg is dat er gepassioneerde debatten en diepe meningsverschillen zijn ontstaan. Riesling is in staat om een wijde range van stijlen te produceren afhankelijk van terroir, expositie en rijpheid. Hierdoor is er veel onduidelijk hoe zoet de uiteindelijk wijn eigenlijk is. Men kent eenmaal geen classificatie zoals in Duitsland. INAO had de keuze uit drie opties; wijn mag niet meer dan 4gr/l suiker bevatten, de Europese richtlijn volgen om de wijn te etiketteren met het smaakpatroon: droog (sec), halfdroog (demi-sec), halfzoet (moulleux) of zoet (doux; zoals bijvoorbeeld in Duitsland). Of de gewenste Riesling te definiëren op basis van het rijpheidsniveau. Overigens de eerste optie geldt voor alle Franse wijnen, behalve in de Elzas.
Wat ging er aan vooraf
Overigens sinds 2021 werden producenten verplicht om op het etiket aan te duiden in welk smaakpatroon hun wijn viel. De bedoeling hiervan was om voor de consument meer duidelijkheid te brengen. Het zou de verkoop ten goede komen, omdat nogal wat mensen in de veronderstelling waren dat Alsace-wijnen vooral zoet waren. Iets wat ten onrechte is want de producenten kijken naar waar de markt om vraagt. Dus eigenlijk al voordat de consument goed en wel gewend is aan deze verandering, komt de volgende er al bovenop. Overigens blijft deze regel wel van kracht voor andere druivenrassen zoals Gewürztraminer, Pinot Blanc, Pinot Gris of Sylvaner.
Sinds 1 augustus 2023 is binnen de appellatie Alsace gereserveerd voor droge wijnen van Riesling. Echter vooral onafhankelijk wijnboeren betwijfelen of dat druiven die volle rijpheid bereiken wel kunnen voldoen aan deze gestelde eisen. Elzas heeft eenmaal microklimaten waar druiven zeer rijp kunnen worden en dus een hoger suikergehalte hebben. Het ligt ook deels in de traditie dat de Elzas verschillende wijnstijlen voortbrengt dankzij het gevarieerde terroir. Dit is dus het twistpunt, daar waar de AOC de bedoeling heeft om meer duidelijkheid voor de consument te verschaffen door te vereenvoudigen, zien wijnproducenten juist een aanval op de diversiteit en identiteit van de Elzas wijnen.
Uiteindelijk is “gekozen” voor de derde optie. De naam “Riesling” mag worden toegevoegd aan de AOC Alsace indien de wijn, na gisting, maximaal 4gr/lt restsuiker voor gechaptaliseerde wijn, tot max 9gr/lt voor niet-gechaptaliseerde wijn indien de zuurgraad niet meer dan 2gr/lt lager is dan het restsuikergehalte. Echter is er een uitzondering voor de Vendanges Tardives of Sélection de Grains Nobles en ook op de AOC Alsace met extra village- of wijngaardbenaming. Verder kunnen deze suiker en zuurgraad gehaltes elk jaar aangepast worden.
Na de publicatie in augustus, was er 1 maand om protest aan te tekenen. Deze hebben uiteindelijk geen verandering aangebracht en dus
Conclusie
Uhm snapt u het nog? Dit is zeker zeer duidelijk voor een consument. Daarnaast blijven de hogere kwaliteitswijnen (Vendanges Tardives en village/wijngaardbenamingen) vooralsnog buiten beschouwing, waardoor de suggestie wordt gewekt dat deze zoeter zijn dan de gewone AOC wijnen. Wanneer voor optie twee was gekozen, vermoed ik dat er veel meer duidelijkheid zou zijn ontstaan voor de consument. De naam Riesling mag op het etiket staan voor AOC Alsace wijnen indien de wijn voldoet aan de bovenstaande voorwaarden. Anders mag de referentie naar Riesling niet vermeld worden, neemt niet weg dat een AOC Alsace wijn dus wel van Riesling gemaakt is.
Nieuwe blik op oude wijn
Een Duits-Oostenrijks onderzoeksteam vonden een enorme hoeveelheid grafgiften bij het graf van koningin Merit-Neith van de 1e Dynastie in de necropolis Umm el Qa’äb. De archeologen vonden honderden oude potten met overblijfselen van 5.000 jaar oude wijn. Veel kruiken zijn nog in goede staat en hebben soms zelfs nog stoppen op de kruiken. De potten bevatten organische resten van 5.000 jaar oude wijn en een grote hoeveelheid goed geconserveerde druivenpitten.
De ontdekking van deze oude wijn draagt aanzienlijk bij aan het gebied van archeologie en de studie van oude beschavingen. Archeologen hebben lang volgehouden dat wijnproductie en -consumptie integrale componenten waren van oude samenlevingen, vooral onder de elite. Wijn was niet alleen een gekoesterde drank, maar ook een symbool van status en macht.
Vooral de koningen van Egypte stonden bekend om hun voorliefde voor wijn, die ze tijdens rituelen consumeerden en aan de goden offerden. De vondst van deze 5000 jaar oude wijn bewijst dat deze samenlevingen geavanceerde kennis hadden van het maken van wijn. Het bewaren van de wijnresten gedurende zo’n lange periode is een bewijs van hun vaardigheden en technieken. Het biedt ook een unieke blik op de methoden en praktijken van wijnproductie duizenden jaren geleden.
2023 een moeilijk jaar in Spanje
2023 was een zeer moeilijk jaar voor de Spaanse wijn industrie. Het jaar is gekenmerkt door zeer extreme droogte en een uitzonderlijk natte september maand met regen, hagel en wind. De verzekeraar Agroseguro verwacht dat het jaar ingaat als het grootste schadejaar met ruim € 100 miljoen aan schade uitkeringen, sinds de oprichting van het landbouwverzekeringssysteem in 1978. Het gevolg is dat Spanje de kleinste productie in zes jaar zal hebben, met geschat 33 miljoen hl. Dat is een daling van ongeveer 20%! Klimaatverandering is uiteindelijk de grootste boosdoener. En uiteindelijk is er geen regio bespaard gebleven.
Italië is al enige jaren met afstand de grootste wijnproducent ter wereld. Echter het ziet er naar uit dat dit jaar de oogst met maar liefst 12% zal dalen tot ongeveer 43 miljoen hl onder invloed van klimaatverandering. De oogst wordt gekenmerkt door overstromingen, droogte en schade als gevolg van hagelbuien. Hierdoor wordt naar verwachting Italië onttroond als het grootste wijnland en zal Frankrijk voor het eerst in 9 jaar weer de eerste positie bekleden. Hier bleef de productie op het 5-jaars gemiddelde met zo’n 45 miljoen hl.
Wie bang is dat er een tekort zal komen aan Italiaanse wijnen heeft het mis. In de voorbijgaande jaren was er overproductie, waardoor de Italianen nu kunnen interen op hun wijnplas. Het lijkt erop dat het noorden, ongeacht de extreme hagel, toch nog haar productie op pijl weet te houden, maar juist het zuiden met extreme hitte is de oorzaak van de mindere productie.
Overigens Sicilië trapte af met het oogsten op 1 augustus. Dit was 10 dagen later dan in 2022, en helaas lijkt de oogst met 35% te dalen ten opzichte van 2022. De pluk zal ruim 100 dagen gaan duren, wat betekent dat dit het langste plukseizoen zal zijn. Ook hier had men te doen met extreme omstandigheden; hevige regenval in mei en juni, extreme hitte in juli, branden en schimmelplagen.
Frankrijk als grootste wijnland
Frankrijk laat een daling van slechts 2% ten opzichte van 2022 zien, waardoor de totale productie uitkomt op 45 miljoen hl. Hoewel dit getal met 1% boven het 5-jaarlijks gemiddelde ligt, zijn er wel gevaren op de loer. Volgens het SSP eisen valse meeldauw uitbraken in Bordeaux waarbij vooral de Merlot-druiven geraakt zijn (-9% tov 2022 of -17% van het 5-jarig gemiddelde) en het zuidwesten (Aude en Hérault) en droogte in de volumegebieden Languedoc en Roussillon (-8% tov 2022 of -2% van het 5-jarig gemiddelde)hun tol in de toekomst. Terwijl grijze rot of botrytis opduikt aan het eind van het groeiseizoen in andere gebieden, wat een goede uitkomt biedt voor dessertwijnen.
De Rhône en Provence hebben te maken gehad met meeldauw, hagel en zomerse hittegolf waardoor de opbrengst hier quite lijkt te spelen. Het goede nieuws komt uit Bourgogne en Beaujolais. Hier is het potentieel veelbelovend met een +11% ten opzichte van de 2022-opbrengst (of 21% van het 5-jarig gemiddelde). Ook in de Loire zien we zelfs +19%. Champagne liefhebbers hebben meer te lijden. Ondanks een recordgewicht van druiventrossen, maar botrytis lijkt roet in het eten (of wijn) te gooien. Het lijkt erop dat 11% van de druiven geïnfecteerd zijn wat een daling van 2% laat zien ten opzichte van 2022.
Franse uitdagingen
Overigens speelt nog een ander aspect in Frankrijk. Door de enorme hoeveelheden onverkochte wijn van eerdere jaren, worden deze door de Franse overheid opgekocht om omgevormd te worden tot alcohol voor parfum of ontsmettingsmiddel. Om deze reden moet Bordeaux duizenden hectaren wijngaarden verwijderen. Eén van de grootste boosdoeners is bier, de Franse jongeren hebben een voorkeur voor bier. De wijnverkoop in 2022 lag 30% lager dan in 2019. De prijs daalde met 21% in de tweede helft van 2022 in vergelijking met voorgaande jaren. Daarnaast vindt ook verschuiving plaats van rode naar witte of rosé wijnen dankzij de lange zomers en hogere temperaturen. Verder verandert de smaak van Bordeaux wijnen doordat hitte de wijnen tanninerijker maken met hoger alcohol percentages. En daarnaast natuurlijk de bosbranden die een rokerige smaak kunnen nalaten.
Spaanse productie 2023
Het derde grootste productie wijnland is nog steeds Spanje. Maar ook daar zien we een dramatische daling van maar liefst 20% tot 33 miljoen hl. Hier is de veroorzaker vooral de extreme hitte en droogte. De hitte in augustus heeft vooral de belangrijke Tempranillo-druif geraakt. Overigens blijven Amerika en Australië op zeer gepaste afstand nummer 4 en 5.
Maar uiteindelijk gaat het om kwaliteit, en dat zit goed met de Italiaanse wijnen. De marketing machine draait volop en die zorgt voor de verkoopbaarheid. Het zal dus erom spannen welk land er het beste uit gaat komen!
Onderdompelen in wijn
Yesss! Op 27 en 28 oktober vind de Nacht van de Wijn weer plaats. Een leuk wijnfestival waar je jezelf kan onderdompelen in de wereld van wijn. Dit vindt plaats in het Werkspoor Kathedraal te Utrecht. Wat kan je hiervan verwachten? Meer dan 200 wijnen van over de gehele wereld worden samengebracht op één locatie. De ideale plek voor wijnliefhebbers, fijnproevers en levensgenieters. Naast wijn zijn er culinaire hapjes en live muziek. Naast een entree prijs van €17.50 betaal je per glas (vanaf €5.00) voor de wijn naar keuze. Tickets zijn verkrijgbaar aan de deur, maar het aan te bevelen om te reserveren via de website.
World’s Best Vineyard 2023
Sinds 2019 stelt de organisatie een prestigieuze lijst samen van de 50 wijngaarden met de meest verbazingwekkende wijngaardervaringen. De beste plaatsen om geweldige wijnen te proeven en meer te weten te komen over wijn maken en druiventeelt. Velen bieden ook een prachtig uitzicht, restaurants en plaatsen om te verblijven. Het gaat dus niet om de kwaliteit van de wijn, maar om de ervaringen die eromheen gebouwd zijn. In 2023 kent de lijst 15 nieuwe toevoegingen. Het is een leuke lijst om rekening te houden met je vakantiebestemming, echter je zal zeker diepe zakken nodig hebben!
Vernieuwing in Oostenrijk
Natuurlijk groeit niet op elke locatie waar wijngaarden worden aangelegd kwaliteit druiven. Het is een combinatie van factoren, zoals bodemgesteldheid, druivenvariëteit, microklimaat en dergelijke. Maar hoe kan je een matige of goede wijn onderscheiden van een fantastische wijn? Daarvoor zijn classificaties in het leven geroepen. Echter dit dient men wel met enige acht beschouwen. Kijken we naar de Bordeaux classificatie, is dit gebaseerd op basis van reputatie en handelsprijs van het domein uit 1855 (!!). Sindsdien is deze lijst maar zeer beperkt aangepast, onafhankelijk van de kwaliteit. Tevens wanneer een geclassificeerd domein een aangelegen (niet-geclassificeerde) wijngaard overneemt, is deze wijngaard plotsklaps ook geclassificeerd. Dus hier is het een beetje krom. In de Champagne gaat men uit van de plaatsnaam. Kijk je in Bourgogne, daar gaat de klassering zover als wijngaardpercelen en is gebaseerd op het terroir.
Vernieuwing van DAC niveaus
Nu zien we dat de Bourgondische logica vaker wordt gekopieerd. Dat zagen we reeds in Duitsland, maar nu ook in Oostenrijk. Doordat de wijngaarden verdeeld zijn over vele wijnhuizen en de wijngaarden op verschillende locaties liggen, is de keuze voor locatie eigenlijk natuurlijk te noemen. Vandaar dat sinds augustus 2023 de classificatie ook in de wet geregeld is. De eerste wijngaard classificaties kunnen we in 2025 verwachten.
De bestaande opbouw van Gebietswein (regionale wijn), Ortswein (gemeente/village wijn) en Riedenwein (single vineyard wijn) blijft bestaan. Binnen Riedenwein is een onderscheid geïntroduceerd met Erste Lage (Premier Cru) en Grosse Lage (Grand Cru). Het gebruik van Erste en Grosse Lage is voorbehouden aan DAC-wijnen. In het kort zijn de vereisten dat de regio waar de wijn vandaan komt de drie DAC (bovengenoemde) niveaus hanteert, dat de druiven met de hand zijn geoogst en dat er een lagere opbrengst per hectare gehanteerd wordt dan het wettelijk maximum voor de regio.
Om in aanmerking te komen voor de hoogste classificatie zal de regionale wijn comité een verzoek moeten indienen aan de Nationale Wijn Comité namens de betreffende wijngaard (Ried). Dit omvat tevens de historische belangrijkheid van de wijngaard, een beschrijving van de bodemopbouw, geologische karakteristieken, klimaat en ligging van de wijngaard. Tenslotte de nationale en internationale waardering van de wijn als bewijs van de hoge kwaliteit die de wijngaard kan opleveren. Om in aanmerking te komen voor Grosse Lage zal de wijngaard eerst vijf jaar de Erste Lage classificatie moeten bezitten. Nadere vereisten om Grosse Lage te hanteren zal nog verder gespecificeerd worden.
Overigens zal de huidige classificatie van kabinet, spätlese tot aan beerenauslese ook gewoon blijven bestaan binnen de opzet van DAC.
DAC compleet
Om even in Oostenrijk te blijven. Zoals je misschien kan herinneren van ons artikel over Oostenrijk, waren er twee regio’s die de DAC classificatie niet hadden. Nadat Wagram reeds in 2021 was toegetreden tot de DAC familie, heeft nu in 2023 ook Thermenregio de DAC classificatie omarmd. Hiermee treedt de laatste regio toe tot de DAC familie en zijn alle regio’s in Oostenrijk DAC geklasseerd.
Reeds enige tijd in de planning, maar eindelijk opgezet, een verrassend avondje met als proeverij thema onbekende Spaanse regio’s. Het idee erachter is om eens weg te blijven van de grote bekende regio’s als Rioja en Castilla y Léon. Maar om juist de onbekende zijde van Spanje te verkennen. Spanje is veel veelzijdiger dan je zou denken met vooral een grote verscheidenheid aan witte wijnen en lokale druivensoorten. Ervaar de gezelligheid van een avondje proeven van wijnen die verrassend goed zijn uit de onbekende Spaanse regio’s.
Val do Galir Godella 2021
We trappen de proeverij af met de Godello van het wijnhuis Pagos del Galir. Deze witte wijn van de Godello druif is afkomstig uit de regio Valdeoras DO. Deze regio is één van de weinige regio’s waar deze druif staat aangeplant. De druivenstokken staan aangeplant op arme leistenen bodem op de premier cru wijngaard A Malosa in het dorp Entoma. Hier worden de druiven vanwege de steile wijngaard handgeplukt. De wijn ondergaat koude maceratie (schilweking) voor optimale extractie van aroma’s. Vervolgens rijpt de wijn gedurende 6 maanden op haar lie in RVS tanks van 500lt.
De wijn is groengeel van kleur met lichte intensiteit. In de neus neem je direct de mineralen waar die afkomstig zijn van de arme leistenen bodem met citrusfruit en kruiden. De wijn heeft een volle body met een aangename zuurgraad. Je bespeurt een lichte honing ondertoon, toast, kruidigheid maar ook aromatisch fruit waaronder ananas en citrus. De afdronk is lang.
Geniet van deze wijn bij vis, vegetarische gerechten of wit vlees.
Awards: 92 punten Decanter
Mar de Frades 2007
Vlak aan de kust in Rias Baixas DO vinden we de subregio Val do Salnes. Op het uiterste puntje aan de monding van de rivier Umia ligt de wijngaard van het huis Mar de Frades. Dit betekent letterlijk “Zee van Broeders” en verwijst naar de plaats waar de pelgrims aan land kwamen om door te trekken naar Santiago de Compostela. Door de sterk gefragmenteerde kleine wijngaarden, werkt Mar de Frades samen met ongeveer 150 lokale wijnboeren. De Albarino druiven zijn handgeplukt en ondergaan rijping op RVS en tevens enkele maanden fles.
Iedereen kan een foutje maken, zo ook ik. Ik had niet goed op de jaargang gelet, want een 2007 Albarino is toch echt wel te oud. Maar toch is alleen de fles al de moeite waard. Wanneer deze fles goed gekoeld wordt, verschijnt er een zeilschip op het etiket. Ook de fles zelf is bijzonder, diep blauw van kleur.
De wijn neeg reeds naar het bruin toe. De oorzaak hiervan is de oxidatie die de wijn heeft ondergaan door te lang op fles te blijven liggen. In de neus was de wijn muf terwijl deze origineel juist naar citrusfruit en bloemen behoorde te ruiken.
In de mond kwam ondanks de oudheid een bijzondere complexiteit naar voren. Een duidelijke ziltheid en minerale tonen waren merkbaar.
Schenk deze (jonge) wijn als aperitief of schaal- en schelpdieren.
Award: 95 punten Decanter – maar dan moet die natuurlijk nog wel jong zijn
Dominio de Fontana Blanco
We zakken af naar het midden van Spanje, Ucles DO ligt in Castilla La Mancha. De laatstgenoemde is de grootste aaneengesloten wijnregio ter wereld met maar liefts 440.000ha. Echter Ucles DO is een geheel andere regio met haar leembodem op een 900m hoogte. Hier vinden we bijzondere wijn van Sauvignon Blanc vermengd met Verdejo.
Deze blend van 70% Sauvignon en 30% Verdejo is geheel biologisch bereid op de 400ha van Bodegas Fontana. De druiven krijgen rustig de tijd om te rijpen en hun frisheid te behouden. De hoogte draagt bij aan het koelere klimaat dan in de rest van La Mancha. En de droogte in het gebied voorkomen wijngaardziektes.
De bleke groengele wijn levert aangename aroma’s van onder andere peren, kruisbessen en vers gemaaid gras op. Een wijn met een zachte volle smaak, vriendelijk en aangenaam fris met tonen van citrus fruit. Lange afdronk met veel finesse en elegantie.
De wijn is heerlijk bij salades, gamba’s of tapas.
El Patito Feo
Na ons uitstapje in midden Spanje, gaan we weer terug naar Galicië, wel te verstaan naar Ribeiro DO. Dit ligt tussen Rias Baixas en Valdeorras in. Het is één van de oudste DO regio’s in Spanje. Hier vinden we Torontes en Treixadura druivensoorten, waarvan de laatste slechts 15% aangeplant staan. Zo zie je maar weer dat op dit avondje ook in de onbekende regio’s van Spanje wijnen verrassend lekker zijn, ware pareltjes!
El Patito Feo – de lelijke eendje – is een wijn van het huis Bodega Pateiro. Het is een 100% Treixadura van een 15 jaar oud perceel in de Avia vallei. De wijn is organisch en rijpt op lie gedurende 7 maanden in RVS vaten, om daarna nog 2 maanden in 300lt oude Frans eiken vaten te rijpen. Leuk detail is dat de schilweking plaats vindt zonder dat de schillen worden ondergedompeld voor extra extractie van aroma’s (“racking”). Terwijl de vergisting op gang wordt gebracht door wilde gist en dus geen gist wordt toegevoegd.
Desondanks heeft deze groengele wijn met een tint van goud een expressieve neus van grapefruit en witte bloesem met een vleugje basilicum. De frisse wijn met een bovengemiddelde zuurgraad heeft een volle (vette) body. Aroma’s van limoen en grapefruit overspoelen de mond waarna de afdronk aanhoudend is en gedragen wordt door minerale ondertonen.
Het is een zeer rijke complexe wijn die zeker een groot favoriet is.
Torres Sons de Prades 2021
We blijven in het noorden maar schuiven op naar het oosten. Hier ligt in Catalunya de regio Conca de Barbera. Deze regio ligt hoger dan het warme Penedès wat westelijk ligt. En dat vertaalt zich in de wijn. Het koelere klimaat brengt frissere wijnen voort van onder andere Chardonnay. Het brengt fabelachtige wijnen voort die vergelijkbaar kunnen zijn met de Bourgogne.
De Sons de Prades – Geluiden van ons Verleden – is van het zeer bekende wijnhuis Torres. De wijngaard staat aangeplant op de berg Prades die de zee invloed vermindert. De diepe kalkrijke kleigronden, rijk aan slib, met matige drainage levert uitmuntende wijnen voort. De wijn is subtiel dankzij de 30% die houtrijping krijgt gedurende 6 maanden.
Dat levert een elegante, licht ‘oaky’ chardonnay op met de smaak van perzik, vanille, mandarijn en tijm. Heerlijk bij pasta met kreeft of paddenstoelenrisotto.
Awards: 93 punten James Suckling.
Val do Galir Mencia 2020
Om nog even terug te grijpen naar Valdeorras, hebben we ook de andere druivensoort die in deze regio aangeplant staat. De rode Mencia staat vooral op leisteen bodem en ook hier geldt handmatige oogst. Net als bij de Godello vindt 48 uur durende koude maceratie plaats om de fruit aroma’s te behouden. Ook werden de druiven ontsteelt, maar niet geplet. Wederom om de primaire aroma’s te behouden. De wijn rijpt gedurende 10 maanden op 500lt Frans eiken vaten.
De kleur van de wijn is diep paars van kleur. In de neus intense aroma’s van rood maar vooral zwart fruit. Begeleid door specerijen en balsamico. Het palet is gebalanceerd en complex met een volle body. Verder is de tannine niet overheersend, maar wel merkbaar. Aroma’s van bramen, kers, maar ook drop, laurier, rozemarijn en tijm zijn in de afdronk te bespeuren.
De wijn is heerlijk bij gevogelte.
Awards: 90 punten Wine Spectator en 90 punten James Suckling.
Abadengo Roble
In Arribes is er eigenlijk maar één noemenswaardige druivensoort, de Juan Garcia. Deze is ook nergens anders te vinden. Arribes DO ligt langs de rivier de Duero waar deze naar het zuiden afbuigt en de grens met Portugal vormt. Het kenmerkt zich door haar steile hellingen en zanderige en granieten bodem. Juan Garcia staat hier aangeplant als lage struiken waar de wind goed doorheen kan waaien. Dit is nodig omdat de druiven variëteit uiterst gevoelig is voor de schimmel grijsrot.
De bijzondere wijn van Bodegas Ribera de Pelazas is gemaakt in het hart van het Nationale Park Arribes del Duero. De wijngaarden voor de Abadengo wijn zijn meer dan 60 jaar oud. De wijn rijpt 12 maanden op frans eikenhout.
De wijn heeft een kersenrode kleur, waarbij in de neus rood fruit, specerijen en vanille kan worden waargenomen. In de mond bespeur je een volle body met prettige zuurgraad. De tannine is zacht en de wijn heeft een gemiddelde alcohol. Het pallet is complex met overwegend aroma’s van kersen, frambozen, rode bes, specerijen, toast door de houtrijping. De afdronk is prettig.
Schenk de wijn gegrild vlees.
Lavia Plus 2016
In het zuidoosten van Spanje ligt het prachtige en gezellig Bullas DO waar Monastrell staat aangeplant. Deze is niet zo onbekend als je mogelijk zou denken. De Franstalige benaming is Mourvèdre vooral bekend van de zuidelijke GSM blend. Het is Bodega Molino y Lagares de Bullas die het project omarmd heeft en in 2003 gestart is. De oorsprong is een groep wijn liefhebbers die graag grote wijnen wilden voortbrengen in Bullas van organische druiven. En of dat gelukt is! Het resultaat is deze prachtige Lavia Plus. Op een 800m hoogte staan 40 jaar oude wijnstokken op 12ha aangeplant. De bodem is alluviaal maar arm.
De druiven worden met de hand geplukt. Terwijl de fermentatie met inheemse gist plaatsvindt in 100hl houten vaten onder temperatuur controle.
Deze Lavia Plus heeft een rode kleur met paarse tinten en een gemiddelde intensiteit. Ze heeft een intens boeket van zwart fruit, eucalyptis en balsamico aroma’s van de 12 maanden rijping op frans eiken. Het evenwichtige mondgevoel denkt aan noten, bramen, zwarte bessen. Ze voelt zijdezacht aan waarbij tannine geheel geintegreerd is in de wijn en een fijn spel speelt met de zuurgraad en de 14.5% alcohol. Deze wijn is een feestje waarbij de afdronk eigenlijk niet ophoudt, je blijft genieten.
Deze wijn gaat prima bij oude kazen, rood vlees of varkensvlees.
Awards: 92 punten Parker
Kortom
Al met al hebben we een heerlijk ontspannen avondje gehad waarbij we veel onbekende regio’s hebben ontdekt met wijnen die echt wel verrassend goed zijn. We hebben enorm interessante discussies gevoerd, over wijn maar ook over alledaagse zaken en voor je het weet is het al weer laat geworden. We waren het unaniem over eens, de Lavia Plus is een fantastische wijn, maar ook de Patito Feo is ge-wel-dig. Ook de Abadengo viel goed in de smaak, terwijl de andere wijnen op dit avondje uit deze onbekende regio’s ook verrassend waren.
Dit was de eerste avond van een serie van drie. De volgende avond moet nog gepland gaan worden.
Heeft u ook interesse om eens een gezellig avondje te ervaren? Neem dan even contact met ons op of boek gewoon via de website!
Naast een fantastisch toeristisch trekpleister, zijn de Canarisch Eilanden bezaait met kleine wijnpareltjes. De wijn is vooral bedoelt voor lokaal gebruik. Ondanks haar onbekendheid, houdt ze toch een lange traditie in ere. Gelet op haar ligging op 28e breedtegraad, voor de kust van Afrika, is dit een mooi tropisch wijngebied in Europa.
Net als de Balearen, waren de Canarische Eilanden populair vanwege haar gunstige ligging op de maritieme routes.
Bron: Rimontgó
Gelet op de vochtige tropische omstandigheden, zou je niet direct wijnbouw verwachten. De hoogte is van vitaal belang. Het gaat van 500 tot 1.000m en soms zelfs hoger. Een andere factor is de bodem. De vulkanische grond levert minerale en subtiele zoute tonen aan de aromatische wijnen. Het zal ook niet verrassend zijn dat hier vooral lokale druivensoorten staan. Het klimaat is eenmaal niet weggelegd voor de meeste internationale druivensoorten. Het subtropisch klimaat en hoog mostgewicht (hoog suikergehalte) is de reden waarom hier veel zoete wijnen gemaakt worden.
La Palma
Op La Palma gaat de wijnbouw terug naar de 16e eeuw. En is naar verluid geïntroduceerd door de conquistadores. Latere kolonisten brachten een grote verscheidenheid aan druivensoorten mee. La Palma DO is erkend in 1993. Vroeger waren de wijnen van La Palma vooral van Malvasia. En toen de phylloxera op het vaste land uitbrak, gaf dit een nieuwe boost aan de wijnindustrie op La Palma. Hoewel de eilanden gevrijwaard zijn van phylloxera, zijn veel van de voorouderlijke variëteiten helaas uitgestorven. Echter sommige Malvasia-stokken zijn meer dan 100 jaar oud. Toen in de jaren 50 van de 20e eeuw de bananenplantages enorm in opkomst kwamen, zijn veel wijngaarden omgeploegd. Tot in 1993 de DO werd uitgeroepen en nieuw leven inblies in wijngaard management. Over het gehele eiland vind je Listán Blanco (Palomino) en Negramoll, waarbij de laatste de belangrijkste rode druivensoort is.
De wijngaarden liggen op 200 tot 1.500m hoogte. Hoewel het klimaat over het algemeen mild is, heeft het afwisselende landschap veel invloed op de ontwikkeling van de druiven.
De drie subzones van La Palma DO
Het zuidelijke Fuencaliente is bedekt met vulkanisch as (picón). De wijnstokken staan aan geplant in soms wel 2m diepe geulen. In de winderige gebieden beschermen stenen muren de wijnstokken. Hier vind je vooral witte druiven. Malvasia staat het meest aangeplant. Maar ook Bujariego, de unieke Sabro die alleen op La Palma voorkomt en Gual.
Hoyo de Mazo ligt op het oostelijke deel van het eiland. Wijngaarden met vooral Negramoll staan aangeplant op steile terrassen. Deze hebben een bodem van vulkanisch as en rotsen (empedrados). Maar ook vind je als enige zone Verdello. De Spaanse Verdello (ofwel in Portugal Verdelho) heeft geen relatie tot de Italiaanse Verdello uit Umbrië noch met Verdejo! Men traint de wijnranken op een kruiperachtige wijze. Dit is een trainingswijze die niet veel voorkomt. De wijngaarden liggen op 200 tot 700m hoogte.
In het noordelijke Norte de la Palma worden de wijnstokken worden geteeld op “lage” trellis hetgeen tegenwoordig ongebruikelijk is. De stokken staan aangeplant in ondiepe holtes, op bijzonder vruchtbare gronden zonder zandlaag. Op de steile hellingen liggen de wijngaarden op terrassen, omringd met taluds of droge stenen muren die bescherming bieden tegen de wind. De wijngaarden liggen tussen de 100 en 1.500 meter boven de zeespiegel. Je vindt hier de witte Albillo en van rode druiven de Almuñeco,
Gezien deze veelzijdigheid, is er ook een brede keuze aan wijnen. Wit, rosé en rood van vooral inheemse druivensoorten op de Canarische Eilanden. Ook vind je hier de bijzondere Vinos de Tea. Dit is een lokale specialiteit gemaakt van Tinta Negramoll druiven en gerijpt in dennen vaten waar thee in vervoerd werd. De resulterende wijnen zijn harsachtig van aard, met unieke smaken afgeleid van zowel de druiven als het vat.
Zuidelijk El Hierro DO
El Hierro DO bestrijkt het hele eiland El Hierro. Dit is het meest zuidwestelijke eiland van dit mooi tropisch wijngebied in Europa. Het is het kleinste eiland en ontving haar DO-status in 1994 toen er slechts twee bodega’s waren. Nu zijn er 13 wijnhuizen en 200 wijnboeren. Men neemt aan dat Engelse kolonisten of handelaren in de 17e eeuw wijnstokken hebben geïntroduceerd. De geproduceerde wijnen werden gedestilleerd en geëxporteerd naar Latijns Amerika of verwerkt tot zoete wijn.
De wijnstokken staan aangeplant op de steile vulkanische terrassen op zo’n 125 tot 700m hoogte. El Hierro heeft een mild klimaat met lange zonuren. De Alisios, de zomerse passaatwind waait over het noordwesten van het eiland. En brengt de nodige regen met zich mee.
De stijlen van El Hierro variëren van lichte, droge en frisse witte wijnen, die jong gedronken dienen te worden, tot traditionele zoete en versterkte wijnen. Deze laatste worden hier al enkele eeuwen gemaakt. De wijngaarden worden gedomineerd door de vrij neutrale inheemse Vijariego Blanco en Listán Blanco (Palomino). Andere variëteiten zoals Bremajuelo, Gual (Bual), Listán Negro, Tinta Negra Mole en Vijariego Negro zijn ook te vinden.
Forastera van La Gomera DO
Het op één na kleinste eiland ligt ten westen van Tenerife. In 2003 kreeg La Gomera haar DO-status. De meeste wijngaarden bevinden zich in het noorden en noordoosten. En liggen in gebieden die bekend staan als “medianas altas” en “medianas bajas”. Men neemt aan dat Europeanen in de 14e eeuw de eerste wijnstokken hebben aangeplant. In de daaropvolgende decennia werd wijnbouw steeds belangrijker. De ongeveer 120ha wijngaarden zijn in beheer door 150 telers. De meeste wijngaarden staan aangeplant op steile terrassen met een stenen muur eromheen ter bescherming tegen de sterke kustwinden. Deze terrassen maken mechanisatie onmogelijk, waardoor het beheer geheel met de hand plaats vindt.
Witte wijn is de specialiteit van La Gomera DO. Hier vinden we de zeldzame Forastera druif als de dominante druif. Deze brengt mooie complexe wijnen voort met bloemige tonen en rijp fruit aroma’s met een mineraalachtige toets. De afdronk is prettig en aanhoudend. Ideaal bij een mooie kaasplank met zachte en harde kazen.
Ook de andere druiven die op de Canarische Eilanden voorkomen zijn hier toegestaan, zowel rood als wit.
Het oude Tacaronte Acentejo DO
Vernoemd naar de stad en regio, is Tacaronte-Acentejo DO de eerste wijnregio op de Canarische Eilanden. Reeds in 1992 is ze tot DO status verheven. Het is de onofficiële trendsetter van de eilandengroep met haar moderne wijnbereiding en focus op export. Het is niet verwonderlijk dat hier 20% van de wijnbouw activiteiten van de eilandengroep plaats vindt. Dit is ook ingegeven op de dichtbij liggende haven. Waardoor de wijnen dus internationaal beter verkrijgbaar zijn.
Het terrein is golvend, met steile hellingen en diepe dalen die elk hun eigen meso-klimaat ontwikkelen. De bodem stijgen vanaf de kust tot wel 1.600m. De bodem is vruchtbaar dankzij de roodachtige vulkanische grond dat rijk is aan organisch materiaal. Dit levert de kenmerkende mineraalachtige aroma’s van deze wijnen.
Hoewel het klimaat mild-mediterraan is, zijn de belangrijkste risico’s in de wijngaard de sterke passaatwind, hagel en hoge temperaturen. De ochtendnevel afkomstig van de Atlantische Oceaan brengt de nodige verkoeling. De wijngaarden liggen op 100 tot 1.000m hoogte waarbij de dagelijkse temperatuurverschillen bijdragen aan de zuurgraad.
Er zijn een zeer uiteenlopende reeks van druivensoorten in deze regio. Zowel lokale als internationale variëteiten. De rode wijnen zijn meestal een blend met Listán Negro en Negramoll. Het zijn jonge wijnen die overlopen van rijp fruit met kruid- en mineraalachtige tonen. De prettige body heeft een mooi balans met de zuren en tannine. Hierbij heeft de wijn een aangename lange afdronk. Geniet van deze wijnen bij rood vlees of gezouten kaas.
De witte wijn is gemaakt van vooral Listán Blanco en soms geblend met andere lokale of internationale rassen. Dit leidt tot wijn met een gemiddelde intensiteit van bloemen, steen en tropisch fruit met balsamico tonen. Het zijn wijnen die prettig drinken als aperitief of bij een visgerechten.
Valle de Gumar
Aan de zuidoostelijke kust van Tenerife, net ten zuiden van Tacoronte-Acentejo DO, vinden we Valle de Guimar DO. Deze vruchtbare vallei verkreeg haar DO status in 1996. De bodem loopt hier snel steil omhoog tot wel 1.980m. Waardoor terrasvorming een noodzaak is. Sommige wijngaarden liggen wel op 1.500m hoogte. Maar de beste druiven zijn afkomstig van wijngaarden op 600-800m. Dit noemt men ookwel de medianía. Hier is het effect van het mediterrane klimaat mild en bestaat de bodem uit een mix van vulkanisch materiaal en klei. Lager gelegen is de bodem grotendeels vulkanisch zand en puimsteen (“jable”) dat veel armer is.
Witte wijn domineert hier met 65% van de aanplant, vooral inheemse soorten met een enkele PX en Torrontés. Tevens staan rode variëteiten aangeplant, merendeel inheems. Maar verrassend genoeg ook Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah en zelfs Pinot Noir!
Hoog gelegen Abona DO
Zuidelijk gelegen op het grootste eiland Tenerife ligt Albona DO. Hoewel wijnstokken hier al eeuwen aangeplant staan, is Abona pas in 1996 tot een DO verheven. De semi-woestijnregio is extreem ruig en kent bergen tot 1.000m hoogte. De terrasvormige wijngaarden zijn uitgehouwen uit de steile klifwanden. Het reliëf is hier gevormd door vulkaanuitbarstingen en de gestage westenwind. De meeste wijngaarden liggen op de zuidelijke helling van de hoogste berg van Spanje, de Teide. De sterke mediterrane invloed maakt door de hoogte plaats voor een veel koelere groeiomstandigheid. Tevens door deze ligging is er een groot verschil in dag en nachttemperatuur. Dit bevordert de kwaliteit van de druiven en haar zuurgraad. In tegenstelling tot andere Spaanse regio’s vormen vorst en stormen hier een continue bedreiging.
De regio kent 1.200ha verdeelt over 1.200 wijnbouwers. Ruim 60% staat aangeplant met witte variëteiten zoals Listán Blanco, Malvasia, Gual (ook wel Bual) en Marmajuelo. Ook vinden we hier rosé en rode wijnen van de inheemse Listán Negro, Tintilla, Malvasia Rosada en Bastardo.
Groots Valle de la Orotava
De Valle de la Orotava DO is de grootste DO van dit mooi en tropisch wijngebied in Europa. Het kreeg in 1995 haar status. De wijn activiteiten gaan terug naar de 15e eeuw toen de Spanjaarden de eilanden veroverden. Met de haven van Puerto de la Cruz nabij, gaf dit een boost aan de wijnindustrie. Vooral de zoete wijn van Malvasia trok gretig aftrek in Engeland, Nederland en Duitsland. Toen de relatie tussen Spanje en Engeland verslechterde, kreeg de industrie een zware klap die ze nooit meer te boven is gekomen.
In tegenstelling tot Tacaronte-Acentajo DO en Abona DO, liggen de wijngaarden hier lager tegen de Teide berg aan. De lichte vulkanische bodem biedt voldoende drainage. En het hete zeeklimaat wordt gematigd door de vochtige nevels afkomstig van de Alicios passaatwind.
In de Valle de la Orotava is de wijnstoktraining uniek. Dit draagt als naam “el cordon trenzado” (“het gevlochten koord”). De takken van wijnstokken worden aan elkaar gevlochten in grote trossen van meerdere strengen. De lengtes variëren van 3 meter en tot 15 meter in het geval van oude wijnstokken. Deze methode evolueerde als gevolg van ruimtebeperkingen op het eiland, zodat men onder de opgebonden wijnstokken aardappels kon telen.
Valle de la Orotava DO is een overwegend witte wijnstreek waarbij de inheemse Listán Blanco het meest aangeplant staat. Veel inheemse variëteiten zijn ook toegestaan. Tevens is er rode wijn van Listán Negro-druiven beschikbaar, omdat het warme klimaat deze variëteit goed ondersteunt.
Grote hoogte in Ycoden-Daute-Isora DO
In het westelijke deel van Tenerife vinden we Ycoden-Daute-Isora DO. Het ontleent haar naam aan de oorspronkelijke bewoners van de Canarische Eilanden. En kreeg haar DO status in 1994.
De wijngaarden bevinden zich op verschillende hoogten op de flank van de Pico del Teide. Maar de beste wijnen komen van 1.400m en hoger. Het terroir is gekenmerkt door de vulkanische bodem, het warme maritiem klimaat en de vochtige Alicios passaatwind.
Listán Blanco is ook hier de meest aangeplante druivensoort die een levendige frisse wijn voortbrengt van droog tot licht zoete wijnen. Ook Malvasia produceert zoete wijnen. De Listán Negro is goed voor 20% van de aanplant.
Onderscheidend Gran Canaria DO
Gran Canaria is pas in 2000 erkent. En daarmee is ze de jongste DO van de eilanden groep. Het omvat ook het kleine El Monte Lentiscal dat sinds 2005 deel uitmaakt van Gran Canaria DO, was voorheen een eigen appellatie. De vele vulkanische kloven hebben elk een eigen uniek microklimaat hebben en dat maakt deze regio zo bijzonder.
Men neemt aan dat vanaf de 15e eeuw de Spanjaarden de wijnstokken hebben geïntroduceerd. In snel tempo werd het een belangrijke bron van inkomsten. Echter toen in de 18e eeuw de relatie met Spanje verslechterde, raakte de wijnbouw in verval.
De lokale specialiteit wijn is Tinto del Monte (“bergrood”), een rijk en krachtige rode wijn gemaakt van de Listán Negro (lokaal bekend als “Negra Comun”). Andere rode druiven die zijn toegestaan zijn Tintilla, Tinta Negra Mole en Malvasia Rosada. Terwijl de witte wijnen gemaakt zijn van Listán Blanco, Malvasia, Gual (Bual) en Marmajuelo. Moscatel produceert de beste zoete wijnen.
Drink deze wijnen jong aangezien ze fermenteren op RVS vaten om het primaire fruit te benadrukken.
Weelderig zoet Lanzarote DO
De meest oostelijke wijnregio is Lanzarote DO. Malvasia is hier goed voor 75% van de aanplant. En produceert een verscheidenheid aan wijnstijlen. Hiervan is de weelderig zoete wijn het meest bekend. Ook Moscatel en Pedro Ximénez leveren mooie zoete wijnen. Je vindt hier lichte, jonge (joven) witte, rosé en rode wijnen. Witte wijnis gemaakt van druivensoorten als Burrablanca (Airén), Breval (Verdelho) en Listan Blanco (Palomino). Terwijl Listán Negro en Tinta Negra Mole voor rood en rosé wijnen. worden gebruikt.
Het nabijgelegen Afrika in combinatie met de verkoelende wind over de Atlantische Oceaan levert een gematigd klimaat. De druiven rijpen goed doordat de koele nachttemperatuur volgt op de warme dag. Gedwongen door de vulkaanuitbarstingen in de 18e eeuw, bedachten de bewoners revolutionaire landbouwmethoden. Wijnproducenten graven zoco’s, brede gaten of sloten van 3m breed en 2.5m diep. Hierin staan de wijnstokken om beschutting te bieden tegen de harde kustwind en een constante temperatuur te creëren.
Bijzonder Canarische Eilanden
Wat maakt de Canarisch Eilanden nu zo bijzonder? Nou dit mooi stukje Europa behelst een onbekend tropisch wijngebied. Hier vinden we nog druivenstokken die nooit zijn aangetast zijn door de druifluis en dat is toch wel heel bijzonder. Verder vinden we hier inheemse druivensoorten die nergens anders ter wereld voorkomen. Alleen om deze reden is het al meer dan een bezoekje waard. Helaas zijn de wijnen niet wijd verkrijgbaar, maar het is geen straf deze eilanden te verkennen.
We hebben vorige week met Andalusië het vaste land van Spanje afgesloten. Onderdeel van Spanje zijn natuurlijk de Balearen en de Canarische Eilanden. Het zijn geliefde vakantiebestemmingen, maar er is meer dan de schone natuur en stranden. De Balearen zijn ook geweldig mooie wijneilanden!
Wijnen van de geweldig mooie Balearen
Ongeveer 100km ten oosten van de provincies Valencia en Murcia, vinden we de Balearen. De vier grootste eilanden (Mallorca, Menorca, Ibiza en Formentera) staan bekend als mediterrane vakantiebestemmingen. De wijnindustrie is nog steeds in ontwikkeling. En dat terwijl de Romeinen in de 2e eeuw voor Christus het wijn maken introduceerden. De eilanden kennen slechts twee gebieden met een DO-status en een vijftal IPG’s. Eén voor elk van de grote eilanden en een eiland overkoepelende VT Illes Balears.
Het was de zoete Malvasia wijn die vooral veel aftrek vond in Engeland, Nederland en Duitsland. Echter ook de eilanden bleven niet bespaard voor de phylloxera uitbraak. Met als gevolg dat alle wijngaarden verwoest werden. Een aantal lokale druivenvariëteiten zijn bespaard gebleven en zijn nog steeds in gebruik. Denk hierbij aan Manto Negro, Callet, Fogoneu en Moll (ookwel Prensal Blanc). Verder zijn deze variëteiten aangevuld met de bekende Cabernet Sauvignon, Merlot en Chardonnay.
De meeste wijnen zijn bedoeld om jong te drinken. Het zijn frisse, aromatische wijnen.
De eerste eiland-DO Binissalem-Mallorca
Binisalem-Mallorca DO ligt op het eiland Mallorca en is de eerste DO die is verleend aan een gebied buiten het Spaanse vaste land. Hoewel de eerste aanvraag dateert uit 1973, is DO pas erkent in 1990. Het is vernoemd naar de gelijknamige stad dat het lokale centrum van wijnbereiding is. Het omvat ongeveer 580ha aan wijngaarden die 7.700hl produceren, waarvan een kleine 60% rode wijn is.
De wijnbouw op Mallorca dateert uit ongeveer 123 voor Christus, toen het eiland onderdeel werd van het Romeinse Rijk. In de 1e eeuw na Christus zou de filosoof Plinius de Oudere hebben geschreven over de wijnen van het eiland en ze hebben vergeleken met de beste van Italië. In de loop van de tijd heeft de rijke wijngeschiedenis zich ontwikkeld, vooral dankzij de gunstige ligging aan de handelsroute. Helaas ook hier heeft de phylloxera een vernietigende spoor achtergelaten. Sinds eind 19e eeuw is daarom vooral amandelbomen aangeplant. De laatste jaren begint de wijnteelt aan een revival.
Binissalem profiteert van een mediterraan klimaat dankzij de bescherming tegen de koude noorden wind door de Serra de Tramintana en Serre de Alfabia. De wijngaarden liggen op een 150m hoog plateau van kalkzandsteen en zijn bezaaid met grind en stenen. De hete lange zomers worden gecompenseerd door deze vochtvasthoudende bodems, zodat de wijnen mooi balanceren tussen de juiste waterstress. Deze omstandigheden passen uitstekend bij de inheemse druif Manto Negro. Deze levert diepgekleurde en aromatische wijnen op met fluweelzachte tannine. Tevens zijn ze zeer geschikt voor vatrijping. Volgens de wetgeving dient de wijn minimaal 30% Manto Negro te bevatten. Ten slotte zijn andere toegestane rode druivensoorten Callet, Cabernet Sauvignon, Tempranillo, Merlot en Syrah.
Bocchoris Negre do Binissalem 2018
Deze wijn van Tianna Negre is een blend van Manto Negro (34%), Callet (8%), Cabernet Sauvignon (6%), Merlot (11%) en Syrah (41%). Na de oogst plet men de bessen en vindt vergisting plaats nadat het sap 5 dagen weekt op de schil onder koele temperatuur. Een deel van de Manto Negro en Syrah vinifieert men in Franse eiken vaten van 5 hectoliter. De blend wordt vervolgens gedurende 8 maanden in Franse eiken vaten gerijpt.
Ze verrast in het glas met een intens, diep granaatrode kleur. Het bouquet van deze cuvée levert aroma’s op van zwart fruit, zoals bramen en rijpe zure kersen. De florale tonen van viooltjes en balsamico maken de neus helemaal af. De wijn kenmerkt zich door haar volle en krachtige body. Ze maakt indruk met een goede tanninestructuur en een perfect evenwicht tussen zuur en alcohol. Ten slotte is in de lange afdronk is zoethout waarneembaar. Serveer deze wijn bij geroosterd vlees en grill gerechten of bij klein wild.
Witte wijnen zijn vooral gemaakt van Moll ofwel Prensal Blanc. Dit zijn lichtgele wijnen met intense fruitsmaken. Andere druivensoorten die zijn toegestaan zijn Moscatel, Parellada, Macabeo (Viura) en Chardonnay.
Pla i Llevant
Ook op het eiland Mallorca vinden we Pla i Llevant. Dit betekent in het Catalaans “Vlakte en Oostkust”. Het is in 1999 opgericht en omvat ongeveer 225ha. Het beslaat dus de zuidoost kust van het eiland, die bekend staat om haar mooie stranden. Wat minder bekend is dat hier reeds eeuwenlang wijnen worden gemaakt.
De wijngaarden liggen hier op slechts 100m hoogte. En het warme mediterrane klimaat in combinatie met de kalk verrijkte kleibodem levert verrassende wijnen op. De zeebries levert de nodige verkoeling. De belangrijkste risico’s voor wijngaardbeheer zijn hier natuurlijk de verzengende zomers die soms afgewisseld worden door stortbuien. Maar ook de noordelijke wind in de winter. Dit komt door het ontbreken van beschermende bergen. De wijnen zijn hierdoor zeer fruitig, vaak zondoorstoofd met zachte tannine en volle body.
De meest voorkomende druif is Moll, verder zijn dezelfde witte druivensoorten toegestaan als in Benissalem DO. De meeste rode wijnen zijn afkomstig van de inheemse Fogoneu, Callet en Manto Negro. De wijnen zijn gemaakt om jong te drinken. Echter houtgerijpte Chardonnay en rode crianza wijnen van Tempranillo en Bordeaux-variëteiten zijn enorm in opkomst.
Butibalausi Blanco 2020
De Butibalausi Blanco van het huis Can Majoral is een blend van Premsal Blanco, Chardonnay en Parellada. Het is een jonge biologische wijn. Na de druivenoogst worden de druiven onmiddellijk naar de perserij gebracht. Hier selecteert men de druiven om vervolgens zorgvuldig te persen. Het sap gist onder gecontroleerde temperatuur in roestvrijstalen tanks. Vervolgens vindt de rijping plaats van enkele maanden op de fijne droesem.
In de neus bespeur je peer, appel en kweepeer. De droge wijn is rond en soepel met een zijdezachte body. Dankzij de mooie zuurgraad blijft de wijn prettig verfrissend met aroma’s van appel, peer, banaan en abrikoos. Combineer deze wijn bij diverse curries of wokgroente met vis.
Verrassende wijn van de Ballearen
De Balearen zijn geweldig mooie eilanden, maar staan internationaal niet echt bekend voor hun wijn. En toch zijn de wijnen zeker de moeite waard. Het zijn volle ronde wijnen ideaal om lekker bij te eten. De wijnen zijn niet overal beschikbaar, maar er zijn een aantal wijnen toch verkrijgbaar. Of nog beter, bezoek de eilanden en geniet van de lokale wijnen daar. Doe eens spannend en ga voor het onbekende, de wijn zal je verrassen! Daarnaast lokaal smaakt een wijn toch altijd beter…
In het zonovergoten zuidwesten van Spanje vinden we Andalusië waar ze wijn maken van droog tot verrassend zoet. Gelegen op het zuidelijkste punt van het Spaanse schiereiland vinden we de thuisbasis voor de wereldberoemde versterkte wijn Sherry. In een separaat artikel gaan we nog in op Sherry. In Andalusië vinden we in totaal vijf DOP’s en 16 IGP’s.
De ligging aan de doorgang naar de Middellandse Zee en de nabijheid van Afrika hebben de regio vele culturele invloeden gegeven. Door de geschiedenis heen zijn er vele invasies geweest van bijvoorbeeld Romeinen, Feniciërs, Vandalen, Byzantijnen en Moslims. De naam Andalucía is afgeleid van het Arabische Al-Andalus. Men zegt dat dit een verbastering is van “Vandalusia” wat “land van Vandalen” betekent. Dit was een oost-Germaanse stam die in 429 na Christus Afrika binnentrok. Vervolgens veroverden ze in de jaren daarna ook diverse gebieden in zuid Europa, waaronder Andalusië in de 5e eeuw na Christus.
Het klimaat in Andalusië kan worden opgedeeld in drie zones. De westelijk gelegen zone profiteert van de verkoeling vanaf de Atlantische Oceaan. Vooral Jerez en Sanlúcar de Barrameda profiteren hiervan. Dan is er het mediterrane Malaga en Sierra de Malaga. Tenslotte kent het noordelijk gelegen Montilla-Moriles een echt continentaal klimaat.
De bijzondere regio’s
De meest bekende DO is Jerez, de thuisbasis van Sherry. En tevens geniet Sanlucar de Barrameda grote bekendheid voor haar Manzanilla. Beide appellaties maken gebruik van de Palomino druif. Montilla-Moriles en Malaga bekend staan om zoete wijnen van Pedro Ximénez en Moscatel druiven. Ook vinden we Airén in het noordelijke deel van Andalusië die vooral voor brandewijn en als blendpartner wordt gebruikt.
Condado de Huelva DO
Dit is de meest westelijke wijnstreek nabij de stad Huelva. Volgens overlevering zouden de wijnen uit deze streek Columbus hebben vergezeld op hun ontdekkingsreis naar Amerika. De streek werd erkend als DO in 1964, echter alleen voor witte wijn. Pas in 2009 werd ook rode wijn toegestaan onder de DO wetgeving. In 2019 introduceerde men een IGP voor orange wine, de Vino Naranja del Condado de Huelva. En in 2020 tenslotte stond men ook rosé wijn toe binnen de DO.
De wijngaarden liggen slechts op 25m boven zeeniveau op de kenmerkende rood getinte zandgronden. Terwijl de ondergrond bestaat uit alluviale, zand- en kalksteenafzettingen. De nabijgelegen Middellandse Zee beïnvloedt het klimaat. Terwijl de verkoelende winden vanaf de Atlantische Oceaan de zomer temperaturen matigen. Vorst is hier zeker geen probleem. De meeste wijngaarden zijn beschermd tegen de sterke wind door bomen die eromheen staan.
De druiven mogen uit de hele regio komen, echter de rijping dient plaats te vinden in een beperkt aantal plaatsen, zoals Almonte, Chucena en Moguer.
Wijnstijlen
Tot 2009 werden slechts drie wijnstijlen gemaakt. De Condado de Huelva Joven is een jonge frisse witte wijn van de inheemse Zalema druif. Deze druif domineert de regio met een aanplant van meer dan 85%. Vinos Generosos is een versterkte wijn die minimaal drie jaar rijpt. Hiervan is de Condado Palido een droge witte wijn van Palomino Garrido of Listan de Huelva druif. De Condado Viejo zijn zeer rustieke wijnen die vergeleken kunnen worden met Olorosso Sherry. Tenslotte is de Vinos Generosos de Licor een versterkte zoete wijn. Sinds 2009 mogen ook rode wijnen gemaakt worden binnen de DO wetgeving. Hierdoor zijn internationale druivenrassen als Syrah, Cabernet Sauvignon en Franc, Tempranillo en Merlot toegestaan.
Een jonge witte wijn van Zalema druif kenmerkt zich door een evenwichtige zuurgraad en heeft een lichtgouden kleur. Primaire aroma’s van groene appel en bloemen. Een heerlijk frisse wijn bij sushi of visgerechten.
Malaga DO
Malaga is de grootste zone in het zonovergoten Andalusië waar de wijn zowel droog tot verrassend zoet kan zijn. Wijn is hier officieel geïntroduceerd door de Grieken rond 600 voor Christus. Maar het is goed mogelijk dat het de Feniciërs zijn geweest die zich hier twee eeuwen eerder vestigden. Vooral de 17e, 18e en begin van de 19e eeuw waren de hoogtij dagen van wijnen uit Malaga. Tot de tweede helft van de 19e eeuw eerst de echte meeldauw en toen de phylloxera toesloegen. Dit is de wijn industrie nooit echt te boven gekomen. Maar gelukkig heeft toerisme dit gat gevuld.
De Malaga DO is in 1933 opgericht maar omvat ook Sierras de Malago DO. Deze is in 2001 is opgericht voor de droge wijnen. Ook kent men hier de Pasas de Malaga DO, ofwel Rozijnen van Malaga. En de naam zegt het al, dit betreft zeer zoete wijnen die vol rozijnen aroma’s zijn. Zoete wijnen is waar Malaga om bekend staat. Druiven worden gedroogd op grasmatten onder de intense zon.
Wijn methodes
Wijnen kunnen worden gemaakt volgens verschillende methodes, maar de meest voorkomende is het stoppen van vergisting om de natuurlijke zoetheid te behouden (“Vino Dulce Natural”). Andere stijlen zijn PX, uitsluitend gemaakt van Pedro Ximénez druiven, Vinos de Lágrima die ook van dezelfde druiven is gemaakt. Echter het sap is verkregen door de druiven gedurende één of twee dagen te drogen ipv te persen. En Moscatel welke gemaakt is van de Muscat d’Alexandrië druif. Dit zijn de meest aromatische druiven uit Malaga. Opvallend is dat in deze regio uitsluitend witte wijnen geproduceerd worden onder de DO wetgeving. Dat in tegenstelling tot de meeste wijnhuizen in Spanje die gespecialiseerd zijn in rode wijn.
Het klimaat is zeer heet en droog in het binnenland, waar vooral Pedro Ximénez druiven staan aangeplant. Meer aan de kust is het koeler door de invloed van de Middellandse Zee. Hier op de heuvels vinden we vooral Muscat d’Alexandrië druiven.
Verder zijn ook hier andere rijpingscriteria;
Pálido (min. zes maanden gerijpt)
Noble (twee tot drie jaar gerijpt)
Añejo (drie tot vijf jaar gerijpt)
Trasañejo (meer dan vijf jaar gerijpt)
De Malaga DO wijnen zijn zeer goed te combineren bij blauwe kazen, foie gras, fruit of chocolade.
Sierra de Malaga DO
Dit beslaat hetzelfde gebied als Malaga DO, echter is bestemt voor lichte onversterkte wijnen. De naam is doeltreffend omdat de wijngaarden in het bergachtige terrein rond de steden Malaga en Antequera liggen.
Hier is een zeer ruime variëteit aan druivensoorten toegestaan, natuurlijk de Pedro Ximénez en Muscat d’Alexandrië. Maar bijvoorbeeld ook Macabeo, Airén en Sauvignon Blanc. Voor rood denk aan de internationale rassen als Cabernet Sauvignon, Syrah, Malbec, Garnacha en natuurlijk Tempranillo.
De rijpingscriteria zijn in grote lijnen hetzelfde als voor Spanje. Echter er zit een kleine nuance in.
Tenaamstelling
Rijpingsperiode
Waarvan houtrijping
Crianza
Min. 2 jaar
Min. 6 maanden
Reserva
Min. 3 jaar
Min. 12 maanden
Gran Reserva
Min. 5 jaar
Min. 24 maanden
Gran Reserva de Blancos y Rosados
Min. 5 jaar
Min. 6 maanden
De witte wijnen van Sierra de Malaga DO kenmerken zich door hun strogele kleur met groenachtige reflecties. Terwijl de gerijpte wijnen eerder goudgeel of goud zijn. Ze zijn openhartig en fruitig in de neus. De gerijpte wijnen behouden hun fruitige aroma’s, hoewel meer op de achtergrond, samen met tertiaire aroma’s.
Montilla-Moriles DO
Gelegen rond de steden Montilla en Moriles, is dit de meest noordelijk gelegen DO van Andalusië. Dit is mogelijk het oudste wijngebied van Andalusië, waar de geschiedenis terug gaat tot wel de 8e eeuw voor Christus.
Lange tijd was de productie bestemd voor Sherry of Malaga omdat deze namen simpelweg veel bekender waren. Dit duurde tot 1945 toen Montilla-Moriles haar eigen DO status verwierf. Echter nog steeds staat de regio in de schaduw van haar grote zusters.
Deze regio is mogelijk één van de heetste gebieden van Spanje. Het droge, vlakke landschap staat vol met tarwe, olijfbomen en wijngaarden. De belangrijkste geneugtes; brood, olie en wijn. De bodem vertoont opvallende gelijkenissen met Jerez de Frontera door haar witte Albariza bodem. Deze witte mergel is samengesteld uit klei, calcium en zee fossielen die veel gelijkenis vertonen met de beroemde Kimmeridgische bodem uit de Chablis. De kalkrijke spierwitte bodem reflecteren het zonlicht naar de wijnstokken voor optimale rijping.
Wanneer de Levante wind uit het oosten waait, is het niet ongewoon dat temperaturen ver boven de 40C komen. Er valt slechts 600mm regen per jaar en de vochtretentie van de bodem is dus van groot belang.
Hoewel Pedro Ximénez de belangrijkste druivensoort is, zijn er ook diverse andere variëteiten toegestaan zoals Verdejo, Muscat d’Alexandrie, Torrontés, maar ook Chardonnay en Sauvignon Blanc.
Niet-versterkte dessertwijnen
De regio staat bekend om haar dessertwijnen die hetzelfde classificatiesysteem als Jerez Sherry heeft. Echter in tegenstelling tot Sherry zijn de Montilla-Moriles wijnen niet versterkt. De wijnen gisten tot ongeveer 14-16% alcohol waardoor er veel restsuiker achterblijft. Daarna worden ze gerijpt volgens het solera-systeem en ingedeeld in de volgende stijlen;
Joven Afrutado (Jong en Fruitig). Dit zijn de meest voorkomende wijnen en mogen gemaakt worden van alle toegestane druivensoorten.
Fino. Droge, nootachtige wijnen met een verfijnde body. Ze worden volgens dezelfde techniek als Sherry Fino gemaakt. Echter de florgist is minder effectief door de hogere temperaturen in de regio.
Amontillado (Montilla-stijl). Deze zijn gemaakt van de nobele druivensoort uit de regio, Pedro Ximénez. De wijn ondergaat rijping onder een laagje flor, maar oxideert en verandert van kleur wanneer de flor-laag verdwenen is.
Olorosso. Een rijkere zwaardere Montilla stijl gemaakt van Pedro Ximénez die langer in aanraking is geweest met zuurstof.
Palo Cortado. Deze stijl ligt tussen Amontillado en Olorosso in.
Naast deze stijlen vinden we ook dessertwijnen van extreem rijpe Moscatel-druiven en brandewijn van Airén. Ook zijn Torrontes en Baladi (Cayetana) toegestaan. Er wordt geëxperimenteerd met rode druivenrassen, maar dit is nog niet toegestaan binnen de DO wetgeving.
Tenslotte
Het is natuurlijk niet verrassend dat in het zonovergoten Andalusië mooie wijnen voortbrengen die zoet zijn. De vele zonuren staan gegarandeerd voor deze mogelijkheden. Echter hier vind je een brede reeks aan wijnstijlen; droog, zoet, versterkt en natuurlijk de sublieme PX-wijnen. Naast deze DO regio’s zijn er ook nog maar liefst 16 IPG’s. Hier gaan we volgende week nog op in. En natuurlijk mogen we de sherry niet vergeten! Dit product wat vaak wordt gezien als een drankje voor ouderen, kan toch verrassend populair zijn!
Nadat we de oostkust hebben geïntroduceerd, zijn we het binnenland ingetrokken met Castilla La Mancha. Om vervolgens uit te komen in Madrid. De hoofdstad van Spanje is na Berlijn de tweede grootste stad van Europa. En staat bekend om haar architectuur, kunstgalerijen en uitgaansleven. Maar Madrid heeft ook haar eigen wijn classificatie. Hier vinden we onverwacht verrassende wijnen uit midden-Spanje met vooral witte wijnen van inheemse druiven die erg mooi kunnen zijn.
Diversiteit in Vinos de Madrid DO
Madrid en de Sierra de Guadarrama-bergen in het noorden omlijsten de wijngaarden tot de zuidoostelijke en zuidwestelijke hoeken van de provincie Madrid. Vinos de Madrid DO omvat drie subgebieden, elk met haar specifieke kenmerken. Het kreeg de felbegeerde DO-status in 1990.
De oorsprong van wijnbouw is onbekend, mogelijk waren het de Romeinen of zelfs de Carthagers voor hen. Maar het is bekend dat er sinds de 8e eeuw na Christus wijnbouw activiteiten waren. De wijnen van Madrid beleefden hun hoogtij dagen toen Felipe II Madrid tot hoofdstad maakte van het koninkrijk Castilië in 1561.
Na de phylloxera crisis in 1914 ging de regio zich toeleggen op bulkwijnen. Toen de financiële crisis in 1970 een enorme klap toebracht aan de binnenlandse consumptie kwam dit tot stilstand. Waarna de wijnboeren zich gingen toeleggen op meer kwaliteit.
Rijpingsmethodes
Net als in de andere Spaanse regio’s kent men hier ook criteria voor de rijping waar de wijn minimaal aan moet voldoen.
Crianza; zijn wijnen die minimaal twee jaar gerijpt hebben, waarvan minimaal zes maanden op vat.
Reserva; voor rode wijn minimaal drie jaar rijping waarvan minimaal één jaar op vat. En witte en rosé wijn minimaal twee jaar rijping en minimaal zes maanden op vat.
Gran Reserva; voor rode wijn minimaal drie jaar rijping waarvan minimaal twee jaar op vat. En witte en rosé wijn maar liefst minimaal vier jaar rijpen waarvan minimaal zes maanden op vat.
Echter veel wijnmakers kiezen ervoor om geen de wijn minder dan de minimale tijd te laten rijpen. Er heerst een trend om jonge wijnen te maken. Deze komen op de market als Joven of semi-Crianza.
Madrileense subregio’s
Zoals aan gegeven omvat de regio Madrid drie sub gebieden. Deze geven de diversiteit van de regio aan. Hoewel het klimaat in het algemeen continentaal is, verschilt de bodem opbouw, waardoor het belang van de subzones onderstreept worden. Binnen de DO vinden we ongeveer 8.500ha wijnbouwgebieden.
Arganda
In het zuidoosten tegen Uclès aan ligt de subregio Arganda. Dit is de grootste zone met ongeveer 55% van de wijngaarden (4.200ha) en 60% van de productie van Vino de Madrid DO. Het klimaat is sterk continentaal. De grond bestaat uit een mengsel van klei en kalksteen. Waarbij de wijngaarden zich bevinden op de vruchtbare vlaktes en de alluviale vlaktes van de rivier. Verder ook op terrassen en hellingen die zijn gevormd door riviererosie en op de hoger gelegen heidegebieden. De prominente blauwe druiven variëteit is Tinto Finto (de lokale naam van Tempranillo). En Airèn en Malvar als witte druivensoort. Malvar is een inheemse variëteit die veel overeenkomsten kent met Airèn.
De Tempranillo wijnen zijn vaak vol van body, met zowel in de neus als in de mond een explosie van rood en zwart fruit. Verder kent de wijn een aangenaam gevoel van specerijen gecombineerd met een lactose en vanille tonen.
De witte wijn is vaak een blend tussen Airèn en dus de inheemse Malvar. Dit levert frisse zachte wijnen op met een gemiddelde body en aangename tropische fruit aroma’s. Deze wijn gaat heerlijk bij salades of zalm gerechten.
San Martin
In het oosten van de DO ligt San Martin de Valdeiglesias. De regio omvat bijna 22% van de wijngaarden (1.5600ha). En produceert ongeveer een kwart van de wijnen. Hoewel continentaal, heeft San Martin de Valdeiglesias een hogere regenval dan de andere subregio’s. Hier vinden we de wijngaarden vooral op de hellingen met arme rotsbodem van de Sierra de Gredos en op de alluviale vlaktes van de Alberche rivier.
De prominente druivensoorten zijn Garnacha en Albillo. Abillo levert wijnen op met een expressieve neus van wit fruit en bloemen, een volle body met een aangename zuurgraad. Er is een zoute toets aan het einde die de graniet structuur van de bodem weerspiegelt. Schenk deze wijn bij salades met vis. Terwijl de rode wijn een diepe kersenkleur heeft. Elegant, complex aroma van fruit en bloemen (viooltjes), met minerale en licht kruidige toets. In de mond is de wijn complex maar zeer evenwichtig gedragen door een zijdezachte tannine. Het toont een aanhoudende en evenwichtige afdronk. Naast risotto gerechten serveer ook eens oude gezouten kaas en wit vlees bij deze wijn.
Navalcarnero
Ten oosten van San Martin ligt Navalcarnero. Dit is het kleinste gebied met 23% van de wijngaarden (1.700ha) en slechts 15% van de jaarproductie van de regio. Het klimaat is vergelijkbaar, maar minder nat dan in San Martin. De bodemopbouw van zand en klei is hier arm en er is een gebrek aan kalksteen. Ook hier is het alluviaal maar de samenstelling is meer kiezelsteenachtig. Garnacha is hier wederom de belangrijkste rode druivensoort terwijl Malvar de beste witte wijnen voortbrengt.
El Molar
Sinds februari 2019 is de “Kies” de meest recente subzone. Er zijn 300 actieve wijnbouwers. De bodems van El Molar zijn zeer divers, graniet, leisteen, zandsteen, noem maar op. Dit draagt zeker bij aan de complexiteit van de wijnen die hiervan afkomstig zijn. De wijngaarden staan aangeplant op de vlaktes en in de alluviale gebieden rondom de rivier de Jarama.
Ribera del Guadiana
In Extremadura, tegen de Portugese grens ligt het grote gebied Ribera del Guadiana DO. Deze DO werd in 1999 opgericht om de zes verschillende Vino de la Tierra gebieden te consolideren. Deze gebieden vertegenwoordigen het beste wat Extremadura te bieden heeft op wijngebied. De wijnen uit dit gebied hebben nooit echt van bekendheid genoten. Echter de Iberische ham (jamón Ibérice), van zwarte varkens die zich voeden met eikels, daarentegen is velen welbekend.
Een ander product is mogelijk nog veel belangrijker. Hier vinden we grote hoeveelheden van de kurkeik bomen. De wijn mag niet bekend zijn, de kurk afkomstig van deze bomen wel!
De wijnen uit dit gebied worden gebotteld onder de Ribera del Guadiana DO of the Vino de la Tierra Extremadura. De onderliggende subgebieden zie je eigenlijk niet meer terug. Echter elk produceert haar eigen stijl dankzij verschillende hoogte, regenval (zo is Montánchez aanzienlijk natter dan de andere regio’s) en bodemgesteldheid.
Zoals de naam reeds suggereert, klimaat is vooral in het noordoosten extreem continentaal. Terwijl de gebieden in de buurt van de kust een gematigd klimaat hebben onder invloed van de Atlantische Oceaan en Middellandse Zee. De rivier Guadiana heeft een matigende invloed op de hete zomertemperaturen.
Bijzonder Cayetana
Tempranillo is de druif bij uitstek die goed reageert op het terroir en klimaat. Er zijn wijnmakers die experimenteren met internationale druiven variëteiten maar die moeten zich nog bewijzen. Voor witte wijn is de inheemse Cayetana een aanrader. Tenslotte zijn er nog enkele wijngaarden die Cava mogen produceren.
De Cayetana druif levert mooie complexe wijnen op met tonen van tropisch fruit, citrus, witte bloemen en toast door MLF. Tenslotte geeft deze druif een mooie zuurgraad met een lange afdronk. Heerlijk bij geroosterde groente, kazen en notenmix.
Onverwacht en mooi uit midden-Spanje
Natuurlijk zijn Tempranillo en Garnacha de bekende druiven in Spanje. Maar vooral midden-Spanje biedt onverwacht witte wijnen op de markt die erg mooi zijn van inheemse druivensoorten. Deze variëteiten komen eigenlijk alleen maar hier voor. Denk aan Cayetana, Malvar en Alarije. Vanzelfsprekend speelt de Jamón Ibérice een belangrijke rol met het combineren met wijn – vooral rode wijn van Tempranillo en Garnacha. De witte wijn is breed inzetbaar van kaas tot heerlijke visgerechten.
De wijnen mogen dan niet wijd beschikbaar zijn in het buitenland. Maar ze zijn zeker de moeite waard om te ontdekken en natuurlijk bij voorkeur lokaal!
Castilla La Mancha ligt ten zuiden van Madrid en ten westen van de provincie Valenciana. Er is geen wijnregio in de wereld die zo groot is als Castilla La Mancha. De 440.000ha aan wijngaarden is dan ook indrukwekkend (data 2018). Terwijl Spanje zo’n 960.000ha aan wijngaarden omvat (zowel DO als niet geclassificeerde gebieden). Binnen deze regio liggen acht individuele DO’s. Echter de regio staat vooral bekend door haar bulkwijn. Er zijn maar weinig druivensoorten die in dit klimaat kunnen overleven. Met name Airén staat hier aangeplant. Maar ook vind je Tempranillo, Cabernet Sauvignon, Petit Verdot, Garnacha, Alicante bouschet (ofwel Garnacha Tintorera), Monastrell , Syrah en Bobal. De regio kenmerkt zich vooral door hoger gelegen wijngaarden om zo de hitte te compenseren.
DO Almansa
In het uiterste zuidoosten vinden we Almansa DO. De wijnbouw heeft zich hier sinds de 16e eeuw onafgebroken ontwikkeld. Op een hoogte van 700 tot 1.100 meter vinden we de wijngaarden die bestemd zijn voor deze DO. De 12 wijnmakers bewerken ongeveer 9.000ha wijngaardgebieden die in 2020 6.6 miljoen flessen gebotteld hebben.
De meeste wijngaarden liggen op een licht golvende vlakte. Het is de hoogte die het klimaat iets droger en meer continentaal maakt. Maar het is milder dan in het binnenland van La Mancha. Temperaturen kunnen tot zo’n 40 graden pieken in de zomer en dalen tot -10 in de winter. Regenval centraliseert zich in het voor- en najaar. Terwijl de zomerdroogte is van vitaal belang voor de kwaliteitswijnen uit Almansa DO.
De arme bodem bestaat vooral uit kalksteen met zanderig structuur. Dit voorziet de wijnen van rijke aroma’s en kleur. Vooral rode wijn profiteert van deze geologie en klimaat. De meest aangeplante variëteiten zijn Monastrell (Mourvèdre), Garnacha Tintorera en Tempranillo (lokaal Cencibel genaamd). Tevens zijn er ook witte wijn van met name Verdejo en Sauvignon Blanc en rosé wijnen te vinden. Dit is zeker een regio om in de gaten te houden vanwege haar groeiende reputatie.
De droge witte wijnen zijn fris en fruitig met een hoge zuurgraad en matig alcohol. De fruitige aroma’s kunnen worden gecombineerd met hout en toast door houtrijping. Heerlijk als aperitief of bij pasta of vis gerechten.
De rode wijn heeft een hoge intensiteit met aroma’s van zwart fruit en vaak lichte hout toast en geroosterde koffietonen. De zachte aromatische body is zeer aangenaam met een lange kruidige afdronk. Deze fantastische geurige volle wijn past heel goed bij kruidige gerechten.
Manchuela DO
Ten noorden van Alamansa DO vinden we Manchuela DO. In 1982 wilden de wijnbouwers zich onderscheiden van de bulkwijnen uit La Mancha. Uiteindelijk kreeg Manchuela (wat “de mindere La Mancha” betekent) in 2000 haar eigen status als DO. Er is ongeveer 12.500ha aan wijngaarden die 860.000hl produceren. Hiervan is maar liefst 81% is rode wijn.
De wijngaarden in Manchuela DO ligt in de valleien van de rivieren Jucar en Cabriel. Hier heeft de bodem heeft een terracotta kleur. Het klimaat is mild, ingegeven door de bescherming van de valleien en de invloeden van de Middellandse Zee. De vochtige wind is van groots belang voor de wijngaarden.
Rode wijnen domineren in Manchuela. De met kalk verrijkte kleigrond op de kalkstenen ondergrond is ideaal voor de inheemse Bobal druif. Deze wordt vooral gebruikt voor de niet-houtgerijpte rode en rosé wijnen. Cencibel (Tempranillo) produceert één van de beste houtgerijpte wijnen. Terwijl Monastrell (Mourvèdre), Cabernet Sauvignon en Garnacha een veelvoorkomende blend is. Syrah is de veelbelovende nieuwkomer. Net als in het nabij gelegen Utiel-Requena vinden we hier ook dubbel gemacereerde wijnen (“dople pasta”). De witte wijnen, vooral van Macabeo, zijn geurige frisse wijnen.
Bijvoorbeeld een oudere Bobal-wijn is zeer krachtig, met aroma’s van donker fruit, kruidigheid met aardse tonen. De aangename afdronk wordt gedragen door vanille tonen van de houtrijping. Heerlijk om te genieten of bij een barbecue.
Ribera del Jucar DO
Ten westen van Manchuela DO ligt Ribera del Jucar DO. Dit was jarenlang onderdeel van La Mancha maar is in 2003 op eigen benen komen te staan. Men heeft onderkent dat de wijnen van hogere kwaliteit zijn door het iets koelere klimaat. De regio dankt haar naam aan de Jucar-rivier. De 9.000ha wijngaarden staan aangeplant op de 750 meter hoge golvende vlakte. Hier staan de druivenstokken naast olijf- en fruitbomen. De bodem heeft een terracotta kleur en is bezaaid met kiezelstenen afkomstig uit de oude rivierbedding. Dit levert goede drainage op terwijl de onderliggende kleilaag het spaarzame vocht goed kan vast houden. Ongeveer 50% van de wijngaarden zijn meer dan 35 jaar oud. Dit houdt in dat de opbrengsten kleiner zijn, maar veel meer geconcentreerde aroma’s.
Het klimaat is continentaal, maar minder heet dan in La Mancha en ook koeler dan Almansa. Gemiddelde zomertemperatuur is 24 graden terwijl de winter gemiddeld 5 graden kent. De koelere zomers staan toe dat de rijpingsperiode verlengd. Terwijl de rivier bijdraagt aan de verkoeling.
Druivensoorten
Ook hier domineert rode wijn van vooral Cencibel (Tempranillo). Door de kleinere opbrengsten per hectare is de kwaliteit fors omhoog gegaan. Verder gedijt de inheemse Bobal hier goed. De belangrijkste witte druivensoorten zijn Moscatel en Sauvignon Blanc.
De regio houdt haar eigen classificatie systeem er op na. Crianza wijnen dienen 2 jaar te rijpen waarvan 6 maanden op hout. Vinós tradición Jucar worden na vier maanden houtrijping gebotteld.
De witte wijn is elegant, kruidig met aroma’s van exotisch fruit. Terwijl de volle body en prettige zuurgraad de afdronk aangenaam lang maakt. Een heerlijke wijn bij risotto of soep.
De rode wijnen zijn complex met bloemige en fruitige (bosbessen, cassis) aroma’s. Verder bespeur je balsamico en kruidige tonen. De volle wijn heeft een hoge tannine en elegante structuur met lange afdronk. Deze wijnen zijn ideaal bij geroosterd vlees.
Mondéjar DO
In het noorden vinden we Mondéjar DO. H.et ligt net ten oosten van Madrid. De wijngaarden liggen rondom het oude stadje Mondéjar en is van oudsher gericht op lokale (bulk) productie. Echter eind 1990 is hier een kwaliteitsslag gemaakt waardoor het werd opgewaardeerd naar een eigen DO in 1997. Er ligt in totaal ongeveer 2.100ha aan wijnbouwgebied. Opvallend is dat de gemiddelde plantleeftijd hoog is, 50% is ouder dan 25 jaar.
Het landschap wordt gekenmerkt door lage, zacht glooiende heuvels. Deze zijn bezaaid met tarwevelden, olijfgaarden en wijngaarden. De wijngaarden liggen bij elkaar in de lage heuvels rondom de stad. Het gebied is opgesplitst door de rivier de Tagus. Het noordoosten kenmerkt zich door de donkere zanderige bovengrond, gelegen op een ondergrond van mergel. Terwijl het zuidoosten een rode sedimentaire bodem heeft op een ondergrond van kalkrijke klei grond.
Het klimaat is gematigd mediterraan waarbij de temperatuur in de zomer kan oplopen tot 40 graden en in de winter tot ver onder 0C kan zakken. Vorst is dus een reële dreiging voor de wijnstokken. Het grote verschil tussen Mondéjar en andere wijnbouwgebieden in La Mancha zit in de invloed van de Middellandse Zee. De oostelijke wind in combinatie met de hoogte (800m boven zeeniveau) matigen de hoge temperaturen. Regenval is iets hoger met 500mm. Daarmee is het één van de natste gebieden in deze regio.
De rode wijnen van Tempranillo zijn veel voorkomend. Deze hebben aangename aroma’s van pruimen, bessen en zoethout, in combinatie met vanille tonen door houtrijping.
Door de focus op de interne markt, zijn er internationaal maar weinig wijnen verkrijgbaar.
Uclés DO
Ten zuiden van Mondéjar DO vinden we Uclés DO. In tegenstelling tot andere regio’s van Castilla-La Mancha heeft Uclés geen uniform landschap. Het Sierra de Altomira-gebergte verdeelt de regio in twee verschillende zones. Het westelijke deel ligt op hoogten van 500 tot 800m, terwijl wijngaarden in het oosten 1000m kunnen bereiken. De Sierra de Altomira wordt beschouwd als de derde subzone, met enorme kliffen en kalksteen. De regio, met haar 1.700ha wijnbouwgebied is in 2005 verheven tot een eigen DO-status. Het is een veelbelovende regio waar de wijngaarden gestaag groeien.
In het algemeen is het klimaat continentaal. Maar dit wordt gematigd door de grote hoogten. Er valt ongeveer 500 mm per jaar aan regen, waardoor het minder droog is dan andere delen van La Mancha. De bodem is rijk een aanzienlijke hoeveelheid kalium, wat de balans van de wijn ten goede komt. De fijne structuur van leem-klei tot zandleem leveren een rijke voedingsbron. Dit maakt de wijnen significant anders dan in de andere regio’s van La Mancha.
Uniek van Ucles DO is dat de wijn afkomstig van wijnstokken die minder dan zes jaar oud zijn, niet op de markt gebracht mag worden als Uclés DO.
Uclés wijnen
Probeer eens een Mesta Verdejo (verkrijgbaar bij AH). Dit is een jonge fruitige wijn, vol van smaak en barst van kruidigheid. Denk hierbij aan gras, venkel en witte peper. De afdronk is aangenaam lang met een verfrissende hint van mineralen. Heerlijk bij een salade of gewoon bij een pittig kaasje. Bovendien is het nog een organic wine ook!
Heb je liever rode wijn? Denk dan eens aan Dominio de Fontana en hun blend van Tempranillo en Syrah. Deze intens robijnrode cuvée heeft in de neus en mond aroma’s van rode bessen, die typisch zijn voor de Tempranillo. Terwijl de nuances van venkel afkomstig zijn van de Syrah druif. De rijping in houten vaten van Amerikaans eikenhout geven deze Spaanse krachtpatser hints van kruidnagel en vanille. De wijn is rond, complex en heeft een zachte, fruitige afdronk.
La Mancha DO
Met 190.000ha aan wijngaarden, is La Mancha DO het grootste aaneengesloten wijngebied ter wereld! Het wijngaard areaal beslaat meer dan 50% van heel Castilla La Mancha. Ter vergelijking, Australië bevatte in 2019 ongeveer 146.000ha aan wijngaarden. La Mancha verwijst naar het Moorse “al mansha”. Dit betekent “uitgedroogde aarde”. En doeltreffender kan je dit dorre landschap niet omschrijven. Het heeft een extreem continentaal klimaat met zomerse temperaturen meer dan 40C graden en ’s winters frequent vorst tot wel -15C. Tezamen met de beperkte regenval levert dit enorme uitdagingen voor wijnbouwers. Het grootste risico hier is duidelijk de hitte. Maar dit wordt getemperd door de hogere ligging (tussen de 490 en 700m). Tevens is drip-irrigatie toegestaan, waarbij water druppelsgewijs aan de druivenstokken worden toegevoegd.
Ook hier geldt dat de rijping een eigen wetgeving volgt en niet de Spaanse standaard.
Rijpingstype
Min. Rijping
Min. hout en fles rijping
Joven*
NA
NA
Crianza
24 mnd
12 mnd
Reserva
12 mnd hout en 24 mnd fles
Gran Reserva
24 mnd hout en 36 mnd fles
* Drink deze binnen 9 maanden nadat de wijn op de markt is gekomen
Tempranillo gedijt hier goed, omdat de druif door de warmte en de overvloedige zonuren optimaal kan rijpen. Vaak is Tempranillo geblend met Cabernet Sauvignon en Merlot. De rode wijnen variëren van gemakkelijk te drinken tot betaalbare stijlen van houtgerijpte wijnen. Uiteindelijk richt men hier vooral op bulkwijn. Een uitzondering is de DO Dehesa del Carrizal. Dit is een Vino de Pago, een opzichzelfstaande DO van een enkele wijngaard.
Ook staat veel Airén aangeplant, echter deze is vooral bedoeld voor de productie van brandewijn. Populaire witte druivensoorten zijn Chardonnay, Verdejo, Viognier, Macabeo en Torrontes. Maar er zijn in totaal maar liefst 25 druivensoorten toegestaan.
Valdepenas DO
In het zuiden van Castilla La Mancha ligt Valdepeñas DO. De naam ontleent zich aan de gelijknamige stad in een zonovergoten riviervallei bezaaid met kleine rotsachtige formaties. Vandaar de naam Val-de-Peñas (Vallei van rotsen). Doordat de Sierra Morena in het zuiden de invloed van de Middellandse Zee blokkeert, is ook hier een sterk continentaal klimaat. De bodem is grotendeels kalksteen met krijtafzettingen, afkomstig van oude geologische formaties. Wijngaarden liggen op bodems met banden van rode klei. Het hoge kalkgehalte helpt bij een goede vochtretentie – wat van vitaal belang is in deze warme en droge omstandigheden. De Jabalon en zijn zijrivieren slingeren door het gebied en zorgen voor water- en luchtbeweging. Dit biedt verkoeling in de wijngaarden. Tevens speelt de hoogte van de wijngaarden (zo’n 700 meter) ook een rol in de verkoeling.
Valdepeñas is een historisch wijnbouwgebied, waarbij het leveren aan steden als Madrid en Valencia centraal stonden. Het had een bloeiende wijnhandel in de 19e eeuw totdat het werd getroffen door phylloxera. Het gebied werd vervolgens opnieuw beplant met de winterharde Airén. Vandaag de dag is er ongeveer 25.000ha aan wijngaarden. Het gebied verkreeg haar DO status in 1932.
Bijzonder Valdepeñas
Traditioneel produceerde men hier Clarete of Aloque, lichtrode en rosado (rosé) wijnen gemaakt door 20% witte wijn (vooral Airén) te blenden met rode wijn. Dit vindt nog steeds plaats, hoewel men nu de most blend in plaats van de finale wijn.
In het verleden gebruikte men tinajas, ofwel grote kleipotten om de wijn in te fermenteren als op te slaan. Deze werden in de grond begraven om de temperatuur te verlagen. Gedurende de winter daalde de gisten en daardoor was het klaren van de wijn overbodig. Echter tegenwoordig is men meer gericht op moderne trends om RVS en eiken vaten te gebruiken.
Druivenvariëteiten
Zoals reeds aangegeven staat er veel Airén aangeplant in Valdepeñas aangezien deze tolerant zijn voor de barre omstandigheden hier. Voor rode wijn is het vooral Cencibel (Tempranillo), omdat deze diverse stijlen kan produceren. Er heerst een groeiende voorkeur voor internationale druiven variëteiten, waardoor de aanplant van Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah is toegenomen.
Daar waar de lichtrode wijnen Valdepeñas DO groot hebben gemaakt, is de trend verschoven naar het maken van meer serieuze rode wijnen. Zowel jonge als gerijpte wijnen. De beste wijnen zijn fluweelzacht met felrode fruitsmaken.
Terwijl rode wijnen de productie domineren, worden sommige witte wijnen gemaakt met Airén, Chardonnay, Macabeo, Moscastel de Gran Menudo, Sauvignon Blanc en Verdejo. De productie van mousserende en zoete wijnen is ook toegestaan volgens de DO-wetten.
Probeer eens de semidulce Viña Albali Airén. Bij deze wijn is de fermentatie gestopt bij 20gr suiker/liter waardoor het een weelderige zoete wijn is. Het lage alcoholgehalte en de balans tussen de zoetheid en de zuurgraad verlenen harmonie aan de wijn. Verder wordt de verfijndheid benadrukt in de mond. In de neus ervaar je de aangename tinten van verse kruiden terwijl al haar primaire aroma’s behouden worden. Heerlijk bij alle vis- en zeevruchten.
Meer een liefhebber van rode wijn? Neem dan de prachtige volle Los Molinos Gran Reserva van Felix Solis. De wijn is complex met tonen van rood fruit (kers en cassis), vanille van de houtrijping en een prettige afdronk.
Méntrida DO
Helemaal in het noordoosten vinden we Méntrida DO. Hoewel het de DO-status in 1976 bereikte, is verdere vooruitgang gestagneerd doordat men vooral op de lokale markt concentreerde. De wijn industrie is hier nog steeds klein, maar wint langzaam terrein omdat producenten zich meer op kwaliteit concentreren. Hier vind je ook Dominio de Valdepusa die een Vino de Pago status heeft bemachtigd.
Méntrida DO is omgeven door de Sierra de Gredos in het noordoosten en een drietal rivieren in het oosten, westen en zuiden. Het terrein bestaat uit golvende heuvels terwijl de aarde zeer droog is. Behalve in de buurt van de rivieren. De lichtkleurige zanderige en granieten bodems houden het kostbare water goed vast.
Het sterke continentale klimaat maakt druiventeelt moeilijk. Hoogte bepaald de frisheid van de wijnen. Ongeveer 80% van de aanplant is Garnacha, wat robuuste, tanninerijke en rijpe rode wijnen opleveren. Maar ook voor de rosado wijnen die bekend staan om hun fruitigheid en verfrissende karakter. Verder staat ook Cencibel (Tempranillo), Cabernet Sauvignon en Merlot aangeplant. Hoewel witte wijn geen belangrijke rol speelt, zijn er toch mooie kwaliteitswijnen van Albillo, Macabeo (Viura), Sauvignon Blanc en Chardonnay.
Probeer eens de Syrah van Dominio de Valdepusa van het huis Marques de Griñon. Het bouquet maakt indruk met zijn intense aroma’s van rijpe bosbessen, frambozen, aalbessen en pruimen – vergezeld van exotische specerijen. In de mond is deze Spaanse rode wijn sappig met heerlijk zachte en zeer aanwezige tannine. De subtiele zuurgraadstructuur biedt een prachtig samenspel met de fruitrijkdom. De afdronk is heerlijk lang en aanhoudend. Een aanrader bij lamsgerechten of eend.
De IPGs
Tenslotte zijn er een viertal IGP’s ofwel Vino de la Tierra. Het geeft de wijnmaker meer flexibiliteit ten opzichte van een DO om te experimenteren met druivenrassen, rijpingsmethoden en wijngaardbeheer. Deze wijnen zijn doorgaans minder bekend, maar dat betekent zeker niet dat ze het ontdekken waard zijn. Helaas zijn ze vooral lokaal verkrijgbaar.
Deze site maakt gebruik van cookies, zodat wij je de best mogelijke gebruikerservaring kunnen bieden. Cookie-informatie wordt opgeslagen in je browser en voert functies uit zoals het herkennen wanneer je terugkeert naar onze site en helpt ons team om te begrijpen welke delen van de site je het meest interessant en nuttig vindt.
Strikt noodzakelijke cookies
Strikt noodzakelijke cookie moet te allen tijde worden ingeschakeld, zodat we je voorkeuren voor cookie instellingen kunnen opslaan.
Als je deze cookie uitschakelt, kunnen we je voorkeuren niet opslaan . Dit betekent dat elke keer dat je deze site bezoekt het nodig is om cookies weer in te schakelen of uit te schakelen.
