Verrassend Tempranillo in Castilla y Léon

We laten Galicia achter ons en steken de grens over bij Valdeorras en komen in Bierzo terecht. Deze week gaan we beginnen met het verdiepen in het noordelijke deel van de regio Castilla y Léon met verrassend mooie wijnen van Tempranillo.

Op het noordelijke deel van het Iberisch plateau vinden we Castilla y Léon. Deze administratieve regio is de grootste van Spanje. Rode wijnen domineren hier met Tempranillo, met 65% aanplant, die de druif is achter de allerbeste wijnen van de regio. Alleen Bierzo is de uitzondering, waar rode wijnen van Mencia worden gemaakt, ondersteund door Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah. Witte wijnen zijn een uitzondering en dan vooral van Verdejo en Viura.

Verrassend Tempranillo in Castilla y Léon

Geschiedenis

De agrarische sector is altijd van groot belang geweest in Castilla y Léon. Met name graangewassen spelen hier een grote rol. Maar wijnbouw is al meer dan 2.000 jaar een belangrijke economische activiteit. In de late 20e en vroege 21e eeuw verschoof de aandacht van kwantiteit naar kwaliteit. Daardoor vertegenwoordigt Castilla y Léon een aantal van de meest gerespecteerde DO’s van Spanje. En met een productie volume van 2.1 miljoen hl speelt ze een belangrijke rol.

Kwaliteitsaanduiding in Spanje

Het classificatiesysteem is bijzonder complex in Spanje en is geregeld in nationale wetten en regionale normen. De lagere kwaliteiten vind je vooral in Spanje zelf en niet in de export markt;

De classificatie Castille y Léon Vino de la Tierra bestrijkt het hele wijngebied. Het heeft minder strenge voorschriften en een groter aanbod van druivenrassen is toegestaan. Dit geeft de kans aan wijnmakers te werken aan minder traditionele wijnstijlen, maar ook zeker te experimenteren in veranderde klimaat omstandigheden.

  • Vino de Mesa (VDM); Spaanse tafelwijn van niet standaard blends met gemiddelde kwaliteit
  • Vino de la Tierra (VdlT); één stap hoger in kwaliteit en onderscheidenheid. Ze voldoen vaak niet aan één of meer eisen om als premium wijn beschouwd te worden
  • Vinos de Calidad con Indicacion Geografica; weer een stapje hoger, maar voldoen nog steeds niet aan lokale eisen.

De premium wijnen zijn;

  • Denominacion de Origen provisional; een een opstap voor de DO classificatie. Maar slechts één of twee domeinen hebben zich de moeite getroost om de wijngaarden in te richten naar de DO wetgeving.
  • Denominacion de Origen (DO); meest gebruikelijk classificatie. Regelgevende instanties stellen de normen op binnen de eigen DO.
  • Denominacion de Origen Calificada (DOC); op basis van de regio’s beslist een nationaal commissie welke regio’s in aanmerking komen voor een DOC-status. Op dit moment zijn alleen Rioja en Priorat DOC-statushouders.
  • Vino de Pago (VP of Pago DO) is toegekend aan wijn waarbij de druiven afkomstig zijn van één en hetzelfde domein waar ook de botteling plaats vindt.
  • Cava is een opzichzelfstaande classificatie voor mousserende wijn uit (vooral) de provincie Barcelona.

Klimaat

Castilla y Léon is ontstaan in 1983 door de samenvoeging van de twee historische provincies Léon en Castilla la Vieja. Het gebied is afgeschermd van de maritieme invloed van de Golf van Biskaje door het Cordilla Cantábrica. Terwijl aan de oostkant de centrale bergen van Sistema liggen. De bodem is vaak arm vanwege de geringe regenval. Maar in de buurt van de rivieren is deze rijk aan mineralen en klei. De bekendste rivier is dan wel de Duero die haar weg vervolgt als Duoro in Portugal. Van de negen DO’s in Castilla y Léon liggen er maar liefst acht in het stroomgebied van de Duero.

De belangrijkste wijnregio’s in noord Castilla y Léon

Het noorden van Castilla y Léon omvat maar liefst vijf DO’s en 1 DOP. De wijnen zijn zowel jong (joven) als gerijpt te verkrijgen. Rijping criteria volgen de normale Spaanse regelgeving.

Onderscheidend Bierzo

Tegen het Gallicische Valdeorras aangeplakt ligt rond de stad Ponferrada Bierzo DO en kan worden opgesplitst in twee gebieden. Bierzo Alto is een mineraalrijk en bergachtig terrein waar de wijngaarden op terrassen liggen. Terwijl Bierzo Bajo op de laaggelegen groene vlakte ligt. Bierzo kreeg in 1989 haar DO status en heeft in populariteit enorm gewonnen. De nabijheid van de Atlantische Oceaan heeft een diepgaand effect op het klimaat. Deze is milder dan de verder landinwaarts gelegen gebieden van de regio. Het noordelijk gelegen Cordilla Cantábrica gebergte beschermd Bierzo voldoende zodat de Mencia druif tot optimale rijpheid komt. Deze druif levert intens rode, fruitige en levendige wijnen en levert ongeveer 85% van de gehele productie in Castilla y Léon terwijl verrassend genoeg Tempranillo hier geen rol speelt.

Naast de druivensoort, onderscheid Bierzo zich ook door haar bodemgesteldheid. Deze bevat vooral leisteen en graniet. Dit stimuleert de opname van mineralen door de druivenstokken waardoor de wijn een hint van mineralen heeft.

Ook vind je hier, weliswaar zeer beperkt, witte wijnen vooral van Godello (Verdelho). Deze wijn als single variety of blend met Dona Blanca en Palomino, levert een aromatische wijn met tonen van citrus en steenfruit. Met vaak een gemiddeld tot hoge zuurgraad en levendige, frisse lengte. Ideaal bij visgerechten en paella of gewoon heerlijk om als aperitief van te genieten.

De rode wijn van Mencia kenmerkt zich door het rode kersenfruit en bloemige ondertoon van viooltjes. Het is een wijn met een volle body, een gemiddeld alcohol percentage en aangename zuurgraad. Kortom een goede wijn die past naast gerechten als carpaccio, pasta’s en paté.

Nieuw Léon DO

Léon DO die tot 2019 bekend stond als Tierra de Léon is een relatief jong wijngebied. De DO, opgericht in 2007, ligt op een zacht golvend plateau ten zuiden van de gelijknamige stad. De regio onderscheidt zich door haar inheemse vlaggenschip druif Prieto Picudo die voor ruim 70% staat aangeplant. Niet verrassend vind je ook hier Tempranillo op een goede tweede plek met 17% aanplant in de regio Castilla y Léon. De hoofdrassen worden gecompleteerd met Mencia. Rode en rosé wijnen dienen minimaal 60% uit Prieto Picudo en/of Mencia te bestaan.

Een rode Prieto Picudo kenmerkt zich door haar expressieve rode en zwart fruit, wilde bessen en kruidigheid. Er zit een klein bittertje in de afdronk. Drink deze wijn bij harde kazen en wit vlees. Wanneer je de wijn koud serveert misstaat deze niet naast stevige vis als tonijn.

Witte wijnen dienen minimaal voor 50% uit Verdejo, Albarin Branco (een inheemse soort die alleen in Léon DO te vinden is) en/of Godello. Dit levert kruidige en bloemige (vlierbloesem) wijnen op met veel fruit (passievrucht, mango, steenfruit). Het zijn breed gedragen, droge wijnen met een nadruk op frisheid en minerale karakter. Ideaal als aperitief en combineert goed met zeevruchten of salades.

De meeste wijngaarden liggen op ongeveer 800m hoogte, wat de rijping van de druiven ten goede komt en het warme klimaat te verzachten. De bodem is alluviaal met een kalkrijke ondergrond.  Dit levert mooie volle wijnen op met een aangename zuurgraad waardoor de wijnen goed jong te drinken zijn, maar ook kunnen rijpen.

Klein Cigales DO

Tussen Léon DO en Ribera del Duero DO vinden we het kleine gebied Cigales DO, gelegen aan de oevers van Pisuerga. Het ligt direct ten noorden van de stad Valladolid. Hoewel ze haar DO status in 1991 ontving, gaat de geschiedenis van wijn bereiding veel verder terug. De belangrijkste druivensoorten zijn Tempranillo, Garnacha en Verdejo. Hoewel de regio bekend is door haar rode wijn, neemt rosé (of rosado) een groter deel in de productie. De rode wijnen dienen ten minste voor 50% te bestaan uit Tempranillo, Garnacha en Grenache Gris. Deze wijnen verhouden zich in het midden tussen gestructureerde, elegante wijnen uit Ribera del Duero en de krachtige warme Toro-wijnen.

Wijnbouw dateert hier sinds de Middeleeuwen. En werden de rosado’s al als de beste van Spanje betiteld. De phylloxera luis had moeite grip te krijgen op de zanderige bovengronden van Cigales, terwijl de wijngaarden in het nabijgelegen Arlanza wegvaagde.

Hitte en droogte zijn hier niet ongewoon, maar ook strenge wintervorst vormt een bedreiging. De hevige hitte tijdens het groeiseizoen is van bijzonder belang zodat de Tempranillo (ofwel Tinta del Paid) en Garnacha druiven maximale rijpheid kunnen bereiken.

De rosé wijnen zijn blends en hebben een karakter van vers rijp fruit met vegetale ondertoon. De body is vol terwijl de wijn een aangename lengte kent. Ideaal bij salades of kipgerechten.

Rode wijnen zijn fruitig en overvloedig van rijp zwart fruit, cassis en kersen. Het volle mond gevoel reflecteert zachte tannine en een lange afdronk. Bij houtrijping bespeur je de subtiele vanille en kokos van frans en amerikaans eikenhout. Een mooie wijn naast een stevig vleesgerecht.

Tevens produceert men beperkt mousserende (espumoso) en dessert wijn. De witte wijnen zijn ook zeer zeldzaam omdat de witte druiven vooral gebruikt worden voor de rosato’s.

Ribera del Duero

Waarschijnlijk is het meest bekende wel Ribera del Duero DO door de hoge kwaliteit rode wijnen die hier vandaan komen. De belangrijkste druivensoort is Tempranillo. Hoewel Ribera del Duero pas in 1982 haar DO status verkreeg, werd wijn in dit gebied reeds 2.500 jaar geleden gemaakt.

Ribera del Duero regio

Het oudste en meest bekendste huis is Bodega Vega Sicilia die is opgericht in 1864 en heeft een grote stempel gedrukt op het wijnmaken. De naam heeft geen relatie tot het Italiaanse eiland Sicilë, maar is een samenvoeging van Vega wat vlakte betekent en Silicia refereert aan het kerkje Santa Sicilia dat op het domein staat. Ook heeft dit huis bekende fan-basis, van Winston Churchill tot Prins Charles van Engeland en koning Juan Carlos van Spanje. Het is dit huis dat eigenlijk heeft bepaald welke druivensoorten gebruikt mag worden in de regio, zoals Tempranillo, Cabernet Sauvignon, Merlot en Malbec. Het is dan ook niet verrassend dat de wijnen blends zijn van deze druiven.

Tot 1982 waren er slechts 9 wijnhuizen in deze regio actief. Vandaag de dag zijn dat er ongeveer 300. Interessant is dat de oppervlakte van wijngaarden geen gelijke tred heeft, dat is omdat het heel gebruikelijk was voor de wijnboeren om aan coöperaties te verkopen, maar nu (deels) ook voor zichzelf zijn begonnen.

Overigens staat de Tempranillo hier ook bekend als Tinta del Pais of Tinto Fino. Helaas heeft deze druif in elke regio weer een andere naam.

Klimaat en geologie

Het klimaat kenmerkt zich als een landklimaat met temperatuur schommelingen van -20 tot 42C.  Dit vertaalt zich meteen in het gedrag van de druif. Tempranillo heeft hier een dikkere schil om beter bestand te zijn tegen de schommelingen dan dezelfde druif in het noordelijker gelegen Rioja. En kan hierdoor beter en langzamer rijpen. Dit levert tevens hogere tannine vanwege de dikkere schil.

De bodemopbouw is divers; klei dat bijdraagt aan de structuur en karakter van de wijn, kalksteen in het westen wat een belangrijke bron voor de zuurgraad en elegantie is. Terwijl de stenige bodem in het oosten zorgt voor rijpheid en zachtheid van de wijn.

Wijnen

Naast de Vega Sicilia zijn er dus ook andere wijnen die uitspringen. Neem bijvoorbeeld de Aalto. Zeker niet één van de goedkoopste en voor advies, neem even contact op.

Maar ook Gall heeft een mooie Ribera, dieprood van kleur, intens en aromatisch, met krachtige aroma’s van zwart  fruit vaak ook duidelijke houttonen. In deze wijnen proef je bijvoorbeeld kersen, truffel, bramen en zelfs mokka. Heerlijk bij stevige vleesgerechten.

Arlanza

Reeds in de 10e eeuw is het bekend dat in Arlanza DO wijnbouw activiteiten plaatsvond. Deze regio ligt rondom de stad Lerma, ten zuiden van Burgos, aan de gelijknamige rivier. Ook hier heeft de phylloxera heftig huisgehouden. Alle druivenstokken waren gerooid en de herplant voltooide in 1920. In 1995 besloot een groep wijnliefhebbers te lobbyen om de wijntraditie in ere te herstellen. Met als gevolg dat de “Vino de la Tierra Ribera del Arlanza” werd erkent. En de bekroning met een eigen DO Arlanza kwam in 2007.

De wijn dient voor minimaal 50% uit Tempranillo (of lokaal Tinta del Pais genaamd) te bestaan, aangevuld met Garnache en/of Mencia. Ook Cabernet Sauvignon, Merlot en Petit Verdot staan op de lijst van goedgekeurde druivensoorten. Witte wijn is beperkt tot Viura en Albillo.

Er zijn slechts een kleine 30 wijnhuizen en producenten. Een rode Arlanza kenmerkt zich door het heerlijke intense rode fruit, vaak gerijpt op eikenhout met als gevolg tonen van kokos en vanille. Soepel in de mond met mooie zuren en een heerlijk lange afdronk. Drink deze wijn bij lamsgerechten of natuurlijk bloedworst of kazen uit Burgos. De witte wijnen zijn bijzonder zeldzaam en komen nauwelijks boven de 1% uit.

Valle de Benavete DOP

De vermelding waard omdat dit één van de weinige DOPs is. Valles de Benavente DOP ligt tussen de steden Zamora en Leon, kort bij de Portugese grens. Het is bekend dat reeds in de Middeleeuwen wijn werd verbouwd. De regio stond bekend om haar rosado de aguja rosé wijnen maar moderne wijnen zijn meestal stil. De witte wijnen zijn fris, licht en bloemig met aroma’s van groene appel. Terwijl de rosé zich kenmerken door fruitige tonen van aardbeien en framboos. De rode wijnen, vooral in hun jeugd, hebben meestal bramen- en bessenaroma’s, met name die van rijpe bramen.

Kortom

De regio Castilla y Léon herbergt veel mooie wijnen waarbij niet verrassend Tempranillo één van de toonaangevende druivensoorten is. Volgende week gaan we iets zuidelijker de gebieden langs de Duero verkennen. Waaronder de Golden Mile. Maar daar volgende week dus meer over.

Ongelooflijk fruitig en on-Spaans Galicië

Drie weken geleden zijn we beland in Spanje waarbij we twee weken geleden het koele klimaat van Rías Baíxas behandeld hebben. Dit is het meest bekende wijngebied uit Galicië maar er is natuurlijk meer te vinden. Galicië brengt een verscheidenheid van wijnen die ongelooflijk fruitig zijn en ligt in het uiterste noordwesten van Spanje maar voelt on-Spaans aan. Het is groen, weelderig en zacht, je waant je bijna in Ierland. Wat dan weer niet toevallig is, gezien de Keltische invloeden die nog steeds zichtbaar zijn.

Jarenlang maakte Galicië licht bruisende, kurkdroge lichte witte wijnen die veel gelijkenis vertoonden met de Portugese Vinho Verde. Deze wijnen waren vooral geliefd bij de lokale restaurants. Maar er is inmiddels een kwaliteitsslag gemaakt, wat resulteert in vaak verfijnde exotisch geurende frisse witte wijnen. Deze zijn meestal gemaakt van de Albarino druif die nu ook de wereld aan het veroveren is.

Geschiedenis van Galicië

De traditie van het wijn maken is ook hier geïntroduceerd door de Romeinen. En later in de Middeleeuwen voortgezet door de monniken. Tijdens de 14e eeuw exporteerde Galicië veel druivenstokken naar andere wijngaarden in Europa. Toen de 19e eeuw aanbrak zakte de regio in een diepe depressie. Dit werd verergert door de emigratie van mensen naar Latijns Amerika en andere rijkere gebieden. Pas na de toetreding tot de EU in 1986 ontstond er weer een levendige wijn interesse die voornamelijk werd gefinancierd door Europa.

De overige Galicische regio’s

Galicië is op te delen in vijf sub gebieden. Naast Rías Baíxas DO is er ook Ribeiro, Ribeira Sacre, Valdeorras en Monterrei.

DO Ribeiro

Deze regio ligt iets verder landinwaarts ten opzichte van Rías Baíxas. Het is een oud wijngebied waar de rivieren Mino, Avia en Arnoias samen komen, rondom de stad Ribeiro.

Ongelooflijk on-Spaans Galicië Ribeiro

Ribeiro DO (dit betekent “rivieroevers” in het Galicisch) kreeg haar DO-status in 1957. Echter ze verwierf haar bekendheid enige eeuwen eerder. Voor de beroemde Spaanse romanschrijver Miguel de Cervantes (Don Quichot) was de Ribadavia-sectie van Ribeiro de ‘Moeder van de Wijn’ van Spanje. In de 16e en 17e eeuw werd Ribeiro-wijn vaak geëxporteerd naar Engeland en Italië. Maar leed in de 19e eeuw dezelfde schade als Rías Baixas tijdens de phylloxera-epidemie. Telers keerden zich echter sneller af van de hybride aanplant van lage kwaliteit en om terug te gaan naar de inheemse Torrontés- en  Treixadura- variëteiten (70% resp 15% van de aanplant). Deze druiven produceren frisse, aromatische witte wijnen. De rode wijnproductie van het gebied is gecentreerd op de Mencia (37%), Souson (22%) en Brancellao (13%). Echter 90% van de wijn productie is witte wijn, en slechts 9% is rood. Het resterende is mousserend.

Ribeiro, met haar 2.500ha aan wijngaarden, is echter op weg naar haar comeback. Met haar glooiende heuvels en terrassen vormt het de basis voor een hoogwaardige wijnbouw. De regio is verdeeld in drie subzones en bouwt ze aan een reputatie voor frisse Treixadura-gedreven wijnen.

  • Miño (meest commercieel)
  • Arnoia (kleinste wijngaarden) en
  • Avia (de belangrijkste snede, met de subzone van Gomariz)

Deze lichte wijnen tonen veel gelijkenis met de stroomafwaarts gelegen Vinho Verde. De combinatie van Atlantische en mediterrane invloeden geeft Ribeiro wijnen meer body en bloemenrijkdom dan Albariño uit Rías Baixas.

DO Ribeiro Classificatie

De DO staat de volgende categorieën toe; Ribeiro Castes (gerijpt in 500lt vaten), Ribeiro Barrica (gerijpt in de kleinere barrica’s van 200-300lt), Sparkling Ribeiro en Tostado Ribeiro (de zoete wijn van deze regio). Tostado betekent geroosterd. Ze zijn gemaakt van gedroogde druiven, die smaken en suikers versterken. Hierdoor rijke wijnen ontstaan met honing, rozijnen en geroosterde tonen.

DO Ribeiro Sacre

Even stroomopwaarts van de Rio Mino en in het stroomgebied van de zijrivier Rio Sil vinden we DO Ribeiro Sacre. Dit is één van de grotere gebieden in Galicië met 2.500ha toegestaan wijnbouwgebied. In de jaren 80 van de vorige eeuw was hier slechts 100ha wijnbouwgebied. Toen in 1996 de DO classificatie in het leven werd geroepen, was de aanplant al gestegen naar 900ha. Echter is er op het moment slechts 1.200ha in gebruik.

Ribeira Sacre

Hier vinden we vooral kwaliteit rode wijnen. De regio kenmerkt zich door wijngaarden die zijn aangeplant op steile hellingen boven de rivieren Mino en Sil. Waarbij sommige wijngaarden alleen over water toegankelijk zijn.

Subzones van Ribeiro Sacre

Hoewel er vijf subzones zijn met ieder een eigen microklimaat, is de bodem over het algemeen alluviaal bedekt met leisteen. Amandi met slechts 83ha wordt vaak aangezien als een soort Grand Cru omdat de wijngaarden op het zuiden liggen. De druiven genieten de hele dag van zon en is uitermate geschikt voor laatrijpende druivensoorten.

Chantada heeft bijna 200ha wijngaarden en profiteert van de invloed van de Atlantische Oceaan gezien haar westelijk ligging.

Het oostelijk gelegen Quiroga-Bibei met haar 40km lang gebied langs de Sil (en zijrivier Bibei), heeft 380ha aangeplant staan. Door de vlakkere hellingen is men in staat grotere wijngaarden aan te leggen in dit mediterraan klimaat.

Op de oostelijke helling van de Mino, tegenover Chantada, ligt Ribeiras do Mino met haar 360ha wijngaarden. De wijngaarden liggen nagenoeg uitsluitend op het granieten oppervlak langs de rivier. En net als in Quiroga-Bibei zijn grotere wijngaarden mogelijk door de vlakkere hellingen.

Ingeklemd tussen Quiroga-Bibei en Amandi, ligt tenslotte Riberas do Sil met haar 135ha.

DO Ribeiro Sacre classificatie

Het is opvallend hoe de classificatie is opgezet. Het lijkt een beetje op het Franse Bourgondië. Op het etiket mag de subzone vermeld worden of de preciezere dorpsnamen. Maar dan moet je als wijndrinker goed op de hoogte zijn van de geografische kennis. Echter in tegenstelling tot Bourgondië, mag de naam van de wijngaard niet op het etiket staan.

De belangrijkste druif is de Mencia, die elegante rode wijnen maakt. De wijn heeft een goede zuurgraad, met kruidige en rode bessensmaken. Die niet alleen als jonge wijn aangenaam is, maar ook geschikt is om in de kelder te rijpen. In 2018 bedroeg de totale oogst van rode druiven 5,7 miljoen kilogram, hiervan was de Mencia goed voor 5,2 miljoen kilogram. Wat de belangrijkheid maar weer onderstreept. De belangrijkste van de witte variëteit is Godello, die weelderige wijnen geeft met honing en bloemige aroma’s en een gestructureerde zuurgraad en mineraliteit. De wijnen worden gemaakt in verschillende stijlen – van licht en fris, tot romig en weelderig, gerijpt in eikenhout of op de droesem. En dat resulteert in een on-Spaans wijn die ongelooflijk fruitig zijn in Galicië.

Steile onherbergzame Valdeorras

Verder stroomopwaarts van de Rio Sil en tegen de grens met Castilla y Léon met haar Bierzo regio vinden we het steile onherbergzame Valdeorras. De regio onderscheidt zich doordat de wijngaarden op leisteen gelegen zijn. Hierdoor krijg je ongewoon geurige en elegante wijnen met hoge zuurgraad. De regio heeft ook het meest continentale klimaat van Galicië, met warme zomers en koude winters. Terwijl het profiteert van de invloed van de Atlantische Oceaan in het westen.

De beste wijngaarden profiteren optimaal van de zon en warmte tijdens het groeiseizoen. In de noordelijke helft van de regio bestaat de bodemopbouw vooral uit kalksteengrond en, op de hoger gelegen wijngaarden, ferroklei. Verder zie je veel alluviale aard gelet op de vele lokale rivieren en graniet en leisteen (ofwel “Pizarra”) op de hoger gelegen hellingen.

In 1945 werd de DO Valdeorras erkent met de opdracht om de inheemse druivensoorten Godello en Mencia in ere te herstellen. De Godello toont gelijkenissen met Chardonnay. Deze druif levert wijnen met aroma karakteristieken van citrusfruit, kruiden en mineralen of aardse tonen. De wijnen die voor minimaal 85% bestaan uit de voorkeur druivensoorten waaronder Godello, Treixadura en Torrontes worden gelabeld als Valdeorras Castas Nobles. Wanneer Palomino is toegevoegd, staat op het label Valdeorras Blanco.

Mencia vormt de basis voor de meeste rode wijn in Valdeorras. Dit kan single variety of blend met Garnacha of Cabernet Sauvignon zijn. En staat bekend voor een rijke fruitige karakter.

Ook hier is mousserende wijn (Valdeorras Espumoso) en zoete wijn (Valdearras Tostado) gemaakt van vooral Godello druiven.

DO Monterrei

Tenslotte, tegen Portugal aangeklemd, in het oorsprongsgebied van de Rio Támega vinden we de kleine regio Monterrei met slechts 656ha aan wijnbouwgebied. Het heeft een opbrengst van ongeveer 6 miljoen kg, waarvan 2/3e wit is. Echter de regio wordt steeds meer gewaardeerd voor haar rode wijnen. Binnen de DO zijn er voorkeursrassen en toegestane druivenrassen. De belangrijkste witte voorkeursras is Godello (met een aanplant van 52%) en voor rood Mencia (25%). De belangrijkste toegestane soorten zijn Albarino (3%) en Temperanillo (4%). Vervolgens dient de voorkeursras minimaal 60% van de blend uit te maken. De witte wijn kenmerkt zich vaak door de expressie van tropisch fruit met een laag-gemiddeld alcohol percentage.

De regio heeft een turbulent verleden. De DO classificatie werd begin jaren 80 afgenomen omdat de lokale producenten de wijnhuizen niet voldoende konden moderniseren. Gelukkig is dit in 1994 in ere hersteld. Verder kom je hier de gebruikelijk Spaanse referentie voor de rijping methode tegen op het etiket.

De regio ligt aan de rivier Tamega, die uiteindelijk uitmondt in de Douro. Er zijn twee subzones; Ledeira (hellingen) de Monterrei en Val de Monterrei (Monterrei vallei). De ondergrond varieert van graniet en leisteen vooral op de hellingen tot zand en klei in de vallei. Door de lage pH waarde, is vooral de vallei goed geschikt voor witte wijnen.

Lastig en nat wijnjaar 2021

Over het algemeen was 2021 een uitstekend wijnjaar voor noord Spanje. Valdorreas realiseerde een 30% stijging van de geoogste volumes ten opzichte van 2020. Maar tevens profiteerde de wijnen van de geleidelijke rijping wat zich vertaald heeft in rijke aromatische wijnen die verfrissender zijn dan gebruikelijk.

Terwijl Ribera Sacra meer te lijden heeft gehad van hagel in de lente en veel regenval tijdens het plukseizoen. Hierdoor is zowel de opbrengst beïnvloed als de kwaliteit van de wijn. Naar verwachting zullen de wijnen iets dunner zijn dan andere jaren.

In Ribera daarentegen was de bloesem iets eerder dan normaal door licht verhoogde temperaturen. Echter door regenval in het voorjaar, gevolgt door een koele natte zomer, ging de rijping langzamer. Hierdoor zijn de wijnen lichter in alcohol, hoger in zuurgraad en zijn ze iets minder gestructureerd. Tenslotte in Monterrei begon de oogst veelbelovend. De koele zomer en de regen die eind augustus startte gaf een boost aan de rijping van de druiven. Met als gevolg een mooie zuurgraad en prettig gebalanceerde alcohol. Echter na half september begon de regenval en hield niet meer op. Met als gevolg botrytis,  verlaagde pH waarde en aroma concentratie verwaterde.

Kortom de regio kent genoeg mogelijkheden maar heeft ook zeker zijn uitdagingen gehad. Zo on-Spaans als Galicië is, gezien de koelere temperaturen, kan het toch ongelooflijk fruitig en mooie gestructureerde wijnen opleveren. Het is zeker een regio dat het ontdekken de moeite waard is.