Verrassend Tempranillo in Castilla y Léon

We laten Galicia achter ons en steken de grens over bij Valdeorras en komen in Bierzo terecht. Deze week gaan we beginnen met het verdiepen in het noordelijke deel van de regio Castilla y Léon met verrassend mooie wijnen van Tempranillo.

Op het noordelijke deel van het Iberisch plateau vinden we Castilla y Léon. Deze administratieve regio is de grootste van Spanje. Rode wijnen domineren hier met Tempranillo, met 65% aanplant, die de druif is achter de allerbeste wijnen van de regio. Alleen Bierzo is de uitzondering, waar rode wijnen van Mencia worden gemaakt, ondersteund door Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah. Witte wijnen zijn een uitzondering en dan vooral van Verdejo en Viura.

Verrassend Tempranillo in Castilla y Léon

Geschiedenis

De agrarische sector is altijd van groot belang geweest in Castilla y Léon. Met name graangewassen spelen hier een grote rol. Maar wijnbouw is al meer dan 2.000 jaar een belangrijke economische activiteit. In de late 20e en vroege 21e eeuw verschoof de aandacht van kwantiteit naar kwaliteit. Daardoor vertegenwoordigt Castilla y Léon een aantal van de meest gerespecteerde DO’s van Spanje. En met een productie volume van 2.1 miljoen hl speelt ze een belangrijke rol.

Kwaliteitsaanduiding in Spanje

Het classificatiesysteem is bijzonder complex in Spanje en is geregeld in nationale wetten en regionale normen. De lagere kwaliteiten vind je vooral in Spanje zelf en niet in de export markt;

De classificatie Castille y Léon Vino de la Tierra bestrijkt het hele wijngebied. Het heeft minder strenge voorschriften en een groter aanbod van druivenrassen is toegestaan. Dit geeft de kans aan wijnmakers te werken aan minder traditionele wijnstijlen, maar ook zeker te experimenteren in veranderde klimaat omstandigheden.

  • Vino de Mesa (VDM); Spaanse tafelwijn van niet standaard blends met gemiddelde kwaliteit
  • Vino de la Tierra (VdlT); één stap hoger in kwaliteit en onderscheidenheid. Ze voldoen vaak niet aan één of meer eisen om als premium wijn beschouwd te worden
  • Vinos de Calidad con Indicacion Geografica; weer een stapje hoger, maar voldoen nog steeds niet aan lokale eisen.

De premium wijnen zijn;

  • Denominacion de Origen provisional; een een opstap voor de DO classificatie. Maar slechts één of twee domeinen hebben zich de moeite getroost om de wijngaarden in te richten naar de DO wetgeving.
  • Denominacion de Origen (DO); meest gebruikelijk classificatie. Regelgevende instanties stellen de normen op binnen de eigen DO.
  • Denominacion de Origen Calificada (DOC); op basis van de regio’s beslist een nationaal commissie welke regio’s in aanmerking komen voor een DOC-status. Op dit moment zijn alleen Rioja en Priorat DOC-statushouders.
  • Vino de Pago (VP of Pago DO) is toegekend aan wijn waarbij de druiven afkomstig zijn van één en hetzelfde domein waar ook de botteling plaats vindt.
  • Cava is een opzichzelfstaande classificatie voor mousserende wijn uit (vooral) de provincie Barcelona.

Klimaat

Castilla y Léon is ontstaan in 1983 door de samenvoeging van de twee historische provincies Léon en Castilla la Vieja. Het gebied is afgeschermd van de maritieme invloed van de Golf van Biskaje door het Cordilla Cantábrica. Terwijl aan de oostkant de centrale bergen van Sistema liggen. De bodem is vaak arm vanwege de geringe regenval. Maar in de buurt van de rivieren is deze rijk aan mineralen en klei. De bekendste rivier is dan wel de Duero die haar weg vervolgt als Duoro in Portugal. Van de negen DO’s in Castilla y Léon liggen er maar liefst acht in het stroomgebied van de Duero.

De belangrijkste wijnregio’s in noord Castilla y Léon

Het noorden van Castilla y Léon omvat maar liefst vijf DO’s en 1 DOP. De wijnen zijn zowel jong (joven) als gerijpt te verkrijgen. Rijping criteria volgen de normale Spaanse regelgeving.

Onderscheidend Bierzo

Tegen het Gallicische Valdeorras aangeplakt ligt rond de stad Ponferrada Bierzo DO en kan worden opgesplitst in twee gebieden. Bierzo Alto is een mineraalrijk en bergachtig terrein waar de wijngaarden op terrassen liggen. Terwijl Bierzo Bajo op de laaggelegen groene vlakte ligt. Bierzo kreeg in 1989 haar DO status en heeft in populariteit enorm gewonnen. De nabijheid van de Atlantische Oceaan heeft een diepgaand effect op het klimaat. Deze is milder dan de verder landinwaarts gelegen gebieden van de regio. Het noordelijk gelegen Cordilla Cantábrica gebergte beschermd Bierzo voldoende zodat de Mencia druif tot optimale rijpheid komt. Deze druif levert intens rode, fruitige en levendige wijnen en levert ongeveer 85% van de gehele productie in Castilla y Léon terwijl verrassend genoeg Tempranillo hier geen rol speelt.

Naast de druivensoort, onderscheid Bierzo zich ook door haar bodemgesteldheid. Deze bevat vooral leisteen en graniet. Dit stimuleert de opname van mineralen door de druivenstokken waardoor de wijn een hint van mineralen heeft.

Ook vind je hier, weliswaar zeer beperkt, witte wijnen vooral van Godello (Verdelho). Deze wijn als single variety of blend met Dona Blanca en Palomino, levert een aromatische wijn met tonen van citrus en steenfruit. Met vaak een gemiddeld tot hoge zuurgraad en levendige, frisse lengte. Ideaal bij visgerechten en paella of gewoon heerlijk om als aperitief van te genieten.

De rode wijn van Mencia kenmerkt zich door het rode kersenfruit en bloemige ondertoon van viooltjes. Het is een wijn met een volle body, een gemiddeld alcohol percentage en aangename zuurgraad. Kortom een goede wijn die past naast gerechten als carpaccio, pasta’s en paté.

Nieuw Léon DO

Léon DO die tot 2019 bekend stond als Tierra de Léon is een relatief jong wijngebied. De DO, opgericht in 2007, ligt op een zacht golvend plateau ten zuiden van de gelijknamige stad. De regio onderscheidt zich door haar inheemse vlaggenschip druif Prieto Picudo die voor ruim 70% staat aangeplant. Niet verrassend vind je ook hier Tempranillo op een goede tweede plek met 17% aanplant in de regio Castilla y Léon. De hoofdrassen worden gecompleteerd met Mencia. Rode en rosé wijnen dienen minimaal 60% uit Prieto Picudo en/of Mencia te bestaan.

Een rode Prieto Picudo kenmerkt zich door haar expressieve rode en zwart fruit, wilde bessen en kruidigheid. Er zit een klein bittertje in de afdronk. Drink deze wijn bij harde kazen en wit vlees. Wanneer je de wijn koud serveert misstaat deze niet naast stevige vis als tonijn.

Witte wijnen dienen minimaal voor 50% uit Verdejo, Albarin Branco (een inheemse soort die alleen in Léon DO te vinden is) en/of Godello. Dit levert kruidige en bloemige (vlierbloesem) wijnen op met veel fruit (passievrucht, mango, steenfruit). Het zijn breed gedragen, droge wijnen met een nadruk op frisheid en minerale karakter. Ideaal als aperitief en combineert goed met zeevruchten of salades.

De meeste wijngaarden liggen op ongeveer 800m hoogte, wat de rijping van de druiven ten goede komt en het warme klimaat te verzachten. De bodem is alluviaal met een kalkrijke ondergrond.  Dit levert mooie volle wijnen op met een aangename zuurgraad waardoor de wijnen goed jong te drinken zijn, maar ook kunnen rijpen.

Klein Cigales DO

Tussen Léon DO en Ribera del Duero DO vinden we het kleine gebied Cigales DO, gelegen aan de oevers van Pisuerga. Het ligt direct ten noorden van de stad Valladolid. Hoewel ze haar DO status in 1991 ontving, gaat de geschiedenis van wijn bereiding veel verder terug. De belangrijkste druivensoorten zijn Tempranillo, Garnacha en Verdejo. Hoewel de regio bekend is door haar rode wijn, neemt rosé (of rosado) een groter deel in de productie. De rode wijnen dienen ten minste voor 50% te bestaan uit Tempranillo, Garnacha en Grenache Gris. Deze wijnen verhouden zich in het midden tussen gestructureerde, elegante wijnen uit Ribera del Duero en de krachtige warme Toro-wijnen.

Wijnbouw dateert hier sinds de Middeleeuwen. En werden de rosado’s al als de beste van Spanje betiteld. De phylloxera luis had moeite grip te krijgen op de zanderige bovengronden van Cigales, terwijl de wijngaarden in het nabijgelegen Arlanza wegvaagde.

Hitte en droogte zijn hier niet ongewoon, maar ook strenge wintervorst vormt een bedreiging. De hevige hitte tijdens het groeiseizoen is van bijzonder belang zodat de Tempranillo (ofwel Tinta del Paid) en Garnacha druiven maximale rijpheid kunnen bereiken.

De rosé wijnen zijn blends en hebben een karakter van vers rijp fruit met vegetale ondertoon. De body is vol terwijl de wijn een aangename lengte kent. Ideaal bij salades of kipgerechten.

Rode wijnen zijn fruitig en overvloedig van rijp zwart fruit, cassis en kersen. Het volle mond gevoel reflecteert zachte tannine en een lange afdronk. Bij houtrijping bespeur je de subtiele vanille en kokos van frans en amerikaans eikenhout. Een mooie wijn naast een stevig vleesgerecht.

Tevens produceert men beperkt mousserende (espumoso) en dessert wijn. De witte wijnen zijn ook zeer zeldzaam omdat de witte druiven vooral gebruikt worden voor de rosato’s.

Ribera del Duero

Waarschijnlijk is het meest bekende wel Ribera del Duero DO door de hoge kwaliteit rode wijnen die hier vandaan komen. De belangrijkste druivensoort is Tempranillo. Hoewel Ribera del Duero pas in 1982 haar DO status verkreeg, werd wijn in dit gebied reeds 2.500 jaar geleden gemaakt.

Ribera del Duero regio

Het oudste en meest bekendste huis is Bodega Vega Sicilia die is opgericht in 1864 en heeft een grote stempel gedrukt op het wijnmaken. De naam heeft geen relatie tot het Italiaanse eiland Sicilë, maar is een samenvoeging van Vega wat vlakte betekent en Silicia refereert aan het kerkje Santa Sicilia dat op het domein staat. Ook heeft dit huis bekende fan-basis, van Winston Churchill tot Prins Charles van Engeland en koning Juan Carlos van Spanje. Het is dit huis dat eigenlijk heeft bepaald welke druivensoorten gebruikt mag worden in de regio, zoals Tempranillo, Cabernet Sauvignon, Merlot en Malbec. Het is dan ook niet verrassend dat de wijnen blends zijn van deze druiven.

Tot 1982 waren er slechts 9 wijnhuizen in deze regio actief. Vandaag de dag zijn dat er ongeveer 300. Interessant is dat de oppervlakte van wijngaarden geen gelijke tred heeft, dat is omdat het heel gebruikelijk was voor de wijnboeren om aan coöperaties te verkopen, maar nu (deels) ook voor zichzelf zijn begonnen.

Overigens staat de Tempranillo hier ook bekend als Tinta del Pais of Tinto Fino. Helaas heeft deze druif in elke regio weer een andere naam.

Klimaat en geologie

Het klimaat kenmerkt zich als een landklimaat met temperatuur schommelingen van -20 tot 42C.  Dit vertaalt zich meteen in het gedrag van de druif. Tempranillo heeft hier een dikkere schil om beter bestand te zijn tegen de schommelingen dan dezelfde druif in het noordelijker gelegen Rioja. En kan hierdoor beter en langzamer rijpen. Dit levert tevens hogere tannine vanwege de dikkere schil.

De bodemopbouw is divers; klei dat bijdraagt aan de structuur en karakter van de wijn, kalksteen in het westen wat een belangrijke bron voor de zuurgraad en elegantie is. Terwijl de stenige bodem in het oosten zorgt voor rijpheid en zachtheid van de wijn.

Wijnen

Naast de Vega Sicilia zijn er dus ook andere wijnen die uitspringen. Neem bijvoorbeeld de Aalto. Zeker niet één van de goedkoopste en voor advies, neem even contact op.

Maar ook Gall heeft een mooie Ribera, dieprood van kleur, intens en aromatisch, met krachtige aroma’s van zwart  fruit vaak ook duidelijke houttonen. In deze wijnen proef je bijvoorbeeld kersen, truffel, bramen en zelfs mokka. Heerlijk bij stevige vleesgerechten.

Arlanza

Reeds in de 10e eeuw is het bekend dat in Arlanza DO wijnbouw activiteiten plaatsvond. Deze regio ligt rondom de stad Lerma, ten zuiden van Burgos, aan de gelijknamige rivier. Ook hier heeft de phylloxera heftig huisgehouden. Alle druivenstokken waren gerooid en de herplant voltooide in 1920. In 1995 besloot een groep wijnliefhebbers te lobbyen om de wijntraditie in ere te herstellen. Met als gevolg dat de “Vino de la Tierra Ribera del Arlanza” werd erkent. En de bekroning met een eigen DO Arlanza kwam in 2007.

De wijn dient voor minimaal 50% uit Tempranillo (of lokaal Tinta del Pais genaamd) te bestaan, aangevuld met Garnache en/of Mencia. Ook Cabernet Sauvignon, Merlot en Petit Verdot staan op de lijst van goedgekeurde druivensoorten. Witte wijn is beperkt tot Viura en Albillo.

Er zijn slechts een kleine 30 wijnhuizen en producenten. Een rode Arlanza kenmerkt zich door het heerlijke intense rode fruit, vaak gerijpt op eikenhout met als gevolg tonen van kokos en vanille. Soepel in de mond met mooie zuren en een heerlijk lange afdronk. Drink deze wijn bij lamsgerechten of natuurlijk bloedworst of kazen uit Burgos. De witte wijnen zijn bijzonder zeldzaam en komen nauwelijks boven de 1% uit.

Valle de Benavete DOP

De vermelding waard omdat dit één van de weinige DOPs is. Valles de Benavente DOP ligt tussen de steden Zamora en Leon, kort bij de Portugese grens. Het is bekend dat reeds in de Middeleeuwen wijn werd verbouwd. De regio stond bekend om haar rosado de aguja rosé wijnen maar moderne wijnen zijn meestal stil. De witte wijnen zijn fris, licht en bloemig met aroma’s van groene appel. Terwijl de rosé zich kenmerken door fruitige tonen van aardbeien en framboos. De rode wijnen, vooral in hun jeugd, hebben meestal bramen- en bessenaroma’s, met name die van rijpe bramen.

Kortom

De regio Castilla y Léon herbergt veel mooie wijnen waarbij niet verrassend Tempranillo één van de toonaangevende druivensoorten is. Volgende week gaan we iets zuidelijker de gebieden langs de Duero verkennen. Waaronder de Golden Mile. Maar daar volgende week dus meer over.

Bordeaux de bakermat van hedendaagse wijn

Wie wijn zegt, zegt vaak Bordeaux. Maar wat maakt Bordeaux de bakermat van de hedendaagse wijn? Waarom zijn er zulke enorme prijsverschillen? Van ongeveer 10EUR (bijvoorbeeld Médoc Chateau les Bernedes 2014 bij Gall) tot een Chateau Pétrus 2000 voor meer dan 5.000EUR! Wat maakt deze regio zo bijzonder? En waarom praten we hier over chateau, een term die we in andere regio’s niet tegen komen? Dat en meer gaan we verder ontdekken in dit artikel.

Hoe heeft Bordeaux het tot wijn regio geschopt?

Maar eerst even terug in de tijd. De geschiedenis van wijnbouw in de Bordeaux gaat terug naar de tijd van de Romeinen die de eerste wijngaarden aanplantten. Vermoedelijk waren de eerste druivenstokken afkomstig uit de huidige Rioja1. Vanzelfsprekend heeft de regio veel te verduren gehad, maar wijn is er altijd gebleven. Vandaag de dag zie je nog steeds referenties aan het verleden. Ruïnes in de regio, en bijvoorbeeld Chateau Ausone in St Emilion, die haar naam te danken heeft aan de Romeinse dichter Ausonius. Het belangrijkste gebied was de huidige Grave, maar ook in de andere Bordeaux regio’s waren wijngaarden aangeplant. De combinatie van goede ondergrond en maritiem klimaat, samen met goede transport mogelijkheden vanwege de Gironde maakten dit gebied perfect.

Aquitanië

Een belangrijke gebeurtenis was het huwelijk tussen Henry Plantagenet, toekomstige koning Henry II van Engeland, en Eleanor van Acquitaine in 1152. Eleanor, erfgenaam van de Graaf van Acquitanië, bestuurde het gebied waar Bordeaux in lag. Saint Emilion had al naam gemaakt om haar kwaliteitswijn, terwijl Médoc nog een moerasgebied was. Door het huwelijk opende de Engelse markt voor Franse wijn. En aangezien Aquitanië voor de volgende 300 jaar onder Engels bewind stond, ontstond er een levendige handel.

Nederlanders in de Bordeaux

Tegen het eind van de 16e eeuw vroegen de Fransen de Nederlanders om hulp om moerasgebieden droog te leggen. Vooral rond Bordeaux en in de Médoc. Veel van de huidige kanalen in Médoc stammen nog uit deze tijd. Tevens waren de Nederlanders, naast de Engelsen, een belangrijke markt voor de wijn. Zie ook in het artikel over de Loire, dit was de Gouden Eeuw voor Nederland. En de VOC gebruikte grote hoeveelheden wijn voor hun overtochten. Echter, de Neerlandse zuinigheid was toen al bekend. Ze zochten wijn tegen de laagste prijzen en tja, die kunnen eenmaal niet goed ouderen noch gebruiken op langere zeereizen. Het waren de Nederlandse handelaren die met het idee kwamen om zwavel te gebruiken tijdens het branden van de fusten. Hierdoor blijven wijnen stabieler en kunnen ze langer ouderen.

Omdat Bordeaux zich op de export markt richtte, wilde men zich onderscheiden. Reeds in de 16e eeuw begonnen specifieke regio’s zich te vormen. En namen begonnen zich te vestigen, zoals Haut Brion, Margaux, Lafite en Latour.

De rol van de Negociants

Dit creëerde de noodzaak van een hele commerciële schil, met een hoofdrol voor negociants. Zij namen de verkoop, het transport en de financiering voor hun rekening. Ook hier speelde Nederland een hoofdrol. Reder Jan-Simon Beyerman vestigde zich in 1620 als één van de eerste handelaren. Overigens bleef wijn-handelhuis Beyerman een familiebedrijf tot 1973!). De rol van de handelaars nam een toevlucht. Het bleek een win-win situatie te zijn. Het onderhouden van de wijngaard, het kasteel en het wijnmaken was al een kostbare onderneming. Zelfs voor (veelal) de rijke adel die dit in eigendom hadden. Het was een uitkomst om de commerciële activiteiten uit te besteden. De handelaren kochten de wijn vooraf voor het bottelen. Overigens bestaat dit systeem nog steeds!

Code Napoleon

Tijdens de Franse Revolutie werden de chateaux van de adel en de kerk afgenomen en per op bod verkocht. Een volgend mijlpaal was de invoering van Code Napoleon. Daar waar dit in de Bourgogne de wijngaarden deed versnipperen, ging dit volledig voorbij aan de Bordeaux! In de Bordeaux gingen de eigenaren een systeem van aandeelhouders opzetten, en aandeelhouders vielen niet onder deze wet. Dat is de reden dat de huidige chateaux nog steeds schaalgrootte hebben en de wijngaarden niet zo versnipperd zijn als in de Bourgogne.

Bordeaux Classificatie

Het jaar 1855 is het volgende belangrijke jaar. Toen werd de Bordeaux Classificatie in het leven geroepen. Deze classificatie rangschikt de meest gewaardeerde wijngaarden uit de Médoc. Het doel van de classificatie was om Bordeaux wijn te promoten en de consument te informeren welke een beste koop zijn tegen welke prijs. Sinds 1855 zijn er slechts drie wijzigingen in deze classifiatie geweest, waarbij de belangrijkste Chateau Mouton Rothschild betreft welke gepromoveerd is naar de Premier Crus. Een lijst van de chateaux kan je hier vinden. Overigens voor de oplettende lezer die zich afvraagt waarom alleen de Médoc in de classificatie is opgenomen? Dat is omdat in die tijd de rechteroever vooral “simpele” wijnen produceerde of nog helemaal geen wijn. Chateau Pétrus bijvoorbeeld was nog maar een paar jaar bezig met wijn productie (eerste vermelding was in 1837), dus dat verklaart veel.

Vanzelfsprekend heeft ook deze regio last gehad van de schimmel infecties echte en valse meeldauw, maar ook van de Phylloxera (een bladluis) die nagenoeg 60% van de wijngaarden in de Bordeaux tussen 1875 en 1892 verwoestte. Door het enten op Amerikaanse onderstokken, is de wijn gered.

Tegenwoordig gaan er veel stemmen op hoe geldig de classificatie nog is. Ook met je je realiseren dat de classificatie op chateau gaat, en niet zoals in de Bourgogne op wijngaard of zelfs climat. Dus wanneer een chateau besluit uit te breiden en percelen aankoopt, hebben deze percelen direct dezelfde classificatie, terwijl de wijn onder invloed van andere ligging, expositie, zonuren mogelijk een mindere wijn produceert!

De verschillende Bordeaux stijlen

Je kan Bordeaux grof weg in vier stijlen opdelen; linkeroever – de Médoc –, Pessac Leognan, Sauternes en de rechteroever.

Bakermat hedendaagse wijn
Bron: Domenico-do-go Commonwiki

Bordeaux’s linkeroever

Dit is de regio waar de meeste mensen direct aan denken wanneer je Bordeaux zegt, met Pauillac, St Julien, Margaux, St Estephe en Haut Medoc. Dit gebied in de Bordeaux vormt de bakermat van de hedendaagse wijn. Cabernet Sauvignon vormt de basis van deze wijnen en zijn geblend met andere druiven zoals Merlot, Cabernet Franc, Petit Verdot en Malbec. Doordat Cabernet Sauvignon de ruggegraad vormt, hebben deze wijnen een goed bewaar potentieel. Dit komt door de zuurgraad en de heftige tannine in de druif die oxidatie tegengaat.

Pessac Leognan

Dit is het thuis van Chateau Haut Brion, de enige Premier Cru die niet in de Medoc ligt. Pessac Léognan produceert een wijde reeks van wijnen, veelal gelijksoortig aan hun Médocse zus. Echter het staat echt bekend om haar droge witte wijn van Sémillon en Sauvignon Blanc.

Pessac Leognan is een relatief nieuwkomer; voor 1987 was dit appellation Graves AC.

Sauternes

Sauternes, ook gelegen op de linkeroever, kent een heel andere stijl. Hier vind je wijnen van Sémillon en Sauvignon Blanc, maar dan aangetast door Bottrytis Cinerea. Daardoor krijg je heerlijk weelderige zoete wijnen met een fris zuur. Sauternes is opgenomen in de classificatie van 1855 als onderdeel van Médoc.

Rechteroever van de Gironde

Daar waar een linkeroever is, is natuurlijk ook een rechteroever. Voor de duidelijkheid, de rivier de Gironde is hier de grens. De linkeroever is het gebied dat ten westen van de Gironde ligt en de rechteroever ligt dus ten oosten. Dit is het land van Pomerol en St Emilion met de welbekende wijnen van Petrus, Lafleur, en Cheval Blanc. De dominerende druiven hier zijn Merlot en Cabernet Franc. Merlot is een druif met weinig zuur en tannine, waardoor je deze vaak jong kan drinken. Echter wanneer deze op hout rijpt, ontstaat er spontaan een wijn die je erg lang kan laten liggen! Het verschil met de linkeroever zit in de drinkbaarheid. Een Merlot is doorgaans soepeler en fruitiger omdat de bitterheid van de tannine ontbreekt.

Bordeaux en haar toekomstperspectief

Altijd heeft er een sfeer van exclusiviteit rondom Bordeaux wijnen gehangen. En dat is er nog steeds. Het niet eens Bordeaux is waar de duurste wijnen vandaan komen, dat is nou eenmaal de Romanée-Conti uit de Bourgogne. Toch is Bordeaux goed vertegenwoordigd met 5 wijnen in de top 10 duurste wijnen ter wereld!

Daar waar het begon als product voor de adel, zie je nog steeds dat de exclusieve Bordeaux wijnen naar de welgestelde upperclass gaan. Nu zijn vooral de VS en China belangrijke markten.

Maar kijkend naar klimaatverandering, wat zal de impact zijn in een gerenommeerde streek als Bordeaux? Een Cabernet met stugge schil en hoge tannine zal nog wel even kunnen blijven. Maar een Merlot zal bij aanhoudend warm weer al snel te jamachtig worden. Maar wanneer de trend zich voort blijft zetten, zal ook de Cabernet plaats moeten maken. Echter de Franse wijnwetgeving is gecompliceerd en erg specifiek. Wanneer druivensoorten niet vermeld staan, mogen deze niet onder de keurmerken (appellaties) gebruikt worden. Echter er zal een verschuiving van zuid naar noord gaan plaats vinden.

Men is reeds begonnen met proefvelden met verschillende druiven variëteiten om te analyseren welke de beste potentie heeft. Dit omvat ook vergeten rassen als Carmenère en Petit Verdot. Ja, Carmenère, nu veelal bekend vanuit Latijns Amerika, vindt haar oorsprong in Frankrijk! Maar het kan ook zo maar zijn dat de Touriga Nacional, nu bekend van de port wijnen, in de Bordeaux aangeplant gaat worden. Echter dit dient wel in overeenstemming met het Institut National des Appellations d’Origine (INAO), die gelukkig actief betrokken is bij het project.

In de komende blogs gaan we uitgebreid in op de subgebieden van de Bordeaux. Dan gaan we de bakermat van de hedendaagse wijn verder verkennen. Waarbij we een paar bijzondere wijnen gaan proeven.

1 Bron: The Story of Wine, H Johnson