Massa productie San Joaquin

Vorige week hebben we Central Valley ofwel Inland Valley geïntroduceerd en het noordelijke deel, Sacramento Valley, nader belicht. Er is een groot verschil tussen het noordelijke en zuidelijke deel van het Californische Central Valley. Daar waar het noorden de nadruk ligt op andere gewassen, zien we vooral massa productie in het zuidelijke San Joaquin Valley. Ook hier profiteert de regio van de vruchtbare bodem als gevolg van de mariene afzetting. Naast de bulkproductie vinden we hier echter ook mooie wijnen, vooral uit Lodi.

Massa productie in San Joaquin Valley

Het zuidelijke deel van Central Valley begint eigenlijk al aan de noordelijke oevers van de Sacramento rivier. Het omvat 12 verschillende AVA’s met ongeveer 28.500ha aan wijnbouwgebied. Het ligt ingeklemd tussen de Sierra Nevada in het oosten, de Tehachapi Mountains in het zuiden en de Coastal Mountain Ranges in het westen. Het grote verschil tussen San Joaquin en Sacramento Valley is dat San Joaquin meer afgesloten is van de oceaan invloeden. Daardoor kent het warmer en droger klimaat. De San Joaquin River is de belangrijke levensader voor de immens grote vallei, maar vooral voor het noordelijke deel. In het zuidelijke deel van de vallei liggen de Kings en Kern rivieren die zeer belangrijk zijn voor de irrigatie voor de landbouw activiteiten.

Een interessant detail van Central Coast is dat ten tijde van de Drooglegging de wijnmakers in Joaquin Valley gebruik maakten van een maas in de wet die toestond om sacramentele en medicinale wijn te maken. Hierdoor produceerde San Joaquin Valley meer dan 72% van de wijndruiven in California in 1927.

Lodi AVA Zinfandel-hoofdstad van de wereld

Lodi kan zich scharen naast Napa als één van de meest bekende wijnbouwregio’s van California. Ze noemt zichzelf ook tot de Zinfandel-hoofdstad van de wereld. Meer dan 40% van de premium Zinfandel-wijnen in California zijn afkomstig uit Lodi AVA, Ze staat bekend om zijn oude wijnstokbottelingen, waarvan sommige aanplantingen teruggaan tot 1888. Veel van deze zijn op zichzelf wortels en hebben van nature een lage opbrengst. Toch zien we bij de meer recente wijngaarden een grote variatie opduiken. Maar liefst meer dan 100 verschillende druivensoorten staan aangeplant, Spaanse, Portugese, Italiaanse en zuidelijke Rhône-rassen zijn er verschenen.  Daarnaast omvat Lodi 20% van alle Californische wijngaarden verdeeld over ruim 40.000ha.

Een van Lodi’s voormalige getrouwen was de ongewone Flame Tokay, ook wel bekend als Ahmeur bou Ahmeur. Deze robuuste rode variëteit is van Noord-Afrikaanse oorsprong en werd van oudsher rond Lodi gebruikt om versterkte wijnen en brandewijn te maken. Er is geen commerciële aanplant meer.

Je zou het niet snel verwachten, maar Lodi kent een gematigd mediterraan klimaat. Dit is te danken aan de Sacramento-San Joaquin delta, het ontmietingspunt van de twee grootste rivieren van California. Hierdoor geniet Lodi van de verkoelende invloeden van de watermassa. Daarnaast kent Lodi ook gematigde invloed van de Stille Oceaan dankzij de Bay Area, een aanzienlijke kloof die oceaanwind en mist de regio inblaast (ook wel de Golden Gate Gap genaamd).

Sub-appellaties

Binnen Lodi AVA zijn nog sub-appellaties te vinden. In het noordwesten van Lodi AVA, oostelijk van Clarksburg en Merritt Island ligt Cosumnes Rivers AVA. De lage ligging van het land en de Sacramento-delta net ten zuiden van de regio dragen bij aan het klimaat hier, dat koeler en maritiemer is dan de rest van de appellations in Lodi. Dit is perfect voor de productie van witte wijnen, en de aanplant in de Cosumnes-rivier wordt gedomineerd door Chardonnay en Sauvignon Blanc verdeeld over ruim 1.400ha.

Plateau gelegen Alta Mesa AVA

De Alta Mesa AVA (“hoge tafel” in het Nederlands) ligt op een hoog plateau en is gevormd door rivierterrassen. Hier staan minder gebruikelijke rassen als Torrontes, Verdelho en Tourige Nacional.  Warme zomers en weinig neerslag maken het gebied tot een van de heetste in Lodi. En door de lage regenval worden de wijnstokken gedwongen om kleinere druiven te produceren met geconcentreerde aroma’s. Dit terroir vertaalt zich in rijke en intense stijlen van rode en witte wijn. Er zijn geen wijnmakerijen gevestigd in Alta Mesa. In plaats daarvan verkopen telers hier hun druiven aan externe producenten en wijnen worden vaker wel dan niet gecategoriseerd onder de bekendere Lodi AVA.

Kruidige wijnen van Sloughhouse AVA

Ten noordoosten van Alta Mesa waar Central Valley overgaat in de Sierra Nevada ligt Sloughhouse AVA. De AVA werd afgebakend in 2006 en is een van de minst bekende subzones van Lodi. Het heeft weinig of geen wijnmakerijen binnen zijn grenzen en wijnen worden zelden verkocht onder de Sloughhouse AVA. Het produceert kruidige, intense rode wijnen van Petite Sirah, Cabernet Sauvignon en Zinfandel.

Divers Borden Range AVA

Ten zuiden van Sloughhouse AVA vinden we Borden Ranch AVA. Een grote verscheidenheid aan hoogtes variërend van 20 tot 150m maakt het één van Lodi’s meest diverse sub-AVA’s. In de regio worden goed gestructureerde rode wijnen gemaakt, voornamelijk van Zinfandel, Syrah en Cabernet Sauvignon, samen met witte wijnen gemaakt van Viognier en Albarino. Het belangrijkste kenmerk om Borden Ranch in 1986 tot AVA te verheffen is de goed doorlatende bodem, die hier werd afgezet door oude rivieren die ontspringen in de uitlopers van de Sierra. Deze steenachtige bodems laten de wijnstokken diep in de grond reiken voor water en voedingsstoffen. Als gevolg hiervan zijn de wijnstokken van Borden Ranch sterk en gezond en produceren ze meer geconcentreerde druiven.

Roze bodem in Jahant AVA

Ten zuiden van Alta Mesa en het oostelijk gelegen Consumnes Rivers ligt Jahant AVA. Dit ligt eigenlijk in het centrum van de hele Lodi regio. De unieke roze gekleurde grond in Jahant en het relatief koele klimaat dienen om het te onderscheiden van de omringende AVA’s. Deze kenmerkende roze gekleurde Rocklin-Jahant-leemgrond heeft een grote kleicomponent, waardoor het uitstekend geschikt is voor het vasthouden van water. Daardoor zijn wijnbouwers niet afhankelijk van irrigatie. Het koele klimaat is ingegeven door de invloeden van de Mokelumne rivier en de Sacramento-delta. Het staat met name bekend om de productie van krachtige, geconcentreerde wijnen uit Tempranillo. Daarnaast heeft het koelere klimaat geleid tot een toename van witte wijnen van met name Sauvignon Blanc. De appellatie beslaat weliswaar 11.500ha maar er staat slechts 3.600ha aangeplant.

Volle Zinfandel uit Mokelumne River AVA

De Mokelumne River AVA ligt ten zuiden van Jahant en vormt de buitengrens van de algehele Lodi AVA. Het is de thuisbasis van de meeste wijnmakerijen die volle geconcentreerde Zinfandel-wijnen produceren. Omdat Mokelumne River als één van de eerste Lodi gebieden waar druiven werden aangeplant, vinden we hier ook nog 120 jaar oude wijnstokken. Deze oudere wijnstokken produceren wijnen met kenmerkende smaken van zwarte kersen en donker fruit die uniek zijn voor de regio. De wijngaarden genieten van warme, zonnige dagen, gevolgd door koelere avonden.

Spaans Clement Hills AVA

Tenslotte ligt Clement Hills AVA ten oosten van Jahant en Mokelumne River en ten zuiden van Borden Ranch AVA’s. De Mokelumne rivier die haar oorsprong in de Sierra Nevada heeft stroomt hier doorheen voordat ze haar weg naar haar gelijknamige appellatie vindt. Van de 35.000ha wijnbouwgebied staat bijna 9.000ha aangeplant met overwegend Spaanse Tempranillo, Grenache en Albariño. Het is hier warmer en natter dan het gemiddelde in Lodi. Het intense zonlicht wordt gematigd door de wind afkomstig van de Golden Gate Gap wat het groeiseizoen verlengt de druiven hun zuurgraad behouden. Doordat het grondwater dieper ligt, moeten wortelstokken harder werken. Daarom zijn de bessen kleiner, met een dikke schil (tegen de intense zon) en lage opbrengsten. De wijnen hebben daardoor meer structuur en hoger in tannine dan de wijnen uit het westen van Lodi.

Klein River Junction AVA

Met ruim 500ha is River Junction één van de kleinste appellaties van California en de Verenigde Staten. In 2001 werd River Junction tot appellatie verheven. Het onderscheidt zich door haar goed waterdoorlatende zanderige leembodem. Dit dankzij haar ligging op de overgang van de Stanislav in San Joaquin rivier. Dankzij de aanwezigheid van de rivieren is het klimaat gematigder en ongeveer 15 graden koeler dan elders in San Joaquin Valley. Het is de thuisbasis van één producent, de McManis Family die ook het verzoek tot appellatie heeft ingediend. De wijngaarden zijn beplant met Chardonnay, Viognier, Merlot en Cabernet Sauvignon, naast meer unieke Californische variëteiten Zinfandel en Petite Sirah.

Boutique in Tracy Hills AVA

In 2006 is Tracy Hill AVA opgericht dankzij Tulip Hill Vineyards. Deze regio kenmerkt zich door een aantal boetiek wijnmakers die elk hun eigen stijl aanwenden. Er staan kleine hoeveelheden Nero d’Avola, Montepulciano, Sagrantino, Syrah, Cabernet Sauvignon en Chardonnay. De bekendste wijnen zijn de Italiaanse cepagewijnen van Jacuzzi Family Vineyards. Gelegen op de oostelijke helling van de Coastal Ranges, kijken de wijngaarden (bestaand uit 16.000ha wijnbouwgebied) uit over die van River Junction AVA. Echter de aanplant is zeer beperkt. Ondanks het heuvelgebied, heeft de regio een alluviale bodemstructuur dankzij de rivieren die hun weg naar beneden vinden. Tracy Hills ligt in de regenschaduw van Mount Oso, dat in het zuidwesten van de regio ligt. Dit betekent dat ze minder regen, mist, hagel of zelfs dauw ontvangen. In plaats daarvan staat de regio bekend om constante wind, zonnige dagen en schaarse ochtendmist, met af en toe vorst in de vroege ochtend.

Verkoelend Salado Creek AVA

De Salado Creek AVA ligt ten zuidwesten van de stad Patterson. De Diablo Mountains in het westen scheiden Salado Creek van Santa Clara Valley in San Francisco Bay AVA. Deze bergrug beperkt tevens de verkoelende effecten van de Stille Oceaan. Salado Creek zelf is een rivier die loopt van de Diablo Mountains naar de San Joaquin River. Rond de Salado Creek en de Little Salado rivier zijn de wijngaarden aangeplant. De rivier zet zwaarder, grover alluviaal materiaal af aan de voet van de heuvels. De diepe, goed doorlatende bodem hier staat bekend als de Ensalado-serie en is uniek voor dit deel van Californië. Dit heeft bijgedragen aan het toekennen van de Salado Creek AVA in 2004.

Salado Creek ligt in de hete, droge deel van de Central Valley, maar ontvangt enkele verkoelende invloeden van de Sacramento Delta. Deze wind helpt het groeiseizoen te verlengen door de rijping te vertragen. De wijnen van Salado Creek zijn over het algemeen rijper, met meer smaken van gestoofd fruit dan de helderdere wijnstijlen die te vinden zijn in Central Coast.

Afgelegen Diablo Grande AVA

Gelegen tussen Salado Creek en San Francisco Bay AVA in de Central Coast AVA temidden van de Diablo Mountains ligt het Diablo Grande AVA. Het ligt bijzonder afgelegen en geïsoleerd. Wat het meest bijzondere is, is dat alle 12.000ha dat onder de AVA valt, in eigendom is van een privégolfclub en woonresort (Diablo Grande Resort). De wijngaarden zijn aangelegd op de westelijke hellingen op een hoogte van 300 tot 550m. Deze hoogte brengt koele lucht naar de wijngaarden, waardoor de effecten van de hete zomerdagen worden gematigd en het risico op schade door wijnstokziekten wordt verminderd. Door deze hoogte kunnen wijngaarden ook meer regen krijgen in vergelijking met de omliggende gebieden. Het zijn vooral Chardonnay, Pinot Noir, Sauvignon Blanc, Sangiovese en Syrah die hier staan aangeplant. Helaas zal je naar het resort moeten gaan om de wijnen te proeven. Nagenoeg de hele productie wordt lokaal verkocht.

Fresno Squaw Valley – Miramonte

Van oudsher stond Fresno County beter bekend om het verbouwen van druiven voor rozijnen dan voor de wijnproductie. Wijnstokken die zijn geplant in de buurt van de San Joaquin-rivier, waar de omstandigheden merkbaar koeler zijn, produceren nu echter wijnen.

Gelegen op hellingen op het zuidwesten met hoogtes variërend van 490 tot 1.100m, ontvangen wijngaarden van Fresno Squaw Valley-Miramonte AVA overdag veel zon. De AVA omvat 18.000ha, echter slechts 10ha staat aangeplant, mede ingegeven door de beperkingen vanwege het noordelijk aangrenzende Sequoia National Park. De wind en de nachtelijke koele lucht, die van de bergen naar beneden komt, houdt de temperaturen laag. De dagelijkse temperatuurverschillen zijn minder groot in de vallei, en over het algemeen veel evenwichtiger – het groeiseizoen is hier langer en wijnen hebben de neiging om een zuurgraad te ontwikkelen naast aroma’s. De overvloedige regenval is her een groot risico maar de steile hellingen helpen in het afvoeren van het overschot. Er zijn slechts een handvol producenten van met name Petite Sirah en Carmenère.

Madera

In het hart van het warme vlakke Central Valley vinden we Madera AVA. Het is bijzonder geschikt voor de bulk wijnproductie van vooral Muscat, Chenin Blanc, Colombard, Chardonnay, Syrah, Grenache, Zinfandel en Merlot die hier dan ook vandaan komt. Ook vinden we hier versterkte wijn van Muscat druiven, omdat dat goed past bij het warme klimaat. Maar liefst 10% van de productie van California vindt plaats in Madera. Je kan Madera AVA vergelijken met een kleine Languedoc of Riverina.

Verwar de naam Madera AVA niet die met de Portugese Madeira. Hoewel er overeenkomsten zijn (beiden produceren versterkte wijnen van Muscat), maar de naam Madera is afkomstig van het Spaanse woord madera wat timmerhout betekent. Dit is een verwijzing naar de houtindustrie ten tijde van de aanleg van de Central Pacific Railroad.

Conclusie

Central Valley heeft veel te bieden, maar uiteindelijk heeft alleen Lodi AVA echt faam gemaakt internationaal gezien. Terwijl de rest van San Joaquin Valley vooral gericht is op massa productie. Daardoor zijn deze wijnen goed verkrijgbaar. Maar wijn van Tempranillo of Torontes, die zelden buiten hun oorspronkelijke landen te zien zijn, is ook heel bijzonder.

Groot Cuyo epicenter van Argentijnse wijnbouw

De regio North is dus het meest bekend van de wijnen uit Cafayate Valley, waarbij Bodega Colomé wel de meest bekende is. Hier vinden we dan ook wijnen van één van de hoogste wijngaarden ter wereld – de Altura Maxima. We trekken nu verder naar het zuiden, nog steeds langs de Andes en komen in de regio Cuyo terecht. Cuyo fungeert als epicenter van de Argentijnse wijnbouw industrie met regio’s als Mendoza. Samen met de sub-regio San Juan bevat Mendoza 95% van de Argentijnse wijngaarden. Daarnaast omvat Cuyo ook de sub-regio La Rioja, welke grenst aan de regio North.

Groot Cuyo met het epicenter van de Argentijnse wijnbouw

Wat opvalt is dat er veel sub-zones zijn met de classificatie Geografische Indicatie, en slechts twee DOC’s. Het lijkt wel alsof het classificatiesysteem een beetje in vergetelheid is geraakt. We zien steeds meer GI’s verschijnen binnen bestaande sub-regio’s.

Koel La Rioja nabij de evenaar

De Argentijnse wijnregio La Rioja moet je niet verwarren met haar Spaanse equivalent. La Rioja is een wijngebied in de uitlopers van de Andes, en ligt ingeklemd tussen Catamarca en Mendoza. Het grote verschil met haar Spaanse naamgenoot is dat La Rioja vooral gericht is op witte druivensoorten. Het bergachtige landschap is uitermate geschikt voor de aanplant van Torrontés Riojano, die zachte fruitige en aromatisch wijnen voortbrengt. Naast Torrontés staan ook druivensoorten als Malbec, Syrah, Cabernet Sauvignon en Bonarda aangeplant. Hoewel 53% van de aanplant blauwe druiven zijn, is het toch Torrontés die domineert in aanplant met ruim 30%. De ligging in de regenschaduw van de Andes zorgt ervoor dat de toegang tot water streng gereguleerd is.

La Rioja kent een lange wijnbouw geschiedenis. In de 16e eeuw, met de aankomst van de Spaanse missionarissen die afkomstig waren uit de Spaanse Rioja, arriveerden ook de druivenstokken.

Binnen La Rioja ligt één hoofdproductiegebied. Dat zijn de Famatina-valleien en wordt beïnvloed door Sierra de Velasco en de Sierra Famatina bergketens. Hier liggen de sub-regio’s (Geografische Indicaties) San Blas de los Sauces (74ha op 950 tot 1.100m), Famatina (375ha op 1.375 tot 1.850m) en Chilecito (6.260ha op 770 tot 1.275m). Ook in de vallei die westelijk van de Sierra Famatina vindt wijnbouw plaats, maar dit is meer verspreid en kleinschaliger. En zo ligt in Sierra Aminga, ten noorden van La Rioja en ten oosten van Sierra Velasco de kleine sub-regio La Costa Riojana. In totaal staat hier ongeveer 6.500ha aangeplant verdeeld over 12 Geografische Indicaties.

Ligging nabij evenaar

Wat dit gebied bijzonder maakt is dat het dicht bij de evenaar ligt, op slechts 29 graden zuiderbreedte. Maar de grote hoogte tempert de hoge temperaturen, de wijngaarden staan aangeplant tussen 770 en 1.850m hoogte. De intense zonuren worden gevolgd door koele nachten, onder invloed van de wind die neerdaalt van de bergtoppen. Hierdoor ontstaan grote dagelijkse temperatuurverschillen die bijdragen aan de verlenging van de rijpingsperiode. Met als gevolg mooier rijp fruit en een verfrissende zuurgraad. Vooral de Bonarda levert fantastische wijnen op met volle body en diepe kleurintensiteit. Wat deze wijnen onderscheid van andere is de volle smaak van frambozen en anijs wat zo typerend is voor Bonarda. Vaak wordt deze druivensoort gebruikt in blends om de intensiteit en palet te versterken. Qua wit is er eigenlijk alleen Torrontés in de stijlen mousserend tot verfrissend droog en levert geweldige wijnen!

Hoewel er ruim 400 familiewijngaarden zijn, komen de meeste wijnen op de markt onder het label van La Riojana Cooperativa. Deze coöperatie is in 1940 opgericht door Italiaanse immigranten en richt zich met name op biologische en Fairtrade gecertificeerde wijnen.

2e wijnbouwgebied San Juan

In het zuiden van de provincie San Juan, nabij de provinciegrens met Mendoza, ligt het gelijknamige wijnbouwgebied. Dit is het één na grootste wijngebied van Argentinië met ongeveer 31.000ha aan wijngaarden ofwel 16% van de totale Argentijnse arsenaal. De wijngaarden zijn verspreid in het midden-westen van de provincie met de sub-regio’s Pedernal, Calingasta, Zonda, Ullum, Iglesia en Jáchal.  Het warme, droge klimaat heeft grote invloed op de kwaliteit. Ook hier heerst een intense zon met weinig neerslag. In tegenstelling tot La Rioja, is het hier Syrah dat de belangrijkste druivenvariëteit is. Er zijn maar liefst 24 verschillende Geografische Indicaties te vinden, maar geen DOC.

De wijngaarden liggen in verschillende valleien waarbij Tulum de meest belangrijke productie sub-zone is. Terwijl Pedernal de hoogst kwalitatieve sub-regio is. Opvallend is dat hier een grote aanplant van roze druiven te vinden zijn, zoals Criolla en Cereza (met zo’n 36% van de aanplant). Deze druiven worden vooral gebruikt om goedkopere semi-zoete wijnen en sherry-stijl wijnen te produceren. San Juan levert tevens de grootste hoeveelheid van Argentijnse brandy en vermouth. Blauwe druiven zijn ook goed vertegenwoordigd met ongeveer 37% – met name Malbec en Syrah dus. Qua witte druiven zijn het vooral Pedro Ximenez en Moscatel d’Alejandria (wat meteen de sherry-stijl wijnen verklaart).

Het klimaat in San Juan is overwegend woestijnachtig, net als in Mendoza. Vandaar dat de wijngaarden ook op hoogte te vinden zijn. Hierdoor is wijngaardbeheer vooral afhankelijk van de watertoevoer van de San Juan en Jachal rivieren en het smeltwater dat uit de Andes naar beneden komt. De wijnbouw profiteert van de “Zonda”, een felle hete droge föhn wind die zich ontwikkelt in de regenschaduw van de Andes.

Pedernal

Ongeveer 100km ten noorden van Mendoza ligt Pedernal GI. Deze sub-regio, met 820ha,  heeft in 2007 haar appellatie toegekend gekregen. Hier staan vooral Cabernet Sauvignon en Malbec aangeplant die rijke en elegante rode wijnen leveren. Daar waar het klimaat overwegend woestijnachtig is en dus te heet voor wijnbouw, profiteren de Pedernal wijngaarden van de hoge ligging, op ongeveer 1.300m, die de temperaturen matigen. Zeer koele nachten volgen de zonnige dagen zodat de rijpingsperiode wordt verlengd. Doordat de temperatuur net iets lager ligt dan in Tulum of Zonda, vindt de pluk ook iets later plaats. Waardoor de druiven dus nog langer hangen en beter rijp worden.

Omdat de vallei in de uitlopers van de Andes liggen, is de bodem arm en stenig. Deze arme maar kalkrijke bodem zorgen voor lagere productiehoeveelheden en dus meer geconcentreerde aroma’s en rondere tannine. Je kan deze sub-regio zien als een grand-cru van Argentinië, zo goed zijn de wijnen.

Tulum

Rondom de stad San Juan vinden wij de sub-regio Tulum. Hier is Syrah aan een ware opmars bezig door haar dikke, peperige rode wijnen met rijke fruitkarakter. Daarnaast vinden we ook hoogwaardige Malbec, Chardonnay en Viognier. Daar waar in het verleden Tulum vooral massaproductie georiënteerd was, begint nu de kwaliteit inhaalslag. De San Juan rivier is de levensader voor dit gebied. Terwijl de beperkte hoogt van 650m de temperaturen matigt. De redelijk hete zomers worden gevolgd door milde winters wat het typerende woenstijnachtige klimaat verklaard. De bodem is hier vooral alluviaal met fijn gestructureerde klei wat het water goed vast kan houden.

In dezelfde vallei vinden we 160km naar het noorden de GI Jachal rondom de stad San José de Jáchal. Wijnbouw vindt hier plaats op 950 tot 1.210m hoogte.

Zonda en Ullum

Direct aan de andere zijde van de Sierra Chica de Zonda liggen de sub-regio’s Zonda en Ullum. Deze sub-regio’s liggen meer Andes-inwaarts en zijn dus meer bergachtig. Hoogte varieert vanaf 650 tot 900m. De gebieden zijn nog niet bekend maar er wordt hard aan de weg getimmerd voor kwaliteitswijnen. Samen met Syrah en Malbec produceert het gebied enkele fruit gedreven witte wijnen gemaakt van Chardonnay en Viognier.

Het dal ontleent zijn naam aan de “Zonda” en draagt zowel positief als negatief bij aan de wijnbouw in de regio. De wind is afkomstig vanaf de Stille Oceaan en wanneer het de Andes overkomt, ontdoet ze van het vocht. Terwijl de droge “Zonda” van de toppen afdaalt, verzamelt ze zowel warmte als snelheid. Hierdoor kan ze windsnelheden van 40km/u tot soms 200km/u bereiken. Hoewel de wind warmte brengt en daardoor het risico op wijnstokziekten vermindert, kan het ook gevaarlijk zijn voor ontluikende wijnstokken, waardoor windschade en zelfs vorst ontstaat.

De poreuze, rotsachtige bodems zijn vrij drainerend en de lage grondwaterspiegel betekent dat wijnstokken diepe wortelsystemen moeten ontwikkelen om toegang te krijgen tot het water in de bodem. Deze sterke, gezonde wijnstokken produceren bessen met een goede concentratie suikers en tannine, wat leidt tot complexe wijnen met een goede structuur.

Iglesia Valley

Verder berginwaarts vanaf San José de Jáchal steken we de bergrug Sierra Gredos over om vervolgens bij Iglesia uit te komen. Op de hoogte variërend van 1.550 tot 2.000m vinden we GI Iglesia die in 2002 erkend is als een eigen appellatie.

Native Criolla in Calingasta Valley

Tenslotte vinden we Calingasta Valley ten zuiden van Iglesia en ten westen van Zonda en Ullum. In een langgevormde sikkel van 40km ligt Calingasta ingeklemd tussen de Cordilla de los Andes in het westen en Precordillera in het oosten. Het is één van de meest afgelegen wijnbouw gebieden in Argentinië. Op een hoogte tussen 1.350 en 1.750m liggen 210ha wijngaarden waar origineel vooral de Criolla-nazaten als Moscatel Blanco en Torrontés Sanjuan en Listan Prieto waren aangeplant. Dankzij deze afgelegen ligging, zijn er ook nog een behoorlijke hoeveelheid oude wijnstokken. Maar langzaam vormt de regio om naar meer blauwe druivenrassen als Malbec, Cabernet Sauvignon en Syrah. Ondanks de hoogte, is de bodem toch meer alluviaal dankzij de ligging aan de rivier Rio de los Patos.

Epicenter Mendoza

En dan natuurlijk Mendoza, Argentinië’s grootste wijnregio met 145.000ha en vaak synoniem voor Argentijnse wijn. Niet verwonderlijk wanneer ruim 75% van de Argentijnse wijn uit Mendoza afkomstig is, met recht het epicenter van de Argentijnse wijnbouw industrie in Cuyo! Gelegen op een hooggelegen plateau aan de rand van het Andesgebergte, is de provincie Mendoza verantwoordelijk voor ongeveer 70 procent van de jaarlijkse wijnproductie van het land. Malbec is de belangrijkste druivensoort met bijna 50% van de aanplant. Op grote afstand volgt Cabernet Sauvignon (10%), Chardonnay (8%) en andere variëteiten. De hoogte, het landklimaat, de heterogeniteit van de bodem en de sneeuwsmelt zijn belangrijke factoren voor de productie van uitstekende wijnen, die bijdragen aan een belangrijke wijntraditie.

Mendoza kan worden onderverdeeld in vijf grote sub-regio’s, die de variëteiten hun specifieke kenmerken geven: Valle de Uco GI, met sub-regio’s Tunuyán, Tupungato en San Carlos. Vervolgens Primera Zona, die de GI’s Luján de Cuyo en Maipú omvat. De Northern Oasis (met Lavalle en Las Heras). Het Oosten (met San Martín, Rivadavia, Junín, Santa Rosa en La Paz) en tenslotte het Zuiden (San Rafael, Malargüe en generaal Alvear). Van deze sub-regio’s zijn Uco Valley, Maipo Valley en Lujan de Cuyo de meest bekende zijn.

De introductie van wijngaarden gaat terug naar de eerste jaren van kolonisatie waarbij de Spaanse missionarissen País of lokaal bekend als Criolla Chica, hebben aangeplant voor sacramenteel gebruik. In het midden van de 19e eeuw werd Malbec geïntroduceerd en groeide uit tot de nationale druif. Voor het grootste deel van de 20e eeuw richtte de Argentijnse wijnindustrie zich bijna volledig op de binnenlandse markt, en het is pas rond de eeuwwisseling kreeg het een duw in de richting van kwaliteit.

Wijngaard invloeden

Hoogte is een van de belangrijkste kenmerken van het terroir van Mendoza. De wijngaarden volgen de voet van de Andes, liggen tussen 800 en 1.200 meter. Het is deze hoogte die het hete, droge klimaat van de regio matigt. Warme, zonnige dagen worden gevolgd door nachten die veel kouder worden gemaakt door westenwinden uit de Andes. Deze afkoeling vertraagt de rijping, verlengt het groeiseizoen en draagt bij aan rijke, rijpe smaken van de druiven zonder de zuurgraad te verliezen. Irrigatie wordt vergemakkelijkt door de rivieren die vanuit de bergen naar beneden lopen. Warme, droge oogstperiodes betekenen dat wijnmakers hun druiven kunnen plukken op basis van rijpheid, in plaats van te worden geregeerd door de grillen van het weer.

De bodems in Mendoza zijn in de loop van duizenden jaren afgezet door de rivieren in de regio. Deze rotsachtige, zanderige bodems hebben weinig organisch materiaal en zijn vrij drainerend, waardoor ze droog en weinig vruchtbaarheid hebben. Wijnstokken worden gedwongen om hard te werken voor water en voedingsstoffen. Hierdoor zullen ze kleine, geconcentreerde bessen produceren. Waardoor de wijnen een volle body hebben met stevige tannine, en een duidelijke minerale structuur.

Er zijn maar liefst 32 verschillende GI’s te vinden in Mendoza, waaronder de hoger geclassificeerde DOC’s San Rafael en Luján de Cuyo.

Noord en Oost Mendoza

Het noorden en oosten van Mendoza heeft niet de glitter en glamour van andere sub-regio’s maar is wel één van de werkpaarden met veel bulkwijn. Met 64.000ha vlak landschap en warm klimaat is de sub-regio uitstekend geschikt voor toegankelijke drinkbare wijnen. We vinden hier vooral Bonarda, Syrah en Tempranillo.

Binnen deze zone vinden we verschillende regio’s, waarvan Maipu veruit de bekendste is. Deze moet men niet verwarren met Maipo vallei in Chili. Binnen Maipu vinden we ook sub-zones Barrancas, Lunlunta en Coquimbito. Maipu, een historisch wijngebied, is de thuisbasis van enkele van Mendoza’s topkwaliteit en high-end producenten van heldere, intense, rode wijn uit Malbec, Cabernet Sauvignon en Pinot Noir. Het landschap wordt gedomineerd door vlakke wijngaarden op grote hoogte. De bodem is overwegend alluviaal. Vanwege de bergachtige oorsprong is de bodem steenachtig en zanderig met lage vruchtbaarheid. Wat ideaal is om de druivenstokken hard te laten werken voor voedingsstoffen en dus geconcentreerde bessen opleveren en wijnen met goede body en zachte tannine.

South Mendoza

In het zuiden van Mendoza zijn er twee toonaangevende sub-regio’s. Dit zijn San Rafaël DOC en General Alvear GI. Blauwe druiven van Malbec domineren de aanplant in San Rafaël, maar er staat ook rosé van Criolla aangeplant. San Rafaël omvat ongeveer 13.000ha op een hoogte variërend van 450 tot 950m. Ter vergelijking, de wijngaarden in Alto Adige (Italië) liggen op eenzelfde hoogte, maar produceren toch echt een heel ander soort wijn! Door de lagere ligging in vergelijking met sommige andere gebieden, betekent dat het hier warmer is. In combinatie met de meer zanderige bodem is dat een uitstekende combinatie voor makkelijk drinkbare en toegankelijke wijnen.

Verder naar het zuidoosten ligt General Alvear GI met 3.750ha op een hoogte variërend van 400 tot 500m. Hoewel deze sub-regio zich vooral richt op goedkope bulkwijn, is ze de moeite waard te vermelden vanwege de focus op drie verschillende Criolla-variëteiten. Te weten Cereza, Criolla Grande en Moscatel Rosado. Sinds enkele jaren vindt er een verschuiving plaats naar meer kwaliteitswijnbouw. Hiervoor gebruikt men vooral Bonarda en Syrah.

Uco Valley

Hoewel beschouwd als onderdeel van de regio Mendoza, kan de Uco-vallei op verschillende punten op zichzelf worden erkend. Niet alleen is het wijnbouwgebied heel verschillend; de regio is ook de thuisbasis van verschillende van de beste producenten van Argentinië. Aangetrokken door het uitstekende klimaat en de bodem, hebben nieuwkomers zoals de in Bordeaux gevestigde namen Dassault, Rothschild en Rolland het imago van de regio verhoogd.

Een van de specifieke verdiensten van Uco is de hoge ligging aan de voet van het Andesgebergte. De sub-regio’s La Consulta en Tunuyan van de vallei liggen op een hoogte van respectievelijk 850m en 1.100m. Terwijl Tupungato stijgt tot 1.300m aan de voet van de Tupungato vulkaan. Deze liggen iets hoger boven de zeespiegel dan Maipu en Luján de Cuyo in het noorden.

Bodems in de Uco-vallei zijn alluviaal en vrij uniform: een klei- en rotsbasis met een steenachtig, zanderig oppervlak. Deze vrij drainerende bodems zijn uitstekend geschikt voor kwaliteitswijnbouw, omdat ze de wijnstokken belasten, wat leidt tot verminderde kracht en lagere opbrengsten. Dit kan op zijn beurt leiden tot wijnen met een hogere concentratie smaak.

Luján de Cuyo

Malbec is de belangrijkste druivensoort van de sub-regio en produceert gedurfde, intens gearomatiseerde rode wijnen. Verder vinden we ook uitstekende wijnen geproduceerd van Cabernet Sauvignon, Chardonnay en Torrontés. Vanaf het gelijknamige stadje in het noorden, strekt de regio zuidwaarts voor ongeveer 30km en ligt ingeklemd tussen het Andes gebergte in het westen en Lunlunta heuvels in het oosten. De ligging aan de voet van de Andes draagt bij aan de verkoeling in combinatie met de hoogte van 1.000m. Het is de eerste erkende DOC in Argentinië in 1993 en omvat ook de sub-regio’s Vistalba, Las Compuertas, Perdriel, Agrelo en Ugarteche.

Hoewel overstromingsirrigatie traditioneel gebruikelijk is, schakelen de wijngaardbeheerders meer over op druppelirrigatie om zo meer controle te behouden over de groei van de wijnstokken.

Wijnen moeten overwegend Malbec zijn en afkomstig zijn van wijngaarden in de traditionele Luján de Cuyo-wijngebieden tussen 825 en 1.080m en minimaal 24 maanden hebben gerijpt voordat ze worden vrijgegeven (waarvan 12 maanden in eiken vat) om in aanmerking te komen voor de classificatie Luján de Cuyo DOC.

De hoogst gelegen wijngaard ter wereld

In het uiterste noorden van Argentinië, op 23 graden zuiderbreedte, omvat het wijngebied meer dan 6.000ha gelegen in de Calchaguí-vallei en de Jujuy-vallei. Dit omvat ongeveer 3% van de Argentijnse wijnarsenaal. Calchaquí en Humahuaca in Jujuy zijn tevens de Geografische Indicaties die in dit gebied gelden. We vinden in deze regio tevens de hoogst gelegen wijngaard ter wereld. Op een duizelingwekkende 3.329m boven zeespiegel vinden we in de stad Uquia deze bijzondere wijngaard.

Hoogst gelegen wijngaard ter wereld in North Argentinië

De Calchaquí vallei strekt zich uit over drie provincies; Salta, Tucumán en Catamarca. De wijn traditie gaat hier terug naar de 18e eeuw en hebben hun wijngaarden op grote hoogte, variërend van 1.550 tot 3.111m. De IG Cafayate Valley in Salta is de belangrijkste producerende centrum in het gebied van 60% van de aanplant. We vinden hier exceptionele Torrontés wijnen, met zijn karakteristieke parfum van abrikoos en perzik, hoewel Malbec de meest gecultiveerde variëteit is en degene die zijn oppervlakte het meest zag toenemen in de afgelopen 20 jaar. Daarnaast vinden we ook goede aanplant van Cabernet Sauvignon, Syrah en de lokale Cereza druivensoort.

Het klimaat is erg droog met grote dagelijkse temperatuurverschillen en intense zon, versterkt door de hoogte en de lange zomers. De hoogte levert de broodnodige verkoeling. De bodems zijn over het algemeen zandleem of zandering met een hoog aandeel fijn zand wat de drainage bevordert. Wijnstokken zullen daardoor dieper moeten wortelen om bij de voedingsstoffen te kunnen komen. 

Recent Jujuy

Gelegen in het uiterste noordwesten van het land, onderscheidt de provincie Jujuy zich door de unieke kleur van zijn land en door een rijk cultureel erfgoed van de inheemse volkeren van het gebied. De aanplant is hier recent, pas na de eeuwwisseling, en voornamelijk in de gematigde valleien rondom de provinciehoofdstad San Salvador de Jujuy en in het Quebrada de Humahuaca welke in 2015 is toegevoegd aan de geografische indicaties. Dit is door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. Het is in deze provincie waar we de Moya-wijngaard op 3.329m boven zeespiegel vinden. Het is tevens de regio die het dichtst bij de evenaar ligt waar wijnbouw voorkomt. Tenslotte ligt in het zuiden de Valles Templados GI waar het warmer is dan in Quebrada de Humahuaca.

Het klimaat wordt sterk beïnvloed door de hoogte en kent een grote dagelijkse temperatuurverschillen en vanwege de hoogte (1.700 tot 3.329m) ook hoge zonnestraling. De druivensoorten zijn vooral blauwe soorten, waarbij Malbec het meest staat aangeplant. De wijnen zijn vol, bijna zwarte kleuren met violette randen, die de identiteit van wijnen van extreme hoogte markeren.

Divers Salta

In de provincie Salta liggen de wijnregio’s vooral geconcentreerd in de Valle Calchaquís. Salta kent ongeveer 3.600ha aan wijngaarden waar met name blauwe druivenvariëteiten domineren.

Langgerekt Calchaquís

De Calchaquís IG-valleien is een systeem van valleien van 270 km lang. Ook hier domineert hoogte, van 1.530 tot maar liefst 3.111m hoogte. Net als in andere delen van het land is Malbec de belangrijkste variëteit, ondersteund door Cabernet Sauvignon en Torrontés. Merlot, Tannat, Cereza, Syrah, Bonarda en Moscatel (meestal Muscat van Alexandrië) worden ook geteelt. De wijnen staan goed aangeschreven om hun zuurgraad en concentratie en de regio is daarom een prijswinnende regio.

Net als in andere delen van het land is Malbec de belangrijkste variëteit, ondersteund door Cabernet Sauvignon en Torrontés. Merlot, Tannat, Cereza, Syrah, Bonarda en Moscatel (meestal Muscat van Alexandrië) worden ook gekweekt.

Kleinschalig Cachi

In het noorden van de Calchaquís valleien vinden we Cachi met slechts 87ha. Er zijn een handvol wijnmakers, de vinificatie vindt elders plaats. We vinden hier vooral mineraalrijke Sauvignon Blanc en zeer mooi gestructureerde Malbec. Dit is absoluut een regio die het ontdekken waard is, alleen zijn de wijnen niet makkelijk verkrijgbaar.

Hoogste wijngaard in Molinos

Net ten noorden van Cafayate Valley ligt Molinos waar de wijngaarden gedomineerd worden door Bodega Colomé. Dit huis kent de op één na hoogste wijngaard ter wereld en tevens de oudste in Argentinië. Er is ongeveer 130ha aan wijnbouwgebied. Bodems in het gebied zijn meestal alluviaal van oorsprong en bestaan uit zand en grind met een duidelijk vulkanische oorsprong en reiken tot wel 3.111m. In combinatie met de lage regenval in Molinos bieden deze vrij drainerende bodems wijnbouwers veel controle over de groei van de wijnstokken door het gebruik van irrigatie. Groeikracht en druivenopbrengsten kunnen worden verminderd, wat leidt tot kleine, geconcentreerde bessen die veranderen in intense, goed gestructureerde wijnen. De wijnen worden echter geëtiketteerd als Valle Cachaquí of Salta in plaats van het minder bekende Molinos. Naast de zeer bekende en hoogwaardige Malbec, komt er ook heel goede fruitige Torrontès vandaan.

In een eerdere blog is de Colomé 1831 uitvoerig beschreven. Wanneer u interesse heeft in deze rijke smaakvolle wijn, of zelfs de Maxima Altura die gemaakt is van druiven van de wijngaard op 3.111m, neem dan even contact met ons op.

Het één na grootste San Carlos

San Carlos in Salta is met haar 630ha de één na grootste wijnbouwregio in Salta. Het ligt tussen Molinos en Cafayete Valley in en heeft met haar 1.900m dan wel niet de hoogste wijngaard ter wereld, maar is nog steeds hoog.

Grote historische waarde in Tucumán

In Tucumán was de zetel van het Congres gevestigd waarmee de onafhankelijkheid van de Spaanse overheersing werd uitgeroepen. Wijnbouw vindt hier plaats in de steden en gelijknamige subregio’s Amaicha del Valle en Colalao del Valle dat onderdeel uitmaakt van de regio Tafi del Valle IG. Wijn activiteit vindt plaats tussen de 1.690 en 2.230m hoogte en is verspreid over 127ha. De wijnbouw heeft hier een toevlucht genomen. In het begin van 1990 was hier nauwelijks 10ha. 

De hoogte, de sterke invloed van de zon, de zachte noord-zuidwind, de zandleembodems, en de dagelijkse temperatuurvariatie, maken dat de Tucuman-wijn helder gekleurd, eenvoudig en kruidige aroma’s hebben. Samen met zoete, fruitige en rijpe smaken heeft de wijn de juiste balans tussen fruit, zuur en alcohol. De meest aangeplante variëteiten in Tucumán zijn Malbec (40% van de aanplant), Torrontés en Cabernet Sauvignon. Deze laatste produceert hoogwaardige en sterk geconcentreerde wijnen, waarbij het terroir de overhand heeft. Tenslotte vinden we ook de lokale Criolla Chica. In Chili staat deze bekend onder de naam País, origineel uit Spanje, waarvan aanplant nog steeds op de Canarische Eilanden te vinden is, heet het Listan Priesto en in California Mission.

Spectaculair landschap van Cafayate Valley

In het zuidwesten van de provincie ligt Cafayate Valley IG waar we de grootste productie vinden. Cafayate heeft een warm klimaat en koude nachten. Deze kunnen gedurende de dag stijgen naar 38C en in de nacht zakken naar slechts 12C. Samen met de lange zomers maken deze kenmerken een goede groei van de wijnstokken mogelijk. Waarbij de zanderige en diepe bodems een belangrijke rol spelen. De winters zijn koud met gemiddeld -6C waarbij vorstschade een groot risico vormt. De wijnen zijn over het algemeen van zeer goede kleur, aroma’s en smaken levend en met intense en rijpe tannine, dankzij het felle zonlicht. Het is Cafayate die één van de meest spectaculaire aanblikken van Argentinië kent. Van hete droge woestijn tot hoge bergen tot subtropisch regenwoud.

Zowel witte als rode wijnen herken je aan hun fruitigheid. Doordat men wacht op de juiste rijpheid van de druiven, is  het alcoholgehalte is meestal hoog vanwege de hoge suikerproductie in het warme klimaat. Hoewel de blauwe druivensoorten domineren, waarbij vooral Malbec de boventoon voert, is het Torrontés Riojano die men ziet als de variëteit met de mooiste uitdrukking van Salta. Ook vinden we hier Tannat, wat toch wordt gezien als de druivensoort uit Uruguay. Het is niet verwonderlijk dat we hier dezelfde druivensoorten als in het zuidelijk gelegen Mendoza tegenkomen. Beide regio’s kennen eenzelfde bodemstructuur met een zanderige toplaag over een kleibasis.

Catamarca

Tenslotte ligt in het zuiden van het Noorden de provincie Catamarca. De wijnbouw is grotendeels geconcentreerd aan de oevers van de rivier de Abaucan, van de hoogwaardige regio Fiambalá tot de productievere regio Tinogasta in het zuiden van de provincie. Net als het grootste deel van Argentinië heeft Catamarca een balans van lage breedtegraad en grote hoogte die bevorderlijk is voor de wijnbouw. Catamarca valt onder de aanzienlijke regenschaduw van de Andes en is daardoor droog en heet, vooral in de zomer. Gemiddelde jaarlijkse neerslag hier is 432mm. Gelukkig vloeit gesmolten sneeuw via de rivieren naar beneden voor irrigatie. Hierdoor hebben wijnbouwers veel controle over de groei van de wijnstokken. Door de hoeveelheid water die wijnstokken ontvangen te beperken, kunnen kracht en opbrengsten worden verminderd, wat leidt tot wijn met een hogere concentratie.

In de gehele provincie staat een indrukwekkende 2.500ha aangeplant, maar de kwaliteit is niet noemenswaardig. Het is vooral massaproductie van vooral Cereza, een Criolla Grande variant, in Tinogasta GI. Echter er zijn ook een paar pareltjes te vinden. Santa Maria GI met haar 760ha valt binnen het uiterste zuidelijke puntje van Valle de Calchaquís GI. Daarnaast liggen de subregio’s Belén (205ha) en Pomán (37ha) meer naar uit midden en zuiden. Tot in het begin van de 21e eeuw was de productie voornamelijk gericht op tafelwijn en rozijnen.  Net als in andere Argentijnse wijnregio’s is men zich gaan richten op kwaliteit en commerciële exploitatie waardoor aanplant van Torrontés, Syrah en Malbec is gegroeid.

Het 5e wijnland Argentinië

Ten oosten van Chili ligt Argentinië, gescheiden door het Andes gebergte. Argentinië is na Italië, Frankrijk, Spanje en de Verenigde Staten het 5e wijnland ter wereld. Samen met Chili is het het grootste wijnland in Zuid Amerika. Vooral dankzij de hooggelegen woestijnen in het oostelijke Andes gebergte heeft Argentinië zich ontpopt als hoogwaardig wijnland. Vooral Malbec is alom omarmt door de Argentijnse wijnmakers. Deze wijn is karakteristiek helder en intens, met bloemige tonen en een palet van donker fruit. Er is in totaal ongeveer 207.000ha verspreid over zo’n 23.000 wijngaarden in beheer van 1.241 wijnhuizen. De opbrengst in 2022 was 11.5 miljoen hl.

In Mendoza vindt 75% van alle Argentijnse wijn productie plaats en maar liefst 85% van de aangeplante Malbec staat in Mendoza. Dat is niet verwonderlijk omdat de woestijnlandschappen en grote hoogte (tot wel 1.500m) een terroir creëren voor intense aromatische rode wijnen. Verder staat Cabernet Sauvignon, Chardonnay, zo andere zo typerende druivensoort Torontés en Bonarda aangeplant. Terwijl recentelijk Cabernet Franc en Spaanse Tempranillo zijn toegevoegd aan het wijnarsenaal.

In de afgelopen jaren hebben progressieve producenten de wijngrens naar het westen verlegd – de hoogte in – en naar het zuiden en oosten, op zoek naar de koelere temperaturen van de zuidelijke breedtegraden of de invloed van de oceaan. De meeste wijngaarden liggen boven de 600m en soms wel tot 2.000m hoogte, maar gemiddeld toch al snel op 900m. Dat is in Europa ondenkbaar waar de hoogste wijngaard in Zwitserland op 1.150m ligt.

Argentijnse wijnzone’s

Wijnland Argentinië

Er zijn vijf zones; North met regio’s Jujuy, Salta, Tucuman en Catamarca. Er is ongeveer 15.000ha aan wijnbouwgebied. Het klimaat is droog, met zeer hoge gemiddelde temperaturen, grote dagelijkse temperatuurverschillen en intense zon versterkt door de hoogte, en lange zomers. De bodems zijn over het algemeen zandleem of zanderig met een hoog aandeel fijn zand voor optimale drainage.

Productief Cuyo

Productief Cuyo met regio’s La Rioja, San Juan en Mendoza. Cuyo betekent “woestijnland” in het inheems dialect. Het is een dorre en vruchtbare regio aan de voet van het Andesgebergte. Met 455.000 hectare wijngaarden beschikt Cuyo over 95% van het totale areaal dat in het land is geplant. Dit maakt Argentinië tot het 5e wijnland ter wereld. De regio heeft een semi-aride klimaat met schaarse vegetatie. Het is koud in de winter en warm in de zomer, versterkt door de invloed van de Andes, die hier de hoogste hoogten bereikt en de belangrijkste bron van irrigatie vormt.

Koeler Patagonië

Verder in het zuiden ligt Patagonië met regio’s La Pampa, Neuguén, Rio Negro en Chubut met ongeveer 9.000ha aan wijngaarden. Hier spelen de rivieren een belangrijke rol. Wijngaarden liggen op aanzienlijk lagere niveaus dan in North of Cuyo. Hoewel Malbec de meest aangeplante druivensoort is, is het Merlot dat zich onderscheidt door wijnen met een milde, evenwichtige smaak met aromatische intensiteit. En Pinot Noir dat gebruikt wordt voor de meeste mousserende wijnen met een uitstekende elegantie. Sauvignon Blanc produceert een wijn van superieure kwaliteit wanneer de kracht wordt gecontroleerd en de druiven op volle rijpheid worden geoogst, terwijl de Chardonnay een harmonieus, fruitig aroma krijgt met een goede body.

Kustgebied Atlantic

En tenslotte Atlantic met Buenos Aires en haar subregio’s Chapadmalal en Médanos. Het is een kleine zone van slechts 400ha. Het is de zoektocht naar nieuwe terroirs dat heeft geleid naar de rand van Argentinië aan de Atlantische Oceaan. De laaggelegen golvende vlaktes met vochtig klimaat dragen bij aan frisse elegante wijnen met een sterke aromatische complexiteit. De nadruk ligt vooral op witte wijn van Sauvignon Blanc, Chardonnay en mousserende wijnen van Pinot Noir.

Wijngaard risico’s

Doordat de meeste wijngaarden in de regenschaduw van de Andes liggen, is irrigatie met smeltwater van de Andes noodzakelijk. Doordat de wijngaarden zo dicht bij de evenaar liggen, zijn hoogte en koele berglucht zeer belangrijke factoren om de frisse zuurgraad in de wijnen te behouden. Het onder water laten lopen van de wijngaarden is een veelgebruikte irrigatiemethode. Maar door waterschaarste is druppelirrigatie in nieuwe wijngaarden meer gebruikt. Dankzij het droge klimaat zijn er weinig problemen met rot of meeldauw, mede daardoor is Argentinië een belangrijke producent van biologisch geteelde druiven. Daarnaast wordt waterschaarste ook ingegeven door minder sneeuwval in de bergen, waardoor er minder water naar beneden stroomt. Wijngaarden zullen serieus rekening moeten houden met alternatieve methoden om aan het zo nodige irrigatiewater te komen. Ook vorst en hagel zijn grote risico’s op deze hoogte. Net als de zonda, een verzengende droge noordoostenwind.

Vanwege de hitte werd in het verleden in de meeste wijngaarden het pergola systeem gebruikt, lokaal bekend als parral. De druiven hangen beschermd tegen de intense zon onder een dak van bladeren, maar ook weg van de verschroeiende aarde. Parral is nog steeds gangbaar voor Torrontès, terwijl de meeste blauwe druivensoorten met verticale geleidingssysteem met bladerdek afgeschermd worden tegen het zonlicht.

Wijngeschiedenis

Argentinië kent een lange wijngeschiedenis. Nadat de eerste Spaanse missionarissen midden 16e eeuw de druiventeelt hadden geïntroduceerd, hebben latere Italiaanse kolonisten meer ervaring gebracht en ook de variëteit Bonarda. Echter deze druivensoort lijkt niet op de Bonarda uit Emilia Romagna, maar meer op Douce Noir uit de Savoie. Ook bekend als Charbono uit California.

Lange tijd waren Argentijnse wijnen gericht op binnenlandse consumptie gemaakt van hoogproductieve variëteiten als Criolla Grande en Cereza. Franse immigranten brachten Malbec mee. Tegen het eind van de 19e eeuw begon Argentijnse wijn enige vorm van waardering te krijgen. Toen kwam echter de economische en sociale crisis. Export was beperkt en productie van kwaliteitswijn voor de interne markt was niet haalbaar, dus lag de focus op de productie van tafelwijn. Maar sinds de eeuwwisseling is de kwaliteit omhoog gegaan onder invloed van het openen van de grenzen en heeft Argentinië de 5e plek verovert als wijnland op de internationale kaart. Daarnaast heeft de devaluatie van de Argentijnse pesos bijgedragen aan verlaging van de productiekosten en nam het toerisme enorm toe. Hierdoor werd plaats gemaakt voor een nieuw concept: enotoerisme. Dit is toerisme dat gericht is op het bezoeken van wijngaarden, proeven en aankoop van wijn.

Terroir gerichte wijnwetgeving

De Argentijnse wetgeving is in 1999 aangepast om meer de nadruk van het terroir uit te drukken. Voor de gemiddelde consument zal dit niet even duidelijk zijn, omdat de specifieke gebieden niet duidelijk op het vizier staan. De wetgeving staat drie kwaliteitsniveaus toe:

  • Indicacion de Procedencia (IP) omvat tafelwijn waarbij de druiven tenminste 80% uit de regio dienen te komen
  • Indicacion Geografica (IG) omvat wijnen van hogere kwaliteit die worden geteeld, gevinifieerd en gebotteld in een aangewezen gebied
  • DOC zijn de wijnen van topkwaliteit.

De wijnen van één druivenras (single variety) moeten minstens 85% van dat ras bevatten. Daarnaast hebben rode wijnen gelabeld als Reserva ten minste 12 maanden gerijpt op hout. Voor witte en rosé Reserva wijnen geldt 6 maanden rijping.

De volgende gebieden zijn erkend als IG’s: Valle de Uco (ten zuiden van Mendoza), Alto Valle de Rio Negro, Patagonië, Calles Calchaquies (Cafayate en omgeving) en Cuyo.

Colomé 1831 wat een sublieme wijn

Onlangs had ik de gelegenheid om mijn hand te leggen op een Colomé 1831, een sublieme wijn. En dat ook nog van de oudste wijngaard van Argentinië. En dat vind ik toch wel een bijzonder verhaal welke ik graag wil delen.

Colomé gelegen in Calchaqui Valley

Colomé 1831 een sublieme wijn

Bodega Colomé is gelegen in de noordelijke regio Cafayete, paar uur rijden te noorden van Salta. Het omvat vandaag de dag vier wijngaarden in Calchaqui Valley. De regio Cafayete is bekend om haar woestijn klimaat met weinig regenval en lage luchtvochtigheid.  De regio ligt op 26 graden zuiderbreedte en komt daarmee overeen met de ligging van bijvoorbeeld Kalahari woestijn in Afrika.

Echter vanwege de ligging op 1.700m hoogte, worden druiven blootgesteld aan meer intens zonlicht. Vooral druivensoorten met een dikke schil gedijen beter, die zich zo beter beschermen tegen de felle UV stralen. Maar die hoogte betekent ook dat de nachten koud zijn. Welke versterkt wordt door de westenwind die van de besneeuwde Andes toppen komt. Hierdoor daalt de nacht temperatuur makkelijk met 15 graden. En juist deze temperatuur verschillen (diurnal range genaamd) verlengen het groei seizoen voor druiven en brengt meer balans in de wijn. Het terroir van Cafayete is uitermate geschikt voor de torrontes druif. Dit is een frisse witte wijn met een onverwachte uitgesproken lange smaak. Maar ook rijke wijnen met volle body van malbec en cabernet sauvignon komen hier vandaan.

Colomé, de oudste wijngaard van Argentinië

De wijngaarden van Colomé liggen op aanzienlijke hoogte; respectievelijk 1.750m (La Brava), 2.300m (Colomé), 2.700m (El Arenal) en 3.111m (Altura Máxima). De Altura Maxima is tevens de hoogstgelegen wijngaard van Argentinië en één van de hoogste ter wereld is). De wijnmakerij zelf ligt bij de wijngaard Colomé.  Door deze hoge ligging loopt de diurnal range zelfs op naar 20 graden! De wijngaarden worden op biodynamisch wijze bewerkt. Waarbij men rendement bewust laag houdt om een optimale intens fruitige expressie te krijgen. Door de hoogte behouden druiven hun levendige zuurgraad. Al deze factoren dragen bij aan een zeer uitgebalanceerde wijn met volle body.

De Bodega is opgericht in 1831, waarschijnlijk door de Spaanse gouverneur van Salta. In 1854 bracht de dochter van de gouverneur de eerste Franse Malbec en Cabernet Sauvignon wijnstokken naar Colomé. Deze stokken waren nog niet getroffen door de Phylloxera uitbraak in Europa. Deze druivenstokken komen oorspronkelijk respectievelijk uit de Cahors en Bordeaux. Druiven uit drie wijngaarden, aangeplant in dat jaar, worden nog steeds gebruikt bij de productie van Colomé Reserva wijnen! De bodega behoorde tot de Isasmendi-Dávalos families voor 170 jaar. Nadat Donald Hess in 1998 de regio bezocht, raakte hij geïnspireerd door het klimaat en terroir. In 2001 kocht hij Bodega Colomé.

De betrokkenheid van Hess gaat verder dan alleen wijn maken. Mede gelet op de afgelegen ligging, gaat de sociale verantwoordelijkheid verder dan gebruikelijk. De Hess familie heeft ook bijgedragen aan het bouwen van het gemeenschapscentrum en kerk, Maar ook aan verbetering van onderwijs en huisvesting van de lokale bevolking. Tegenwoordig is de Bodega de bron van inkomsten voor de dorpsbewoners.

Colomé 1831 Malbec 2015

De Colomé wijngaard is organisch en biodynamisch gecertificeerd. Organisch wijnbeheer houdt in dat er geen gebruik wordt gemaakt kunstmest en andere chemische pesticiden. Terwijl biodynamisch nog een stap verder gaat dan biologisch; het houdt rekening met het totaal concept van wereld en leven, van wisselwerking tussen grond en atmosfeer. Op deze 75ha wijngaard staan verschillende druiven rassen aangeplant; malbec, cabernet sauvignon, tannat, petit verdot, syrah, bonarda en natuurlijk torrontes.

De bodem bestaat uit alluviale, zandige leemgronden met grind en enkele rotsen die grote thermische geleiders zijn. Het is een arme bodem met lage voedings- en organische concentraties.

Colome 1831 een sublieme wijn

De wijn is diep paars, bijna zwart van kleur. Die donkere kleur is zo typerend voor een malbec. De neus is bovengemiddeld intens met een geur van rijp zwart fruit, cassis en een vleugje cederhout en laurier. Het is een droge wijn, met gemiddelde tannine en zuurgraad. Alcohol is hoog en smaak intensiteit en body zijn ook bovengemiddeld. Het palet van rijp zwart fruit en laurier wisselt af met natte alluviaal steen en tabak van de rijping op fles.

Conclusie van deze sublieme Colomé 1831

De wijn is fantastisch in balans, het hogere alcohol (15%!!) merk je nagenoeg niet. Zuurgraad en fruit houden elkaar mooi in evenwicht. De verschillende lagen van fruitigheid, hout- en flesrijping zijn subliem. De afdronk is erg lang en plezierig.

Colomé 1831, wat een sublieme wijn! Heerlijk van genoten samen met een lekkere steak. Maar ook het verhaal achter deze wijn is bijzonder. Ik zeg “Proost!”.

Hoe en wat proeven we?

Hoe proeven we?

In de voorgaande blogs is het steeds gegaan over hoe wijn smaakt. Maar wat bepaalt smaak nu eigenlijk? Je proeft met smaakpapillen. Er zitten wel 10.000 papillen in je mond, waarvan de meeste op de tong. Er zijn vier basis smaken die men kan proeven; zout, zuur, zoet en bitter. Nu hoor je de laatste tijd steeds vaker dat er een vijfde smaak is; umami. Umami is het Japanse woord voor hartig of heerlijkheid.

Wat zijn eigenlijk smaken?

Smaak laat je genieten van eten en drinken. Wanneer je een stof in de mond neemt ontstaat er een chemische reactie  tussen de stof en de smaakpapillen. Deze reactie heet sensatie.

Elke smaakpapil bestaat uit honderden smaakgevoelige cellen die het signaal van smaak doorgeven aan de hersenen. Smaken zijn alleen waarneembaar wanneer deze zijn opgelost in speeksel. Dus wanneer de mond meer speeksel produceert, helpt dit bij het proeven en onderscheiden van smaken.

De vijf basis smaken

Smaken houden verband met typen voedsel/drank waar het lichaam op reageert. Elke smaak laat de papillen reageren om een sensatie teweeg te brengen. Zoetheid helpt ons energierijk voedsel te identificeren. Een bittere smaak fungeert als waarschuwing dat iets giftig kan zijn. Umami daarentegen geeft een signaal af van eiwitrijk eten. Iedere smaakpapil op de tong kan iedere smaak registreren, maar bij wijn proeven hanteren we vooral het volgende overzicht;

Smaak papillen
  • Vooraan op de tong de zoetheid (speeksel wordt dikker)
  • Zijkant-vooraan overwegend zout (maakt smaken sterker)
  • Zijkant-achteraan overwegend zuur (maakt speeksel dunner)
  • Achterop de tong bitterheid (geeft een droger mondgevoel)
  • Umami bevindt zich op de gehele tong
  • En laten we tannine niet vergeten, dit kenmerkt zich door de bitterheid op het tandvlees

Leuk detail is dat smaakpapillen ook op je gehemelte zit, welke belangrijk zijn voor de nasmaak. Bij het slikken duw je namelijk je tong tegen je gehemelte aan. Dit drukt de smaakstoffen tegen deze papillen waardoor de smaken extra worden benadrukt.

Ook het reukvermogen heeft een invloed op smaak, omdat de neusholte inwendig verbonden is met de mond. Wanneer je proeft, zullen de meeste mensen eerst ruiken aan de wijn. Hierdoor onderscheid je de eerste geuren. Wanneer je vervolgens de wijn in de mond neemt, worden de aroma’s voor de tweede keer waargenomen. Maar de perceptie is anders, omdat de vloeistof in de mond warmer wordt. Ook omdat de enzymen in ons speeksel het aromaprofiel van de wijn kan beïnvloeden. Omdat neus en mond zo verweven zijn, hebben externe factoren grote invloeden op ons reuk- en smaakvermogen. Wanneer iemand verkouden is of een allergische aanval heeft, zal je bemerken dat zowel je reuk- als je smaakvermogen drastisch vermindert.

Wat proef ik in wijn?

Maar hoe zit het dan met wijn en smaken? Waarom smaakt de ene wijn fruitig en de andere wijn juist niet? Nu, dit heeft diverse oorzaken. De druif die wordt gebruikt (bijvoorbeeld een torrontes is bijzonder “bloemig” daar waar een chardonnay heel “steels” is). De ene druif heeft veel profijt van wijnmaak techniek (zoals de chardonnay) daar waar de andere wijn voor zichzelf spreekt (zoals de torrontes dus).

Zoals gezegd de wijnmaak techniek heeft hier ook een invloed op. Wijnmaak technieken moet je denken aan malolactische vergisting; MLF (omzetten van zure appelzuren naar melkzuren), rijping op vat of stalen tanks (het eerste geeft smaakstoffen af, daar waar staal vanzelfsprekend geen additionele smaken afgeeft), of het laten liggen op lie (de wijn in contact laten met dode gistcellen). En zo zijn er nog vele andere invloeden.

Ook is de geografische ligging (zowel breedtegraad als hoogte) van groot belang. Net als het terroir (de bodem) en de klimatologische omstandigheden. Een pinot noir uit de Bourgogne (koel klimaat) zal heel anders smaken dan één uit Yarra Valley Australië (warm klimaat) deze neigen naar meer door ontwikkeld (gestoofd) fruit.

Conclusie

Is er dan een vuistregel hoe wijn kan smaken? Nou de conclusie is dus; eigenlijk niet. In een volgend blog zal ik verder ingaan op hoe je nu wijn kan proeven (ja er is meer tussen hemel en aarde dan alleen de wijn doorslikken…). En ook een aantal opties hoe wijn en eten elkaar kunnen versterken.