Categorie: achtergrond

Geplaatst op

Steile hellingen in de Mosel

We gaan weer even terug naar Duitsland. Nadat we Rheinhessen, Pfalz, Baden en Württemberg hebben verkend, komen we nu aan in de welbekende Mosel. Hier vinden we wijngaarden op de steile hellingen van de Mosel. Het wijngebied strekt uit vanaf de Luxemburgse grens in het zuiden tot Koblenz in het noorden en ligt strak aan de oevers van de Mosel, de Saar en de Ruwer. Vooral de eerste rivier levert typerende steile hellingen waar de wijngaarden op zijn aangeplant. Vandaag de dag ligt de helft van de aanplant op hellingen met en stijgingspercentage boven de 30, al dan niet in terrasvorm.

Steile hellingen Mosel

Het wijngebied aan de Moezel strekt zich uit van tegen de Luxemburgse grens tot aan Konstanz, waar de Moezel samenkomt met de Rijn. Het omvat de loop van natuurlijk de Moezel, maar ook de Saar en de Ruwer en strekt uit over 125 dorpen, 5.000 actieve wijnboeren en 8.800ha.

De opbrengst misstaat niet met zo’n 1.16 miljoen hl.  Maar kwaliteit compenseert dit ruim. De geschiedenis gaat ver terug. In grootse stijl introduceerden de Romeinen de wijnbouw aan de Moezel. Talloze vondsten, waaronder diverse pershuizen uit de Romeinse tijd, getuigen van een grote wijnbouwtraditie.

Klimaat

De Moezel kent een zeer koel, noordelijk landklimaat. Deze hellingen zijn zeer effectief in het optimaliseren van de blootstelling van de wijnstokken aan de zon, waardoor de rijping van de druiven vergemakkelijkt. De beste locaties profiteren ook van de zonnestraling die weerkaatst van het oppervlak van de rivieren en op de wijnstokken, en het vermogen van de donkere leisteenbodem om overdag warmte te absorberen en ‘s nachts terug te stralen naar de wijnstokken.

In de zomer is het warmer, met een gemiddelde temperatuur in juli van rond de 18ºC (hetzelfde als voor Nederland). Een lang groeiseizoen helpt bij het ontwikkelen van de intense smaken in de Riesling-druiven terwijl het potentiële alcoholgehalte laag blijft.

In de winter spoelt regen leisteen van hoog op de heuvels naar de rivieren, en wijngaardarbeiders moeten het verzamelen en terugbrengen naar de wijngaarden, waar de warmtevasthoudende eigenschappen vereist zijn. Veiligheid op het werk is een groot probleem op de zeer steile locaties en er zijn dodelijke slachtoffers onder wijngaardarbeiders bekend.

Deze condities leveren heerlijk fruitige lichte wijnen voort die laag in alcohol zijn. Ze kunnen intens geuren met verleidelijke bloemige en minerale tonen en een prachtig balans tussen zuurgraad en zoetheid.

Geschiedenis aan der Mosel

Al in de oudheid wisten de Kelten wijn reeds 500 voor Christus te waarderen. Het is onbekend of ze ook wijnstokken cultiveerden. Rond 50 voor Christus veroverden de Romeinse legioenen de Moezelstreek en stichtten Augusta Treverorum, het huidige Trier. Trier, de eerste stad in het huidige Duitsland, ontwikkelde zich tot een keizerlijke residentie en kosmopolitische stad. De vraag naar wijn was hoog omdat Kelten en Romeinen de drank op waarde schatten.

Romeinse invloeden

Na het einde van het Romeinse Rijk speelden de kloosters, als grootste landeigenaren, een centrale rol in de verdere ontwikkeling van de wijnbouw. In de hoge middeleeuwen, met de cisterciënzer monniken uit Bourgondië, kwam hun kennis van de wijnbouw ook naar de Moezelstreek en gaf de regio een aanzienlijk kennisvoordeel.

Kwaliteitsbesef

In de 18e eeuw nam aartsbiscchop Clemens van Trier een belangrijke beslissing om de kwaliteit te kunnen waarborgen. Inferieure wijnstokken werden ontruimd en vervangen door betere kwaliteiten, vooral Riesling. De gevolgen van die beslissing zie je nog steeds; bijna 5.500ha staat vandaag de dag nog steeds aangeplant met Riesling, ofwel 62.5% van alle aanplant.

Crisis en hoogtij aan der Mosel

Na de ups kwamen de downs; na het einde van het Napoleontische tijdperk in 1815 bracht   de repressieve handelspolitiek van het koninkrijk Pruisen in de jaren 1830 veel wijnbouwers aan de rand van het bestaan.

Tegen het eind van de 19e eeuw ontstond een nieuwe bloeiperiode. De steile Rieslings van Moezel, Saar en Ruwer waren de meest gewilde en dure witte wijnen ter wereld. Ze waren dronken aan de hoven van de vorsten van Londen tot Sint-Petersburg. De beste Rieslings van de Moezel waren tot vijf keer duurder dan de topwijnen uit Bourgondië.

Na de Tweede Wereldoorlog leidde de grote vraag naar fruitige witte wijnen en de uitbreiding van de wijnbouw naar vlakke valleien Dit leidde tot een enorme toename van de wijnproductie – vaak ten koste van de kwaliteit. Het wijngaardgebied groeide van 7.500 hectare in de late jaren 1950 tot 12.300 hectare in de vroege jaren 1990. Sindsdien is het areaal afgenomen tot de huidige omvang.

Hoe nu verder…

Vandaag keert een nieuwe generatie wijnbouwers terug naar de oorspronkelijke sterke punten van de regio. Op de steile hellingen die lange tijd niet zijn gebruikt, plant men Riesling- en Bourgogne-variëteiten die men met de hand onderhoudt. De internationale opleiding van de ambitieuze jonge wijnbouwers en de karakteristieke combinatie van leisteenrots, microklimaat en druivensoort produceren opnieuw wereldwijd gewilde minerale wijnen met een uniek karakter en uitgesproken elegantie.

De wijnbouwgebieden

De Mosel is onder te verdelen in 6 Bereiche. Hier zijn 19 Grosslagen en maar liefst meer dan 500 Einzellagen! Ongeveer 40 procent van de wijngaarden aan de Moezel, Saar en Ruwer liggen op de steile hellingen van de rivierdalen. Wijngaarden met een helling van meer dan 30 procent worden beschouwd als steile hellingen en die zijn er in de Mosel. Met ongeveer 3.400 hectare wijngaarden op steile hellingen is de Moezelstreek het grootste steile wijnbouwgebied ter wereld. De Calmont wijngaard tussen Bremm en Ediger-Eller, met een helling tot 68 graden wordt vaak de steilste wijngaard ter wereld genoemd. Echter Engelsfelden in de Bühler vallei in Baden is met 75 graden echt de steilste. Op dergelijke  steile en terrasvormige locaties is de verzorging van de wijnstokken alleen met de hand mogelijk en zeer tijdrovend.

Zuidelijke Moezel

Geologisch, landschappelijk en wijnbouw toont de Moezel in het zuidwesten van de Moezelstreek een bijzonder gezicht. Het dal is breder, de hellingen minder steil dan op de bredere loop van de rivier. In het drielandenpunt van Duitsland, Frankrijk en Luxemburg groeien de wijnstokken op dolomietgesteente, dat werd gevormd uit kalksteenafzettingen. De totale aanplant beslaat zo’n 860ha. Het opvallende is dat je hier Riesling zelden ziet. Daarvoor in de plaats is de oude druivensoort Elbling. Ooit was deze druiven variëteit in heel Duitsland te vinden. Nu slechts op 450ha in dit gebied. Verder nemen de Bourgondische variëteiten een toevlucht, aangezien deze goed gedijen op kalksteenbodems.

De Elbling is één van de oudste wijndruiven in Europa en was reeds geliefd bij de Romeinen. De witte variant leveren pittige ongecompliceerde wijnen op. Als gevolg van een mutatie kan op één stok zowel witte als rode druiven voorkomen. Vandaar dat aparte oogst noodzakelijk is en de rode Elbling apart gevinifieerd wordt tot rosékleurige wijn of mousserende wijn. Echter de wijnwet beschouwd de rode Elbling als een witte wijn.

Op de kalksteengronden van de Bovenmoezel en op leisteen groeien interessante Pinot Noir, die tevens in barriques gerijpt is. Ze gaan heel goed samen met aromatische en sterke gerechten zoals rundvlees of wild.

Bereich Moseltor

Moseltor is het kleinste Bereich in het Moezelgebied met slechts 126 ha. Hierin ligt de Grosslage Bübinger Schloss met maar liefst zes Einzellagen; Perler Hasenberg (13ha), Perler St Quirinusberg (27ha), Sehndorfer Klosterberg (17ha), Sehndorfer Marienberg (29ha), Nenniger Schlossberg (27ha) en Nenninger Römerberg (10ha).

Bereich OberMosel

Het wijnbouwgebied Boven-Moezel in Rijnland-Palts met 750 ha strekt zich uit van Palzem, waar de deelstaten Rijnland-Palts en Saarland aan elkaar grenzen, tot de dorpen Wasserliesch en Igel bij Trier.

Saar

Aan de Saar beoefent men wijnbouw tussen Serrig en Konz. De wijngaarden liggen vaak op de zuidelijke hellingen van zijdalen. De bodem bestaat voornamelijk uit donkere Devoon leisteen. Op sommige locaties is er ook gesteente van vulkanische oorsprong.

Saar Riesling wijnen kenmerken zich door fijnheid en mineraliteit. Ze worden beschouwd als een bijzondere bewaarwijn en verrassen vaak na tientallen jaren door hun frisheid. De wijnen vertonen vaak aroma’s uit het assortiment van licht fruit zoals appel en citrus, maar ook bloemen en kruiden. Het wijnbouwgebied aan de Saar is de laatste jaren weer gegroeid door de herbouw van oude steile hellingen. 791 hectare is beplant met wijnstokken, waarvan bijna 83 procent met Riesling. De Scharzhofberg is een van de beroemdste Rieslinglocaties ter wereld aan de Saar.

Ruwertal

Het Ruwertal ten oosten van Trier is met 177 ha wijngaarden de kleinste subregio van het wijnbouwgebied. Het riviertje Ruwer slingert zich een weg door een smal dal vanuit de Hunsrück, omzoomd met weiden, wijnstokken en bossen, en mondt bij Trier uit in de Moezel.

De wijngaarden liggen op de zuidelijke hellingen tussen het dorp Sommerau en het Trierse district Ruwer. De wijngaardbodems van de Ruwer werden uitsluitend gevormd op gesteente van Devoons leisteen. Net als aan de Saar liggen de wijngaarden hier hoger dan aan de Moezel. De fruittonen van de wijnen doen vaak denken aan zwarte bessen, frambozen en bramen, evenals kruidentonen zijn niet zeldzaam. Bovendien hebben de steile hellingen van de Ruwer ook een hoge mineraliteit en worden ze als delicaat, delicaat en ronduit subtiel beschouwd.

Het wijnbouwgebied van Ruwer heeft met bijna 88 procent het hoogste Riesling-aandeel in het hele wijnbouwgebied. Daarnaast worden Pinot Blanc en Pinot Noir geteeld op de Ruwer.

Mittel-Mosel ook bekend als Bernkastel

Aan de Midden-Moezel, het hart van het teeltgebied, liggen veel van de beroemdste wijndorpen, steile hellingen en wijnhuizen van het teeltgebied opgesteld langs bijna 100 rivierkilometers. Hier vind je dus Bernkastel en Piesport Klimatologisch gezien wordt de wijnbouw begunstigd door de beschermde valleilocatie en de warmteopslag van de Moezel. De jaarlijkse zonuren is bijna 1.400 uur. Het is ook niet voor niets dat je hier de grootste hoeveelheid wijngaarden ziet, wel 5.646ha!

Voldoende regenval en de bossen op de hoogten zorgen voor een goede watervoorziening voor de wijngaarden. De wijnen zijn fruitiger en iets sterker dan saar en Ruwer. De wijnstokken groeien op de steile hellingen op blauwe, grijze en rode leisteen en in de valleien op terrasvormige sedimenten van grind, zand en klei afgezet door de Moezel door de millennia. Een geologisch kenmerk zijn de bodems van het Rotliegend bij Ürzig, waar de Moezel het rode vulkanische gesteente van de Eifel ontmoette.

Terrassenmosel of Kasteel

Vanaf Zell wordt het Moezeldal steeds smaller. In veel gevallen zijn de hellingen zo steil dat de wijnstokken alleen te vinden zijn op smalle terrassen die zijn beveiligd door droge stenen muren. De benedenmoezel wordt daarom de Terrassenmosel genoemd. Qua wijnrecht heet het gebied “Burg Cochem”. De terrassen die door de eeuwen heen door de mens zijn aangelegd, bijvoorbeeld in de buurt van Winningen, zijn een indrukwekkend cultureel monument.

Vergezicht Moezel

Hier vindt u dus de steilste wijngaard van Europa, de Calmont. De bodems zijn gemaakt van klei leisteen en kwartsiet zandsteen. De terrassen met hun warme microklimaat zijn niet alleen gunstig voor de Riesling-wijnstokken, ze bieden ook een thuis aan zeldzame planten en dieren zoals de gouden aaster, de Apollo-vlinder en de zwaluwstaart. De Rieslingwijnen zijn hier vaak weelderiger in fruit en body dan in andere delen van de Moezelstreek.

Riesling-wijnen heeft de regio de afgelopen jaren een nieuwe impuls gegeven. Tussen Zell en Koblenz wordt 1.190 hectare wijngaarden gecultiveerd. Naast Riesling kom je hier ook regelmatig Pinot Noir tegen.

Federweisser

Graag wil ik de Federweisser onder de aandacht brengen. Dit is een licht zoete, alcoholische mousserende wijn van 5%. En feitelijk alcoholische vruchtensap of erg jonge wijn. Federweisser is verkrijgbaar met een alcohol percentage vanaf 4% tot aan 13%, wanneer de gisting langer is doorgegaan. Deze wijnen zijn dan ook donkerder van kleur, tegen amberkleurig aan. Ook is er Federroter wanneer deze wijn van rode druiven gemaakt wordt. Deze wijnen zijn alleen verkrijgbaar in de maanden september en oktober.

Vanwege de snelle vergisting, is deze wijn na het openen niet lang houdbaar. Omdat de wijn constant koolzuur produceert, kunnen de flessen niet luchtdicht worden afgesloten. Vandaardat ze een doorlatend deksel hebben (ze zouden anders barsten). Ze moeten rechtop worden opgeslagen om het gas continu uit de fles te laten ontsnappen en morsen te voorkomen.

De voortschrijdende gisting was ook een uitdaging bij het transport van gebottelde Federweisser. Vóór de komst van het moderne commerciële verkeer en koelwagens, om het metabolisme van de gist tijdens het transport te vertragen, was vervoer een uitdaging. Daarom was Federweisser vroeger bijna uitsluitend beschikbaar (en voor het grootste deel bekend) in en rond wijnbouwgebieden.

Afhankelijk van de datum van de druivenoogst is het beschikbaar van begin september tot eind oktober en wordt het over het algemeen samen met hartig voedsel geserveerd. De klassieke combinatie is Federweißer en Zwiebelkuchen, hoewel Federweisser en kastanjes of flamkuchen ook populair zijn.

Conclusie

Hoewel het één gebied is met een voorkeur voor één druivenvariëteit, levert de Moezel toch verschillende wijnen op. Er zijn 2 primaire soorten leisteengronden gevonden in het Moezeldal: blauwe leisteen en rode leisteen. Hoewel beide bodems relatief arm zijn, hebben de rode bodemgebieden over het algemeen meer klei die een rijkere, weelderigere stijl van Riesling produceert, terwijl blauwe leisteenwijnen over het algemeen bloemiger zijn. Verwacht niet van Mosel Rieslings dat ze krachtig zijn, het zijn wijnen met finesse en elegantie.

Hoewel de blog mogelijk laat doorschemeren dat er alleen Riesling gevonden kan worden, is dat absoluut niet waar. De andere belangrijkste druif is de Müller Thurgau (ofwel Rivaner), maar met slechts 10% aanplant en zo eerder besproken Elbling en Pinot Noir (Spätburgunder) met beiden 5%. De resterende 18% is verdeeld over een ruime reeks van druiven variëteiten.

Omdat de Moezel wijnen maar beperkt geëxporteerd worden, is het absoluut de moeite waard om in de auto te springen en die 4 uur te rijden naar de Moezel. De aanblik van de steile hellingen in de Mosel is zeker de moeite waard!

Geplaatst op

Bio een hippe trend of serieus alternatief

Reeds enige jaren zijn biologische producten enorm in opkomst. Ook in de wijn industrie vind je dit terug. De wijnbouw industrie is er één waar veel externe invloeden zijn. Je werkt eenmaal met een natuur product (druiven) die je via chemische processen omvormt in een geheel ander product (wijn). Op het eerste gezicht denk je misschien dat dit een geheel natuurlijke werkwijze is. Echter niets minder is waar. Het is namelijk ook de industrie die al jaren lang lobbyt om niet alles op het etiket te vermelden. Want in de wijngaard wilt men de opbrengst maximaliseren. Dus men dient de druiven te beschermen tegen schimmels en andere infecties. In de wijnkelder dient een juiste vergistingstemperatuur zijn. Maar de consument wilt natuurlijk wel heldere wijn, dus dient men de wijn te klaren. Dus is bio een hippe trend of een serieus alternatief? Bekijk nu onze bio wijnen.

Eigenlijk is het gebruik van chemische toevoegingen iets wat pas in de jaren 60 van de vorige eeuw is ontstaan. Na de Tweede Wereldoorlog hebben de ontwikkeling van chemische middelen een toevlucht genomen. Uit gemak en vanzelfsprekend om hoger rendement te behalen namen wijnmakers massaal de toevlucht tot deze middelen. Het bracht een goed rendement, stabiele kwaliteit en dus nagenoeg gegarandeerd inkomen, waarbij ook de kwaliteit met sprongen omhoog was gegaan. Maar wat zijn de risico’s waar aan je moet denken?

Risico’s in het wijngaard management

Er zijn verschillende soorten risico’s. Deze variëren van natuurlijke risico’s tot ongedierte en ziekten.

Natuurlijke risico’s

Water

Zoals met alle landbouwproducten is een wijnboer erg afhankelijk van weersomstandigheden. Een overvloed aan water geeft weelderige groei van loten en bladeren. Hierdoor blijven minder suikers over voor de druiven en is een waterige wijn het resultaat. Daarnaast vergroot veel nattigheid de kans op schimmels. Terwijl op de arme gronden en te weinig water kunstmeststoffen noodzakelijk kunnen zijn om een goede groei te bevorderen.

Vorst

Een ander risico is natuurlijk vorst, zeker ten tijden van het groeiseizoen. Wanneer de bloesem bevriest, zal het geen druiven voortbrengen. Hier zijn geen chemische middelen voor. Maar bij veelvoorkomende maatregelen tegen vorstschade moet je denken aan kachels in de wijngaard (warmte geeft luchtcirculatie) of windmachines en helikopters (wederom ter bevordering van luchtcirculatie). Andere methoden zijn besproeiing zodat het water op de plant bevriest. Dit geeft warmte af aan het plantweefsel wat dus de plant beschermt. Maar ook doordachte wijngaardmanagement speelt van groot belang. Koude lucht zakt naar het laagste punt, dus goten in de wijngaard vangen deze kou op. Tegelijkertijd wanneer de wijnboer de wijnstokken opbindt, is de kans op vorst schade ook kleiner.

Hagel

Ook hagel kan veel schade opleveren. Zo is in het voorjaar van 2021 nog laat veel hagel gevallen in Frankrijk, waardoor veel wijngaarden geraakt zijn. Schade kan men voorkomen door de val van hagel te voorkomen. Wanneer men een chemische substantie (zilverjodide, kaliumjodide, calciumchloride of droogijs) de hagelwolk inschiet, voorkomt men de val. Dit noemt men cloud seeding. Dit is vanzelfsprekend bijzonder discutabel. Een simpele alternatief is hagelnetten ophangen in de wijngaard. Echter dit is niet altijd toegestaan binnen de wet- en regelgeving van de regio.

Ongedierte

Je werkt eenmaal met een natuurproduct in de open natuur. Dus vanzelfsprekend ben je vatbaar voor ongedierte. Aantasting door dieren vermindert de opbrengst, schade aan bladeren vermindert de fotosynthese en beperkt het groeipotentieel.

Vogels en zoogdieren

Vogels en zoogdieren eten van de druiven (dus vermindering van de oogst) of beschadigen de druiven wat een verhoogd risico op schimmelziektes geeft. Belangrijkste bescherming hier zijn netten tegen vogels en hekwerken tegen bijvoorbeeld konijnen.

Insecten

Druifluis

De meest fameuze is toch wel de druifluis, ofwel Phylloxera. Deze luis die zich nestelt in de wortelstok, heeft bijgedragen aan het bijna uitroeien van de wijn cultuur. Phylloxera is een insect uit Noord-Amerika die door globalisering naar Europa is gebracht in de 19e eeuw. Eén van de stadia is dat het insect zich voedt van de wortelstok. Via deze beetwondjes dringen infecties binnen die de plant na verloop van jaren verzwakt en uiteindelijk dood laat gaan. Amerikaanse wijnstokken hebben hier geen last van, omdat deze zijn “opgegroeid” met het insect en een resistentie tegen ontwikkeld hebben.

Andere insecten kunnen zich voeden met druiven en bladeren. En bestrijding met insecticiden heeft jarenlang voor de hand gelegen. Een geïntegreerde ongediertebestrijding speelt een belangrijke rol als alternatief. Door de wijngaard niet met uitsluitend wijnstokken aan te planten, ontstaat er een divers habitat dat ook natuurlijke vijanden van de ongedierte aantrekt.

Nematoden

Nematoden zijn microscopisch kleine wormen die de wortels van de wijnstok aantasten en de opname van water en voedingsstoffen verstoren. Ook kunnen ze virussen overdragen. Het is zaak om regelmatig de bodem te ontsmetten voordat men kan beginnen met herplanting. Een perceel ligt vaak ongeveer 3 jaar braak voor de herplanting om de bodem goed te laten herstellen.

Nematoden

Ziekten

Er zijn verschillende soorten ziekten die invloed uitoefenen. Denk aan schimmels, virussen en bacteriën. Niet alles is funest, soms zijn schimmels juist gewenst en creëren unieke wijnen!

Grijze rot

Botrytis

Ook nabijgelegen wateroppervlaktes kunnen een funeste uitwerking hebben. Daar waar ochtendmist ontstaat kan de mooiste zoete wijnen opleveren door aantasting van de Botrytis Cinerea schimmel. Andere benamingen zijn grijze rot of edele rot. Zie bijvoorbeeld de fameuze Sauternes uit Bordeaux. Dit komt vooral voor op witte druivenrassen zoals Sauvignon Blanc, Sémillon, Muscadelle, Chenin, Riesling, Gewürztraminer en Furmint.

Echter indien niet de juiste klimatologische voorwaarden aanwezig zijn voor de aanwezige druivenrassen, dan is grijze rot funest. De druif is bedekt met een grijze laag en de infectie verspreidt zich zeer gemakkelijk door de wijngaard. Dit is dan ook vijand nummer 1 in een wijngaard. Bestrijding kan door het gebruik van koperspray maar natuurlijke ventilatie in de wijngaard is een goed alternatief. En wanneer bessen geïnfecteerd zijn, deze zo snel mogelijk verwijderen om verspreiding te voorkomen.

(Valse) Meeldauw

Dit zijn schimmels die goed gedijen in warme, vochtige omgeving en taste de groene delen van de wijnstok aan, inclusief bladeren en bessen. De aangetaste druiven verliezen hun fruitige smaak en geven de wijn een schimmelige bittere bijsmaak.

Echte meeldauw is een schimmelpluis aan de bovenkant op het blad. En voelt zich thuis in een wijngaard waar het warm en beschaduwd is. Vochtigheid speelt hier van ondergeschikt belang. Na verloop van tijd verkleurd de witte schimmel donkerder en krullen de bladeren. Bestrijding van echte meeldauw kan met bestrijdingsmiddelen op basis van koper (ofwel Bordeauxse pap). Als milieuvriendelijk alternatief kan gekozen worden voor een bladermanagement systeem waarbij de groene delen zoveel mogelijk bloot zijn gesteld aan zonlicht.

Echte Meeldauw
Valse Meeldauw

Terwijl valse meeldauw zich hecht aan de onderkant van het blad. Op de bovenzijde van het blad ontstaan gele vlekken die bruin kunnen verkleuren. Bestrijding van valse meeldauw met middelen gebaseerd op zwavel werken goed. Echter dit is natuurlijk minder goed voor de plant en bodem. Alternatieve zijn gelijkmatige temperaturen, goede luchtcirculatie, voldoende plantafstand, en het gebruik van meststoffen met voldoenden calcium.

Bacteriële ziekten

Een groot aantal bacteriën kunnen de wijnstok aantasten. Velen verminderen de kwaliteit en kwantiteit van de druiven, maar er zijn een aantal bacteriën die dodelijk zijn voor de wijnstok. Deze bacteriën worden verspreid door een klein insect van de soort sharpshooter, zoals de dwergcicade. Insecticiden werken effectief om het risico op sharpshooters te verminderen.

Virussen

Virussen op planten werken niet anders dan virussen op mensen. Ze zijn hardnekkig en heel besmettelijk. Over het algemeen zijn ze niet dodelijk, maar verminderen wel kwaliteit en kwantiteit. Er is nog geen middel gevonden tegen virussen. Wanneer een wijngaard besmet is geraakt, is er maar één mogelijkheid; de wijngaard rooien en de grond te ontsmetten

Wijnmaaktechniek

Ook in het wijn maken zijn er vele stoffen die worden toegevoegd. Helaas is het zo dat in de wijnindustrie dat alle toegevoegde middelen niet vermeld hoeven te worden van de warenwet, eigenlijk best vreemd toch!

Gist

Tijdens het wijnmaken is het gebruik van gisten zeer gebruikelijk. Men kan uit een reeks gisten kiezen die het beste bij de druivenras en het klimaat past. Echter bedenk dat gist ook van nature voorkomt op de druivenschil. Dit is echter een “wilde gist”. De wijnmaker kan niet met zekerheid voorspellen hoe de wijn uit zal pakken. Dit in tegenstelling tot het gebruik van gistklonen. Feitelijk kan de wijnmaker van te voren bedenken welke aroma’s een rol moeten spelen in de wijn, en het gistgebruik daarop afstemmen.

Sulfiet

Het zal u ongetwijfeld wel eens zijn opgevallen op een etiket, “dit product bevat sulfiet”. Sulfiet is een natuur product dat de druif reeds van zichzelf heeft. Dus een wijn zonder sulfiet bestaat simpelweg niet! Maar sulfiet kan men toevoegen om de houdbaarheid van de wijn te verlengen. Voor biologische wijn is dit ook toegestaan, echter het gebruik is beperkt met 30-50 gram minder dan “reguliere” wijn.

Wat is biologische wijn

Biologische wijn is wijn dat gemaakt is van biologisch geteelde druiven. Dit betekent dat geen kunstmest gebruikt is, maar ook giftige onkruidverdelgers of insecticiden en fungiciden. Het is 100% milieubewust. Daarmee komen we meteen tot de crux van dit artikel. Er zijn nogal wat risico’s die druiventeelt met zich mee brengt. Wanneer dat volledig biologisch geschiedt, heb je nog een aantal uitdagingen extra. Met name wanneer je de invloed van bacteriën en virussen neemt, is er eigenlijk geen middel beschikbaar. In het geheel genomen hangt veel af van locatie, ligging t.o.v. waterpartijen en klimaat, maar ook resistentie. Gelukkig zijn er veel alternatieven voor meststoffen, maar ook voor het detecteren van schimmels. Er staan rozen aan het begin van een rij wijnstokken voor een reden. Deze geven een alarm af wanneer zich een schimmel in de wijngaard heeft ontwikkeld. Doordat de schimmel zich vaak het eerst kenbaar maakt op de rozenstruik, kan de wijnboer anticiperen.

Bio hippe trend of serieus alternatief

Weet wel, dat zelfs in biologische landbouw een beperkt aantal traditionele bestrijdingsmiddelen in kleine hoeveelheden zijn toegestaan. Simpelweg omdat er geen alternatief is. Maar omdat de wijngaard en druivenstok in principe gezond zijn, heb je geen middelen nodig, zo is de gedachte.

Biologische wijn

Biologische wijn kan je herkennen aan het keurmerk op de achter etiket van de wijnfles. Dit keurmerk bestaat uit een afbeelding van een blad dat uit sterren wordt gevormd.

Biologisch of biodynamisch?

Voor het produceren van een biodynamische wijn gaat men echter verder. In de biodynamische cultuur gaat men uit dat elk levend wezen een voortvloeisel is van de totale kosmos. Grondlegger van deze principes is Rudolf Steiner (1924).

De studie en de invloeden van de kosmische stralingen staan centraal in deze cultuur. Met behulp van een hemelkaart stemt men de werkzaamheden in en rond de wijngaard en bij de vinificatie af op de stand van de hemellichamen en op de levensritmes. Bovendien wordt in de wijngaard gebruik gemaakt van diverse biodynamische preparaten (soort van homeopathie).

De resultaten van deze ingrepen komen tot uiting zowel in de wijngaarden als in het eindproduct. Ziektes komen naar eigen zeggen niet voor in deze teelt. De planten zijn hiervoor quasi immuun. De wijn is steeds van een bijzondere finesse en behoort tot het beste dat in de wijnwereld aangeboden wordt. Een biodynamische wijn is voorzien van een Demeter kenmerk.

Is wijn veganistisch?

Wijn is een natuur product, daar zijn we het overeens. Echter, is wijn veganistisch? Nou het antwoord zal je mogelijk verbazen, maar is nee. Uitgegiste wijn is troebel, er zweven o.a. minuscule stukjes druivenschil in de wijn, afgestorven gisten en kleurstoffen. Om wijn sneller helder te maken dan rustig af te wachten tot alles naar beneden is gezakt, voegen wijnmakers meestal eiwit (van eieren of uit melk) toe om de vertroebelende deeltjes te laten zakken. Dit heet klaren van de wijn. Gelukkig gebruiken steeds meer wijnmakers niet-dierlijke producten met hetzelfde effect, zoals bentoniet (een soort kleipoeder).

De wijn wordt vervolgens meestal gefilterd. Bij de filtering van de wijn worden door veel wijnmakers nog producten met een dierlijke oorsprong gebruikt, zoals varkensvet, visslijm en gelatine. Vegan is de wijn hierdoor dan dus niet. Ook zijn er nog andere dierlijke toevoegingen die wijnmakers wel gebruiken om de kwaliteit van de wijn te beïnvloeden.

Bij veganistische wijn wordt niets gebruikt van dierlijke oorsprong, dus ook geen melkproducten of eieren. Goed nieuws, er zijn alternatieven zoals het gebruik van bentoniet (een kleipoeder) voor het klaren. Veganistische wijnen kan je herkennen aan het logo van veganisme.

Is bio nu een hippe trend of een serieus alternatief?

Ook hier geldt preventie is beter dan genezen. Dit tegeltje kan je eigenlijk overal op plakken. De mensheid is bezig met een nieuw bewustzijn. Klimaat verschrikkingen horen we overal. Roofbouw ten behoeve van menselijk voedsel zie je overal. Maar is dit een proces wat we door kunnen blijven zetten? Dat is een grote vraag. Persoonlijk ben ik heel blij dat dit bewustwordingsproces ook in de wijn is ingezet. Zijn we er al? Nee dat zeker niet. Check nu onze biologische wijnen!

De top wijnen die lang houdbaar zijn, zijn over het algemeen niet biologisch gemaakt. Nu werkt in het voordeel dat de consument meer in het hier en nu leeft. Dus wanneer men een fles wijn koopt, wilt men deze direct consumeren. Echter er geen ook genoeg stemmen op dat wanneer je juist wel biologisch werkt en dus gebruik maakt van de natuurlijke gisten die in een gebied aanwezig zijn, je juist op een natuurlijke wijze de wijn lang kan weg leggen.

Maar de wijnen die vandaag de dag op de markt beschikbaar zijn, zijn toch overwegend wijnen om nu te drinken. Is dat omdat men inspeelt op de “dorstige ongeduldige” consument, dat is mij nog niet geheel duidelijk!

Geplaatst op

Nu de magisch lekkere wijn uit uniek Württemberg

De vierde regio is dus het zonnige warme Württemberg zoals je wellicht in de vorige blog hebt gelezen. De wijnregio Württemberg, ookwel Schwabenland genaamd, ligt vooral aan de rivier de Necker en heeft ruim 11.000ha aan wijnbouwgebied. Wat dit gebied uniek maakt is dat Württemberg de enige wijnregio van Duitsland is waar magisch lekkere rode wijn dominant is. Die overigens ook heerlijk gaat met de Schwäbische specialiteiten zoals Spätzle (pasta), Maultaschen (grote ravioli) of Wurstsalat

Württemberg ligt ten oosten van Baden en grenst in het noordwesten aan haar tweelingzus. Men  produceert hier 875.000hl verspreid vanaf het Bodenmeer in het zuiden tot aan de Tauber vallei nabij Rothenburg. Opvallend in Württemberg is dat men geen Landwein kent en 91% is Prädikatswein van overwegend lokale druivenrassen. Saillant detail overigens is dat de Schwaben bijzonder dorstig te boek staan. Volgens het handboek van het Deutsches Weininstitut drinkt men hier 2x zoveel als de gemiddelde Duitser.

Druivenrassen

Met een aandeel van ruim 70 procent domineren hier blauwe druivenrassen. De bekendste rode wijn is de Trollinger (ongeveer 21% van de aanplant). Men noemt deze makkelijk drinkbare wijn wel de nationale drank van de Württembergers. Die drinken hem graag bij een Vesperteller met vleeswaren.

Daarnaast zijn veel aangeplante druiven zo’n 15% Schwarzriesling (Pinot Meunier) en Lemberger (Blaufränkisch – 14%). Dit zijn druivenvariëteiten die je zelden elders ziet. Blaufränkisch, vernoemd naar de plaats waar de druif afkomstig is, het Oostenrijkse Lemberger, zie je dus ook in Oostenrijk en in Hongarije onder de naam Kékfrankos. Uniek en magisch lekkere wijn kan je deze Lemberger uit Württemberg wel noemen, heerlijk fris en fruitig. Ideaal als aperitief.

De Schwarzriesling is oorspronkelijk afkomstig uit Bourgogne, waar deze druif onder de naam Pinot Meunier bekend staat. Opvallend is dat, hoewel afkomstig, de Pinot Meunier niet is toegestaan in de Bourgogne. Echter veel mensen kennen deze druif van Champagne.

Vanzelfsprekend is er ook nog witte wijn, van met name Riesling (18%), Kerner en Müller Thurgau (beiden 3%). Dit zijn toegankelijke wijnen met beperkte alcoholpercentage en sappige zuren.

Wijnbouwgebied

Wijnbouw vindt plaats op de hellingen langs de Neckar en in de beschutte dalen van zijrivieren als Rems, Enz, Kocher, Jagst en Tauber en zelfs aan de Bodensee. Kern van het wijngebied is het Bereich Württembergisches Unterland aan de Midden Neckar. Ten zuiden daarvan sluit het Bereich Remstal-Stuttgart aan. De hellingen geven een beschutting en de ligging is relatief zonnig en warm.

Württemberg kent veel waardevolle wijngaarden op steile hellingen. Wijnboeren bewerken vaak maar kleine percelen waarvan ze gewoontegetrouw de opbrengst aan de dichtstbijzijnde coöperatie leveren. Daarvan zijn er in Württemberg meer dan 50. Samen zijn die goed voor zo’n 80 procent van de verkopen.

Grote delen van het wijngebied worden ontsloten door de Württemberger Weinstraße. Over een lengte van 500 kilometer loopt die van Weikersheim bij Bad Mergentheim tot aan het oostelijk van Tübingen gelegen Metzingen, voornamelijk langs de Neckar en zijn fraaie zijdalen.

Bereichen in Württemberg

uniek Wurttemberg

Württemberg kent vijf Bereiche waar 17 Grosslagen en zo een 210 Einzellagen actief zijn. Een groot verschil met haar tweelingzus. En er zijn slechts 8 VDP wijngaarden, waarvan 6 nabij Stuttgart liggen. Van deze 8 producenten zijn er 7 die zowel Grosse Lagen als één of meerdere Erste Lagen produceren. De gemene deler zijn vooral Riesling en Lemberger. Maar er worden ook vele andere variëteiten gevoerd.

Bereich Kocher-Jagst-Tauber

Gelegen in het noordoosten is dit het enige Bereiche dat zich gespecialiseerd heeft in witte wijnen van Silvaner en Riesling. Kocherberg en Tauberberg zijn de belangrijkste locaties in dit Bereiche. Silvaner en Schwarzriesling groeien langs de rivieren op skeletkalksteen, vind je in de rest van het Hohenlohe-wijnland Trollinger (Vernatsch), Pinot Noir en Riesling gekenmerkt door de roodachtige en voedselrijke mergel van de Keuperformation

Württembergisches Unterland

Veruit het grootste wijnbouwgebied is Württembergisches Unterland. De belangrijkste wijngaarden liggen vooral in de middelste en lagere Neckar vallei. Hier komt ruim 80% van de wijnproductie vandaan. Riesling neemt 25% van de aanplant voor haar rekening. Andere belangrijke witte druivensoorten zijn Grauburgunder en Gewürztraminer. Würrtemberg staat vooral bekend haar rode Trollinger, terwijl Schwarzriesling hier toch de betere wijnen voortbrengt.

Remstal-Stuttgart

Het gebied Remstal-Stuttgart ligt in het zuidoosten van het teeltgebied. De wijngaarden liggen voornamelijk tot 400 meter boven de zeespiegel in de riviervallei van de Rems. Het is verdeeld in de vijf grote lagen. In het wat koelere en regenachtigere gebied heerst een zekere Rieslingtraditie.

Bereich Oberer Neckar

Het Boven-Neckargebied is het kleinste wijnbouwgebied van de Württembergse wijnstreek en omvat de wijngaarden in het dal van de Ammer aan de zuidelijke rand van het Schönbuch en in het Neckartal.

Bereich Württembergischer Bodensee

Is een klein gebied van slechts 8ha rondom de plaats Kressbronn aan de Bodensee. Tevens nabij het noordelijker gelegen Ravensburg heb je nog een enkele hectare wijnbouwgebied. Hier vind je vooral aanplant van Müller Thurgau. Maar het overgrote deel van de wijn activiteiten rondom de Bodensee valt onder Baden.

Nu wat maakt de wijn uit Württemberg zo uniek en magisch lekker

Hoewel de wijnen hier niet veel bekendheid genieten. Verrassend is dit niet omdat Württemberg relatief veel neerslag kent en de bodem bedekt is met een soort mergel dat slecht doorlatend is. Daarnaast liggen wijngaarden op 250 meter en hoger, wat in combinatie met de neerslag en dus koelere temperaturen niet ten goede is voor wijnproductie. Dankzij de bijzonder warme jaren begint ook Württemberg verrassend goede wijnen voort te brengen.

Maar wat maakt het verschil tussen een Riesling uit de Moezel, Rheingau of Württemberg? Riesling is in Duitsland bijzonder terroir gedreven. En Württemberg is één van de weinige regio’s waar je een mergel bodem vindt. Dus dat geeft de typerende mineraalachtige karakteristieken. Daarnaast vanwege het koele klimaat domineert het groene fruit en de hoge zuren de wijn.

De Schwarzriesling ofwel Pinot Meunier, staat eigenlijk uiteindelijk alleen aangeplant in Württemberg. Ze hebben een uitzonderlijk fruitig aroma dat wat weg heeft van de Pinot Noir, maar met een zachtere elegantere structuur. Het is een uitstekend aperitief, niet te gecompliceerd. De krachtere varianten misstaan niet naast varkensvlees of lamgerechten.

Lemberger is hier ook in staat serieuze wijnen te leveren. Natuurlijk is het gros een lichte toegankelijk wijn welke ideaal als aperitief is. Maar je hebt ook de kwaliteitswijnen die gekenmerkt worden door zwart fruit, specerijen als tabak, laurier en kaneel. Met mooie ronde tannine en een aangename afdronk. Deze zijn ideaal bij rollade of lamsvlees.

Geplaatst op

De intense en veelzijdige wijn uit Badische Weinstrasse

In navolging van de Pfalzer Weinstrasse, heeft ook Baden haar wijnregio hiernaar vernoemd; Badische Weinstrasse met haar intense en veelzijdige wijn! Uitgestrekt over maar liefst 400km vind je Badische wijn in drie regio’s. De noordelijke helft begint nabij de rivier de Tauber en grenst aan het wijngebied Franken. Dit gaat zuidelijker tot aan Karlsruhe. Het wordt aan de oostzijde begrenst door het wijnbouwgebied Württemberg. Het zuidelijke deel begint bij de stad Baden-Baden en gaat door tot aan de Zwitserse grens. Tenslotte is er nog een “plukje” nabij de Bodensee ofwel het Meer van Konstanz.

Dit meer grenst aan Baden-Württemberg in het noorden, het kanton St Gallen (Zwitserland) in het zuiden en het Vorarlberg (Oostenrijk) in het zuidoosten. De regio neemt plek 3 in de lijst van de grootste wijnregio’s. Baden heeft bijna 16.000ha aan wijnbouwgebieden.

Wat dit gebied uniek maakt is dat Badische Weinstrasse wit weliswaar overheerst, maar de intense en veelzijdige rode wijn met een goede 34% een grote plaats inneemt.

Het uitgestrekte Baden

Intense en veelzijdige Badische Weinstrasse

Zoals aangegeven strekt het wijngebied vanaf de Zwitserse grens, langs de Frans-Duitse grensen de Rijn, tot aan de wijnstreek Franken en is er nog een plukje bij de Bodensee. Het in totaal bijna 16.000ha tellende gebied produceert ruim 1.2 miljoen hl wijn. In tegenstelling tot de Pfalz (18%) en Rheinhessen (29%) voert het aandeel Prädikatswein hier de boventoon, maar liefst 85% is Prädikatswein.

Met 9 Bereiche, 15 Grosslagen en 315 Einzellagen heb je een rijke keus aan producenten. Dit is niet verwonderlijk wanneer je kijkt naar het klimaat. Baden met haar zuidelijke hellingen kent de hoogst gemiddelde temperatuur van alle Duitse wijn regio’s. Het is dan ook de enige regio die is ingedeeld in de Europese wijnzone “B”. Druiven rijpen hierdoor beter waardoor er minder restsuiker is (en dus minder zoete wijnen!). De 9 Bereichen zijn allemaal authentiek en zijn de wijnen dus bijzonder verschillend.

De Bourgondische druivenrassen zijn hier goed bedeeld met 48% van de aanplant. Pinot Noir (Spätburgunder), Pinot Blanc (Weissburgunder) en Pinot Gris (Grauburgunder of Ruländer) worden aangevuld met variëteiten als Chardonnay, Auxerrois en Schwarzriesling. Twee bijzondere wijnen zijn de Weissherbst en Badisch Rotgold.

Weissherbst een bijzondere rosé

Deze bijzondere rosé is gemaakt van de vrije uitloopsap van uitsluitend Pinot Noir. De rijpe druiven zijn vaak deels geïnfecteerd met Botrytis, waardoor de wijn een mooie zuurgraad heeft. Vaak is de wijn aangevuld met een lichte restzoetheid.

Badisch Rotgold

De tegenhanger van de Weissherbst is de Badisch Rotgold. Het is een blend van Pinot Gris (meer dan 50%) en Pinot Noir. Daar zit dan direct het verschil met de Weissherbst, deze rosé geeft overwegend het karakter van de Rülander weer. Dit toont wederom de veelzijdige Badische Weinstrasse met haar intense wijn.

Noordelijke Baden

In het noordelijke deel van Baden vinden we vier Bereiche. De zeldzame Schwarzriesling vind je hier. Het is een oude mutatie van de Spätburgunder die alleen is aangeplant in Tauberfranken en Kraichgau. In tegenstelling tot haar Pinot oorsprong, is dit een volle wijn, kleurrijk en fruitig.

Het romantische Tauberfranken

De romantische river de Tauber loopt door dit exclusieve kleine gebied in het noorden van Baden, dat tot 1992 nog Baden Franconia heette. De wijn groeit hier uitsluitend op zuidelijke hellingen over 610ha. De teelt van de Müller-Thurgau (ofwel Rivaner) wijnstok overheerst. Het is perfect voor het Taubertal en produceert bijzonder opvallende wijnen met prachtig fruit en een aards bloemig karakter.

De Badische Bergstrasse

In het door kastelen gedomineerde landschap rond de pittoreske en beroemde stad Heidelberg, zijn het vooral de Riesling en de Silvaner die hier bijzonder worden gewaardeerd. Met een totale aanplant van slechts 388ha. Dit is één van de weinige gebieden in Baden waar Riesling staat aangeplant. Riesling is in heel Duitsland groot, behalve hier!

Het rustieke Kraichau

Het glooiende heuvelachtige land tussen Schwarz- en Odenwald is een rijk boerenland. Nergens anders in Baden is het aanbod van rode wijn zo divers. Op 1.160ha staan druivenrassen als Pinot Noir, maar ook Portugieser, Schwarzriesling en Lemberger in trek. Terwijl de aanplant van St. Laurent gestaag groeit. De witte wijnsoorten variëren van Riesling, Müller-Thurgau, Ruländer tot specialiteiten zoals Auxerrois.

Het bloemrijke Ortenau

Tussen Rastatt en Offenburg strekt dit bijzonder aimabele gebied over 2.2721ha zich uit. Overal bloemen en wijnstokken, fruit in overvloed. Smalle valleien en steile hellingen kenmerken het landschap. Het beste van de Duitse rode wijnen groeien hier, evenals Riesling-wijnen – hier ook wel “Klingelberger” genoemd – van topkwaliteit, evenals de specialiteit Clevner (Roter Traminer).

Zuidelijke Baden

Het zuidelijke Baden kent vier Bereichen.

Breisgau in het Zwarte Woud

De Breisgau strekt zich uit langs de hellingen van het Zwarte Woud tussen Offenburg en Freiburg. De dorpen en kleine steden van dit charmante landschap worden gekenmerkt door rustige herenhuizen, pittoreske vakwerkhuizen en prachtige gemeentehuizen. Het Glottertal wordt bijzonder verwend door het klimaat. Onder natuurliefhebbers en kenners is deze plek een van de mooiste ooit. Verspreid over 1.592ha staat vooral Pinot Noir (Spätburgunder), maar ook Weissburgunder (Pinot Blanc), Pinot Gris (Grauburgunder), Müller Thurgau en Muskateller aangeplant.

Het vulkanische Kaiserstuhl

Tussen Freiburg en het Rijndal verrijst dit kleine vulkanische gebergte, dat in het verleden werd gevormd tot een uniek cultuurlandschap. Vulkanische verweringsgronden op steile hellingen en vruchtbare löss in pittoreske terrasvormige landschappen wisselen elkaar af. Begunstigd door het warmste klimaat in Duitsland, groeit hier een kwart van de wijn van Baden op 4.149ha. De Bourgondische rassen voelen zich hier thuis en wijn wordt gemaakt vooral door grotere coöperaties.

Tuniberg met haar fossielen

Ten zuiden van de Kaiserstuhl ligt de Tuniberg. Een kalkstenen oever uit de geologische periode van het Jura, die later werd omhuld door een machtige lössmantel. Hier vind je nog interessante fossielen uit het geologische verleden. Op deze uitzonderlijk vruchtbare gronden (1.065ha) gedijen vooral de wijnstokken van Pinot Noir op een bijzondere manier.

Gutedel uit Markgräflerland

Vanaf de Zwitserse grens tot aan Freiburg ligt het pittoreske Markgräflerland – al meer dan 200 jaar de thuisbasis van de Gutedel (ookwel Markgräfler genaamd). Afwisselend landschap door het donkere Zwarte Woud, de zacht glooiende heuvels naar de Rijn. Dennenbossen, rijke boomgaarden, wijngaarden en een traditionele spacultuur. De totale wijngaard oppervlakte is 3.216ha. Gutedel, die haar herkomst uit Zwitserland heeft, staat hier ruim aangeplant met 40%. Pinot Noir volgt met 30% van de aanplant op een goede tweede plaats.

De zonnige Bodensee

Het Bodenmeergebied is – in het Duitse deel – overwegend Baden. De zonnige hellingen van de “Seewein”, verspreid over 636ha, behoren tot de meest zuidelijke in Baden en in alle Duitse wijnbouwgebieden. Niet alleen schijnt hier veel zon, het meer draagt haar steentje bij door waterreflectie – en houdt de warmte vast. Een natuurlijke airconditioning zorgt voor een mediterraan-milde sfeer: fauna, flora en vakantiegasten waarderen het – maar ook de wijn! Als u het gotische Überlingen, het barokke Meersburg, het bloemrijke Mainau, de paalwoningen van Unteruhldingen of de barokke kerk in Birnau bezoekt, kunt u zich altijd laten inspireren door Seewein.

Geplaatst op

Ontwikkelt Duitsland zich als een uitstekend wijnland?

Vanuit het Oostenrijkse Bergland steken we de grens over naar het noordelijk gelegen Duitsland. Vooral groot geworden dankzij de zoete Liebfraumilch, waarbij je de vraagtekens kan stellen of dit echt wel wijn is. Hoe ontwikkelt Duitsland zich sindsdien als een uitstekend wijnland? Daar gaan we de komende weken ons in verdiepen.

Duitsland is natuurlijk een groots uitgestrekt land. Je associeert dit land misschien niet direct met wijn, maar bedenk dat het zuidelijk deel op dezelfde hoogte ligt als de Elzas, de Champagne, maar ook de Chablis in het noordelijke Bourgogne. En niet verrassend genoeg liggen de Duitse wijngaarden op dezelfde lijn. Maar ook hier speelt klimaatopwarming een rol. Regio’s als de Ahr, Saale-Unstrut en Sachsen liggen toch serieus wat hoger. Over de Ahr hebben we het nodige al geschreven. Terwijl Saale en Sachsen ook profiteren van het Mittelgebergte wat een extra bescherming biedt tegen de regen uit het westen.

Witte wijn land Duitsland

Ook zal het niet verrasssen dat witte wijn de boventoon voert. Het is eenmaal een koel klimaat land. Ongeveer tweederde van de geproduceerde wijn is wit. Riesling is het vlaggenschip, maar tot de jaren 90 van de vorige eeuw waren dat Müller-Thurgau ofwel Rivaner. Sindsdien is haar aandeel gaan dalen ten faveure van de internationale rassen Pinot Gris en Pinot Blanc. Andere belangrijke inheemse druiven zijn Silvaner en Scheurebe.

Rode wijn in Duitsland

Op de resterende éénderde aan wijngaarden domineert de Blauburgunder, ofwel Pinot Noir met 10% van de aanplant van rode wijn. Interessant om te realiseren is dat de Duitse Pinot Noir eenzelfde reputatie geniet als de grote wijnen uit de Bourgogne. Verder zijn Dornfelder (populair in Rheinhessen en Pfalz), en Portugieser, Trollinger en Lemberger gerenommeerde druivensoorten.

De indrukwekkende wijnproductie

Ontwikkeld Duitsland zich als uitstekend wijnland

Daar waar je al jaren een daling ziet in de wijnproductie van Frankrijk, is de productie en consumptie van Duitse wijn al jaren stabiel rond de 270 miljoen hl. Deze productie wordt bereikt door 13 verschillende wijnbouwgebieden. Waarbij Rheinhessen, Pfalz en Baden tweederde van het areaal voor hun rekening nemen. En dus de Moezel staat niet eens in de top drie! Terwijl de kleinste regio’s zoals Ahr en Saksen niet verder komen dan 500ha.

Wijnkwaliteit gemeten in suikergehalte

Er zijn drie kwaliteits categorieën in Duitsland, tafelwijn ofwel Deutscher wein, Qualitätswein (Qualitätswein bestimmter Anbaugebiete, QbA) en de uitgesproken Prädikatswein. Merendeel van de wijn behoort toe aan de laatste twee categoriën, die dan ook een duidelijke oorsprongsvermelding dienen te hebben.  Van oudsher speelt het suikergehalte een belangrijke rol. Dit maakt het onderscheid binnen de Prädikatswein gradatie;

Kabinett

Is een lichte wijn gemaakt van rijpe druiven met een laag alcoholgehalte. Een ideale aperitief!

Spätlese

Dit zijn vollere wijnen. Omdat volledige rijping meer tijd nodig heeft, haalt met de druiven pas aan het eind van de oogst naar binnen. De wijn kan variëren van droog met volle body tot vrij zoet maar lichter. Deze wijnen kunnen goed ouderen.

Auslese

Hierbij dienen de trossen volledig rijp te zijn met enig restsuiker. De onrijpe of slechte druiven worden eruit gehaald. Deze wijn profiteert met flesrijping.

Beerenauslese

De Beerenauslese is een volle, fruitige wijn gemaakt van overrijpe druiven, die meestal een nobele rotting hebben ondergaan (Botrytis cinerea). De druiven zijn handmatig geplukt.

Eiswein

Eiswein is gemaakt van druiven die bevroren zijn geoogst en geperst. De temperatuur dient hierbij minimaal -7 graden te zijn en natuurlijk perst men alleen het natuurlijke sap.

Trockenbeerenauslese

Dit is een zeldzame, zeer geconcentreerde wijn van druiven met nobele rotting die bijna tot rozijnen zijn ingedroogd. Er is een strenge handmatige selectie tijdens de oogst.

De onofficiële classificatie

Omdat de classificatie op zoetheid eigenlijk geen weerspiegeling van de kwaliteit van de wijn is, stond er een groep wijnproducenten op die zich hard maken voor onafhankelijke kwaliteit.  Ze zijn verenigd in het Verband Deutscher Prädikatsgüter (VDP). De leden hebben de wingaarden geclassificeerd naar het voorbeeld in de Bourgogne. Hierdoor is er geen twijfel mogelijk over de beste wijngaarden in Duitsland. De VDP is opnieuw in het leven geroepen omdat overal in Duitsland “kwaliteitsgebieden” in het leven werden geroepen, waardoor de naam uitgehold werd. Maar ook omdat het hierboven beschreven suikergehalte belangrijker werd. Ten slotte omdat kwaliteit niet werden gelinkt aan typiciteit als druivenras, bodem, terroir.

Een VDP wijn kan je herkennen aan het logo van een adelaar met een druiventros. Deze is vaak geplaatst op het capsule, maar soms ook op het achter etiket. Deze wijnen kunnen zowel droog als zoet zijn. Bedenk dat een VDP wijn een Qualitätswein is en niet per definitie een Prädikatswein! Maar Duitsland is hard bezig en ontwikkelt zich reeds als uitstekend wijnland.

VDP.Gutswein

De instap zijn de VDP.Gutswein. het zijn vaak de trendsetters, met andere woorden de eerste wijnen van een wijnjaar die men bottelt en verkoopt. De wijnmakers zetten er hun eigen stempel op en hebben de ruimte om te experimenteren. Een ideale wijze om van een eerste kennismaking met de wijnmaker te genieten!

VDP.Ortswein

De Ortswein is wat de naam al aangeeft, het staat gelijk aan de gemeentelijke appellatie in de Bourgogne. Dit zijn de interessante en betaalbare alternatieven voor de twee hogere kwaliteitswijnen. Omdat veel van de Ortswein van eenzelfde wijngaard afkomstig is als de Erste en Grosse Lage. Alleen regionaal toegestane druiven vinden hun weg naar de wijn en geeft de wijn haar typische terroir expressie.

VDP.Erste Lage

De druiven voor de Erste Lagen zijn met de hand geplukt, want de druiven dienen een hoge fysiologische rijpheid hebben. De droge wijn is gelabeld als Qualitätswein trocken. Deze wijn kan je vergelijken met de Premier Cru’s. Opbrengst per hectare is gelimiteerd om de kwaliteit beter tot haar recht te laten komen. De droge wijn mag pas op de markt komen in april volgend op de oogst. De zoete en edel zoete wijnen in mei volgend op de oogst.

VDP.Grosse Lage

De hoogste kwaliteit is de Grosse Lage, welke vergelijkbaar is met de Grand Cru’s. Dit zijn Duitsland’s beste wijnen. Herkenbaar aan haar individuele karakter en geven de kwaliteit van de wijngaard het beste weer. Ze kunnen vele jaren rijpen op fles. De opbrengst is verder beperkt net als de toegestane druivenrassen. De droge wijn mag niet voor 1 september van het jaar na de oogst op de markt komen, terwijl rode wijn zelfs nog 1 jaar extra moet rijpen.

De droge wijnen van Grosse Lage wijngaarden worden ook Grosse Gewachs genoemd. Deze zijn te herkennen aan het GG logo op de hals van de fles.

Andere kwaliteitskeurmerken

In navolging van VDP zijn in de regio’s ook lokale kwaliteitsaanduidingen ontstaan.

Rheinhessen Silvaner

Om het imago van het oude Silvaner ras te verbeteren, heeft Rheinhessen een traditioneel gebalanceerde droge wijn geïntroduceerd. De wijn dient 100% van Silvaner gemaakt te zijn met vermelding van het oogstjaar. Het is een bijzonder droge wijn met max 4 gram restsuiker. Individuele keuring vindt plaats en het proeven vindt plaats door een speciale commissie. De wijn herken je aan het zwart-gele etiket met RS en de naam van de producent.

Selection Rheinhessen

Daar waar de RS zich richt op Silvaner, is de Selection Rheinhessen gericht op klassieke druivenrassen. Dit zijn Silvaner, Riesling, Weiss-, Grau-, Spät- en Frühburgunder (Pinot Madeleine), Gewürztraminer en Portugieser. De wijnstokken dienen minimaal 25 jaar oud te zijn waardoor meer geconcentreerde aroma’s in de druiven ontwikkelen, maar ook de opbrengst lager uitvalt. De druiven mogen van slechts één wijngaard afkomstig zijn die bovendien handmatig geoogst dienen te worden.

DC Pfalz

DC Pfalz is een herkomstbenaming verbonden met een meer dan gemiddelde kwaliteit. Het kan gebruikt worden voor wijnen van een van de vijf traditionele druivenrassen. Dit zijn Riesling, Dornfelder en de Weiss-, Grau- en Spätburgunder. Ze hebben een fruitig smaakprofiel dat typisch is voor gebied en druif. Dankzij het DC Pfalz logo zijn ze makkelijk herkenbaar.

Riesling S

De droge Rieslingwijnen van de steile leisteenhellingen langs Mosel, Saar en Ruwer kan men verkopen onder het kwaliteitsmerk “Riesling S” (of “/S”) indien de wijn voldoet aan bepaalde kwaliteitskenmerken. Zoals een late (meestal november) en selectieve pluk, volledig rijpe gezonde druiven (dus niet geïnfecteerd met Botrytis), lage opbrengst, lange vergisting en lagering op het bezinksel.

Duitse moeilijkheid

Vaak spreken we over Frankrijk en de ongelooflijk complexe appellatie structuur, maar Duitsland kan er ook aardig wat van. Ik hoop dat het nu een beetje duidelijker is. Bedenk dat een Auslese wijn een indicatie is van de zoetheid en niet van de kwaliteit van de wijn zelf, zoals we dat in andere landen zien. De zoetheid bepaalt, niet de kwaliteit van het terroir van de wijngaard noch de kwaliteiten van de wijnmaker. De VDP probeert hier meer duidelijkheid in te scheppen, echter deze is alleen toegankelijk voor haar leden. Terwijl er nog een grote groep wijnproducenten zijn die niet aangesloten zijn bij de VDP. Ook het feit dat een VDP wijn een QbA is kan veel verwarring opleveren.

Maar ontwikkelt Duitsland zich als een uitstekend wijnland? Mijn mening is van wel ja. Geholpen door de opwarming waardoor druiven nog hogere rijpheid kunnen realiseren en meer duidelijkheid naar de consument toe hoe het etiket begrepen kan worden dragen vooral bij aan deze kwaliteitsaanduiding.

Geplaatst op

Spannende geheimen van wijnland Oostenrijk

Spannende geheimen van wijnland Oostenrijk

Wie het over wijn heeft associeert dit niet vaak met Oostenrijk. Toch kent Oostenrijk een grote geschiedenis met spannende geheimen als wijnland. Maar wat maakt Oostenrijk zo bijzonder? Het is niet een wijnland die in één adem wordt genoemd met Frankrijk, Italië of Spanje. Toch is de wijnbouw al langer dan 1.000 jaar actief in dit bergland. Opererend in de schaduw van andere grote wijnlanden met een eigenzinnigheid die zo typerend is voor dit land, bouwt Oostenrijk langzaam aan de wederopbouw van hun wijnen.

De geschiedenis van wijnbouw in Oostenrijk

De allereerste bewijzen van wijnbouw gaan terug tot de 10e eeuw BC. Geconserveerde druivenpitten uit de bronstijd bevestigen het bestaan van een duizenden jaren oude wijntraditie. Met name in het Traisental en in het dorp Stillfried an der March in Weinviertel. De druivenpitten die daar worden gevonden, zijn toegeschreven aan een soort Vitis vinifera en vormen dus een van de oudste dergelijke ontdekkingen in Midden-Europa.

Vervolgens berichten in Zagersdorf, in het uiterste oosten van Burgenland, zijn er druivenpitten gevonden in urnen uit 700 BC. Vooral onder de Romeinen bloeide de wijnbouw in de regio. Aangezien keizer Marcus Aurelius Probus het verbod op wijnbouw ten noorden van de Alpen ophief. Men neemt aan de Grüner Veltliner reeds in deze tijd haar faam maakte, maar echt bewijs is hier nog niet voor gevonden.

Toen het grote Romeinse rijk viel, begonnen ook de problemen voor de Oostenrijkse wijnbouw. Pas in 8e eeuw AD, na een decreet van Karel de Grote werden wijngaarden in ere hersteld.

Hoe het verder ging

In de 10e eeuw brengen monniken de Bourgondische wijncultuur naar de huidige Thermenregio in Oostenrijk. Langs de Donau waren het vooral de Beierse bisdommen en abdijen die aan de slag gingen met de ontginning en ontginning van rivierdalen. Een mooi voorbeeld is de aanleg van terrassencultuur in de Wachau.

In de 12e eeuw werd het klooster van Stift Klosterneuburg door de Congregatie van de Oostenrijkse Augustijner kanunniken in gebruik genomen. Markgraf Leopold III gaf de opdracht om hier een wijngoed te stichten. Al bij de inwijdingsplechtigheid van de basiliek in 1136 werd wijn afkomstig uit de kloosterwijngaarden gedronken. In de lange geschiedenis van het klooster bleef de wijnbouw van de allergrootste betekenis.

In de 14e eeuw werd Wenen zelfs het centrum van de wijnhandel dankzij haar strategische ligging aan de Donau. Zo zie je hoeveel wijnland Oostenrijk reeds meemaakte en spannende geheimen heeft doorstaan.

Hoe oorlogen de wijnbouw beïnvloedde

Oorlogen hebben altijd een grote invloed gehad op de Oostenrijkse wijngeschiedenis. Op een zeker moment in de 16e eeuw telde het land 170.000 hectare wijnstokken. De Dertigjarige Oorlog in de 17e eeuw en de daaropvolgende invasies door Turkse legers betekenden echter het einde van deze grootschaligheid.

In de 19e eeuw waren het geen mensen, maar biologische vijanden die de wijncultuur belaagden. De verschillende vormen van Meeldauw verspreidden zich in de wijngaarden en ruïneerden een groot deel van de gewassen. Een van de positieve gevolgen daarvan was de oprichting van een wijnschool in Klosterneuburg. Dit kennisinstituut hielp de Oostenrijkse wijncultuur vorm te geven. Het is tevens de oudste wijnbouw opleiding ter wereld! Helaas sloeg vervolgens in 1872 de druifluizenplaag toe, net als in de rest van Europa. Deze plaag verwoestte een groot deel van de wijngaarden in Centraal-Europa, en 25 procent van de Oostenrijkse druiven.

In de 20e eeuw werd het niet veel beter. Na de Eerste Wereldoorlog en de val van het Oostenrijks-Hongaarse Rijk, werden de Oostenrijkse grenzen hertekend. Dit resulteerde in een verlies van wijnregio’s. Het aantal hectares liep terug van 50.000 tot 18.000. Door de Tweede Wereldoorlog en de opkomst en val van nazi-Duitsland, werden de Oostenrijkse grenzen nogmaals herzien. Helemaal toen later de Sovjet Unie prikkeldraadafscheidingen plaatste in wijngaarden om de nieuwe staatsgrenzen te markeren.

Het antivries-schandaal

Maar hetgeen wat de meeste mensen is bijgebleven is het grote antivries-schandaal. Dit is toch wel een hoogtepunt van de geheimen uit wijnland Oostenrijk die veel spannende verhalen met zich meebracht. In 1985 was er een klein groepje wijnhandelaren die besloten de wijn aan te zoeten. Dit was net op het moment dat Oostenrijkse wijnen enorm in de lift zaten. Doordat zij di-ethyleenglycol (een ingrediënt voor antivries) toevoegden aan de wijn, werd deze zoeter. En in deze tijd beoordeelde men de kwaliteit van de wijn op haar zoetheid. De handelaren vielen door de mand doordat één van hen de kosten van het product terug te krijgen van de belastingdienst. Gelukkig vielen er geen slachtoffers van deze actie, echter de Oostenrijkse wijnhandel stortte volledig in.

Oostenrijk nam vervolgens maatregelen door het invoeren van de strengste productiewetgeving in Europa. Producenten richten zich weer op kwaliteit en dat werpt haar vruchten af. In 2020 is het geschatte volume 2.4 miljoen hl wijn, met een kleine 50.000ha aan wijnbouwgebied.

Klimaat en terroir

Daar waar in de 17e eeuw wijnbouw in heel Oostenrijk voorkwam, is dit nu geconcentreerd in het oosten van het land vanwege de betere klimatologische omstandigheden. Hoewel Oostenrijk natuurlijk een berglandschap is, vind je hier toch vele kleine microklimaten. In het westen van Oostenrijk domineren de Alpen. Maar in het oosten zijn er meer vlaktes. Er heerst een koel continentaal klimaat die invloed ondervindt van koude noordelijke winden. Terwijl nabij de Hongaarse grens de gebieden opgewarmd worden door de oostelijke winden.

Het meest interessant voor wijnliefhebbers nu, is misschien wel hoe dit de terroir beïnvloedde van Oostenrijkse wijn. Wijnmakers werken veel samen met buitenlandse druiventelers. Natuurlijk is dit ook ingegeven door de vele oorlogen en verplaatsen van landsgrenzen als gevolg. De Welschriesling van Gamser gebruikt druiven die aan beide kanten van de Oostenrijks-Sloveense grens groeien, terwijl de Blaufränkisch een Hongaarse tegenhanger heeft in Kékfrankos. Het is ook een wijn die in nauwe samenwerking met Slovaakse wijnmakers geproduceerd wordt. Dit is te danken aan een ongebruikelijk systeem, ‘Historischer Doppelbesitz’, dat toestaat dat druiven aan beide kanten van de grens gebruikt worden voor Oostenrijkse wijn.

De kwaliteit en haar classificatie

Het label op een wijnfles moet de informatie bevatten die verwijst naar de herkomst, druivenvariëteit, alcohol percentage en dergelijke. De maximale opbrengst per hectare is 10.000kg ofwel 7.500 liter. Dan mag de wijn het predikaat landwijn, kwaliteitswijn of DAC dragen. Indien de opbrengst groter is, dan mag de gehele oogst van dat jaar geen classificatie op het etiket hebben staan. Er staat slechts “Wein” of voorheen “Tafelwein” op het etiket.

Landwein

Wanneer we één stapje hoger gaan, komen we in de IGP. Er is feitelijk slechts één geografische aanduiding voor Oostenrijk; “Landwein”. Andere vermelding is niet toegestaan. Hierdoor weet je als consument dus niet waar precies de wijn vandaan komt. De druiven zijn afkomstig uit één van de drie regio’s Weinland, Steirerland of Bergland die tezamen het hele land beslaan.

Qualitätswein

Aan de top van de piramide staat de “Qualitätswein”. Druiven zijn dan afkomstig uit één van de regio’s en de productie vindt er ook plaats. Tevens dient de wijn gekeurd te zijn door een Oostenrijks Proefcommissie. De kwaliteitswijn mag “Kabinett” of “Kabinettwein” op het label dragen onder strikte voorwaarden en is droog. Deze wijn mag zeker niet aangezoet worden.

Binnen de kwaliteitswijn categorie heb je de DAC ofwel “Districtus Austriae Controllatus“. Dit vormt een nadere specificatie van waar de wijn vandaan komt. Maar ook richtlijnen voor wijnstijlen die specifiek zijn voor de betreffende regio. Sinds oktober 2020 hebben 16 van de 18 specifieke regio’s een DAC status. Alleen Wagram en Thermenregion hebben geen DAC status.

Prädikatswein

Tenslotte heb je binnen de kwaliteitswijnen de “Prädikatswein”. Dit is wijn met een minimum suikergehalte en/of oogstemethodes. Deze kunnen worden aangeduid per regio of specifiek wijngebied. Prädikatswein heeft als extra voorwaarde dat een wijninspectie certificaat verleend dient te zijn (een Mostwägerbescheiningung) die de kwaliteit van de oogst bevestigt. Chaptilisatie is niet toegestaan. In volgorde van suikergehalte, gemeten in Öchsele zijn dit;

  • Spätlese – perfect gerijpte druiven met suikergehalte van 94Ö
  • Auslese – handmatige selectie van druiven om niet rijpe of aangetaste druiven te verwijderen met een suiker gehalte van minimaal 105Ö
  • Beerenauslese – wijn van overrijpe druiven en druiven die zijn aangetast met Botrytis, minimaal 127Ö
  • Eiswein – wijn van druiven die tijdens de oogst en persen volledig bevroren waren, minimaal 127Ö
  • Strohwein of Schilfwein – wijn van rijpe en suikerrijke druiven die minimaal drie maanden voor de vinificatie op stromatten zijn gedroogd (soort van appassimento). Minimaal 127Ö
  • Trockenbeerenauslese – wijn van late oogst druiven die aangetast zijn door Botrytis en deels ingedroogd met minimaal suikergehalte van 156Ö

Sekt

Sinds 2015 heeft ook Sekt haar plaatsgevonden in dit illustere lijstje. De Oostenrijkse sekt is synoniem voor verfrissende lichte mousserende wijn en is gemaakt volgens de Méthode Traditionelle. Sekt komt in drie categorieën; Klassik, Reserve en Grosse Reserve. Er wordt zelfs beweerd dat Reserve Sekt op hetzelfde niveau zit als de Italiaanse Franciacorta en Franse Champagne!

De verschillende regio’s in vogelvlucht

Oostenrijk produceert slechts 1% van de wijnen in de wereld. En maar liefst 30% van haar wijn exporteert men vooral naar buurlanden Duitsland en Oostenrijk. Op verrassende 3e plaats staat de VS. Zoals reeds in een eerdere blog vermeldt, is Grüner Veltliner de meest geliefde druif en ook nationaals trots. Maar liefst 37% van de wijngaarden staat aangeplant met deze mooie verfrissende druif.

Oostenrijk wijnregio's
Bron: UniWien Karto

Niederösterreich

Gelegen in de regio Weinland, is dit het grootste wijndistrict in Oostenrijk. Het neemt maar liefst 60% van de productie voor haar rekening. Tevens vind je hier de crème de la crème van Oostenrijks wijnen; top wijnen van “Gru-Ve” maar ook Riesling en historische wijnrassen Zierfandler en Rotgipfler. Wijnen van deze laatste twee druivensoorten zijn zeer zeldzaam.

De regio kenmerkt zich door haar warme en droge klimaat. Het zijn nochtans de grote temperatuurverschillen die een belangrijke rol spelen voor de aromatische intensiteit. Door de zonnige warme herfst verlengt het groeiseizoen waardoor druiven voldoende suikerrijpheid behalen in combinatie met een mooie zuurgraad.

Burgenland

De volgende in omvang is Burgenland, welke ook in Weinland ligt. Hier vind je vooral rode wijnen met mooie volle body van Blaufränkisch, Zweigelt of St Laurent. Ook produceert men mooie dessertwijnen zoals ijswijn of trockenbeerenauslese.

Het klimaat hier is warmen en vochtiger in vergelijking tot Niederösterreich.

Steiermark (Styria)

In de regio Steiterland vinden we Steiermark. Met ongeveer 10% van Oostenrijks wijngaarden, maken ze hier mooie wijnen van Sauvignon Blanc, Welschriesling, Gelber Muskateller (Muscat Blanc a Petit Grains) en Weissburgunder (Pinot Blanc).

Vienna of Wenen

In 2013 heeft Wenen haar eigen DAC gekregen. Gelegen in het midden van Niederösterreich heeft de kleine 600ha aan wijngaarden haar eigen status verdiend. De wijngaarden helpen de stad haar groene gordel te behouden en zijn de basis van een eerste klas wijn.

Bergland

Dit is een verzamelregio die Öberösterreich, Kärnten, Salzburg, Tirol en Vorarlberg dekt. De belangrijkste witte druivensoorten hier zijn de pinot-familie, Sauvignon Blanc, Riesling, Traminer, Grüner Veltliner, Müller Thurgau en Chardonnay. Terwijl voor rode wijn Zweigelt, Roesler en Blauer Burgunder (Pinot Noir) gebruikt worden.

Volgende week gaan we ons verder verdiepen in dit prachtige wijnland Oostenrijk met haar spannende geheimen.

Geplaatst op

Valpolicella met magistrale wijnen en meer moois

Nadat we vorige week kennis hebben gemaakt met de krachtige Barolo en verfijnde Barbaresco wijnen, richten we onze blik op het noordoosten. Hier vinden we de welbekende mousserende Prosecco. Maar ook de magistrale wijnen uit Valpolicella en nog veel meer moois.

De mousserende wijnen van Lombardia

Wanneer je naar Lombardije kijkt, zijn er twee opvallende invloedrijke factoren; de Alpen in het noorden en de meren Lago Maggiore, Lago Como, Lago Iseo en Lago Garda, die het klimaat temperen. Wie Lombardije zegt, denkt mogelijk eerder aan de industrialisatie en modestad Milaan. Toch zijn hier heel mooie wijngebieden te vinden, die vooral lokaal bekendheid genieten. Overigens zie je hier naast de wijnstokken ook vaak moerbeien staan. Reeds sinds de Middeleeuwen wordt de moerbei gebruikt om zijdewormen aan te trekken die op hun beurt zorgen voor de fameuze Italiaanse zijdedraad, vanwaar Milaan haar status als modestad te danken heeft.

Ook hier waren het de Etrusken die de wijnbouw introduceerden, net als in noordwest Italië.. Tot ze waren verjaagd door de Galliërs met hun lange baarden (Langobards waar Lombardia naar refereert).

De appellaties in Lombardia

De regio herbergt 21 DOC’s en 5 DOCG’s en 15 IGT’s verspreidt over drie gebieden; Valtellina in het noorden, Oltrepò Pavese in het zuidwesten en in het centrum en zuidoosten liggen Bergamo, Brecia en Lago di Garda district. Hier produceert men 1.3 miljoen hl wijn waarbij het leeuwendeel afkomstig is uit Oltrepò Pavese.

De meest bekende wijn afkomstig uit Lombardia is toch wel Franciacorta DOCG. Deze mousserende wijn, gelegen nabij Lago Iseo, is gemaakt volgens de Méthode Traditionelle en kan zich meten met de beste champagnes. De wijn is gemaakt van een blend tussen Chardonnay, Pinot Nero (Noir) en Pinot Bianco. De wijn heeft een licht zoete afdronk.

Een andere mooie mousserende wijn komt uit Oltropò Pavese Metodo Classico DOCG. Dit is een blend van minimaal 70% Pinot Nero met Chardonnay, Pinot Bianco en Pinot Grigio. De wijn ligt minimaal 15 maanden op lie. Ze zijn verkrijgbaar in zowel witte mousserende wijn als rosé mousserend.

Tevens is er een derde mousserend product in deze regio, maar kan je het wijn noemen? Ik duid dan op Lambrusco, welke in het uiterste zuidoosten geproduceerd wordt. Het is een goedkope variant met heel licht alcohol. Leuk als aperitief, maar verder vind ik persoonlijk deze wijn niet al te bijzonder.

Natuurlijk brengt Lombardia niet alleen mousserende wijn, er is een grote verscheidenheid gelet op de vele druiven die zijn toegestaan. Een andere curiositeit is de Sforzato di Valtellini DOCG. Hier maken ze rode wijn van de Chiavennasca druif, de lokale benaming voor Nebbiolo. Het is een volle droge wijn gemaakt van ingedroogde druiven (recioto). Het drogen duurt ongeveer 100 dagen op rekken waarna de wijn 20 maanden rijpt. Uiteindelijk zijn deze wijnen te vergelijken met Amarone wijnen uit Veneto.

Trentino Alto Adige het dak van Italië

Wijnbouw op het dak van Italië zo kan je Trentino Alto Adige wel definiëren. Op steile terrassen die wel reiken tot boven de 1.000m. Slechts 15% van het land kan bewerkt worden voor wijnbouw, staat Trentino toch stevig in de middenmoot met 1 miljoen hl aan wijn productie. Het grootste risico is hier misschien wel verbranding van de druiven – zonneschade. Daarom is bladbeheer hier belangrijk. Overigens is hier ook een duidelijk tweedeling zichtbaar, Trentino en Alto Adige (ofwel Zuid Tirol).

Van oudsher zijn de lokale rode druivensoorten Lagrein en Schiave van belang, echter die hebben inmiddels plaats gemaakt voor de witte soorten Pinot Grigio en Chardonnay. Er zijn negen DOC’s te vinden. Alto Adige DOC en Trentino DOC zijn de overkoepelende benamingen. Hier kan men experimenteren binnen de limieten van de ruime regelgeving. In Zuid Tirol kent men daarnaast Caldaro DOC/Lago di Caldaro DOC (Kalterersee DOC) en Valdadige DOC. Interessant is dat Lago di Caldaro DOC volledig gericht is op Schiava (Vernatsch of Trollinger). Deze geeft lichte elegante rode wijnen met een boeket van rozen en aardbeien. Zeker een interessante wijn wanneer je een keer in Alto Adige bent!

Trentino DOC levert veelal de commerciële wijnen op, maar ook deze dessertwijn misstaat niet.

Witte wijn Castel Firmian Moscato Giallo

Probeer eens de Castel Firmian Moscato Giallo van Mezzacorona (ja in deze Corona tijd, is dit geen grap!). Deze strogele zoete wijn gemaakt van Moscato Giallo druif. De geur is zwoel en tropisch  met perzik en honing meloen. Echter het is een elegante wijn, aangezien in deze niet een te zoet pallet heeft met mooie zuren. De wijn bouwt haar suikers op doordat een deel van de druiven pas laat geoogst worden.

Het is een heerlijke combinatie bij zoet brood, noten crumble of gedroogd fruit.

Nu verkrijgbaar voor € 9.95.

Mousserende variant in Trentino Alto Adige

En wat dacht je van Trento DOC waar ook een mousserende wijn vandaan komt! Zoals deze mooie Rotari Spumante. Een pure Chardonnay wijn die doet denken aan perzik, abrikoos, amandelen en hazelnoten. Heerlijk naast een kaasplankje.

Deze spumante is gemaakt volgens de Methode Traditionelle, gelijk aan Champagne. En dus verschilt van de Prosecco.

De ondergewaardeerde Friuli Venezia Giulia

Helemaal in het noordoostelijke hoekje ligt Friuli Venezia Giulia verstopt. Geplakt tegen de Oostenrijkse en Sloveense grens. Vaak afgekort als Friuli. Deze kleine regio produceert één Italiaanse beste witte wijnen verdeelt over vier DOCGs, 12 DOCs en 3 IGPs. Zo’n 77% van de wijn hier is wit met als signatuur druif Friulano. Dit geeft fruitige wijn met tonen van citrus, vegetatie en amandelen met een hint van mineralen. Helaas is de Friulano overschaduwd door internationale rassen als Pinot Grigio en Sauvignon Blanc. Ook vind je een kleine hoeveelheid rode wijn voornamelijk van Merlot.

Het veelzijdige Veneto

Als laatste regio van noord Italië direct ook de grootste van het land met 11 miljoen hl; Veneto. Om meteen met de deur in huis te vallen, hier ligt het 205ha grootte Prosecco DOC gebied (wat ook nog deels doorloopt in Friuli Venezia Giulia). Prosecco DOC is goed voor maar liefst 440 miljoen flessen mousserende wijn dat bij het grote publiek geliefd is. De productie methode van Prosecco is hier reeds uitgebreid aan bod gekomen. Nu zijn er veel voor- en tegenstanders van Prosecco, maar neemt niet weg dat het een alleraardigste bubbel is. Binnen Prosecco DOC ligt het Valdobbiadene Asolo DOCG wat 80ha omvat en zo’n 100 miljoen flessen voortbrengt. Deze mousserende wijn is van nog betere kwaliteit als Prosecco. En binnen Valdobbiadene Asolo vinden we dan nog Conegliano Valdobbiadene Superiore DOCG.

Naast Prosecco komen hier nog meer topwijnen vandaan. Met in totaal zo’n 26 DOC’s en DOCG’s is zijn regiogebonden wijnen hier goed vertegenwoordigd. De streek kan je opdelen in drie delen. In het noordwesten aan de voet van de alpen, nabij het Gardameer vinden we het koelere alpine klimaat. Hier komen de verfrissende witte wijn van Bianco di Custoza DOC en Garda DOC maar ook de lichte verfijnde rode wijnen van Bardolino DOC en de iets robuustere Bardolino DOCG rondom het Gardameer. Deze wijn is een blend van Corvina en Rondinella en kenmerkt zich door haar rode kleur met een neus van kersen. Mooie volle wijn met weinig tannine. Heerlijk voor op het terras.

De magistrale Valpolicella

Ten oosten van het Gardameer en ten noorden van de staf Verona ligt de Valpolicella streek. Hier komen de Valpolicella Classico DOC, Valpolicella Ripasso DOC, Amarone della Valpolicella DOCG en Recioto della Valpolicella DOCG vandaan. Al deze magistrale wijnen zijn een blend van Corvina, Corvinone, Rondinella en Molinara maar de methodes zijn anders.

De Classico is een robijnrode wijn met levendige tonen van rode bessen, bramen en viooltjes. Het zijn altijd wijnen met een mooi balans, verfijnde zuren en geen overheersende tannine.

De Ripasso is eigenlijk een blend van twee wijnen; de Classico en de overgebleven gist restanten van de Amarone (amarone pommace). Door deze samen te voegen gaat de wijn een tweede keer vergisten die het alcohol percentage verhoogt. Maar ook de tannine stijgt en de wijn krijgt meer kleur, smaak en textuur. Je kan zeggen dat dit een voordelig zusje van de Amarone is.

Wat dacht u van Ugolini Monte Solane Valpolicella Ripasso. Tenute Ugolini is een oude boerderij met 22ha wijngaarden en 0.7ha aangeplant met olijfbomen. De Monte Solane wijngaard ligt op een hoogte van 650 meter rond San Giorgio di Valpolicella.

De wijn wordt geperst op de dag van de oogst om een elegante frisse wijn voort te brengen. In maart vindt een tweede vergisting plaats door Amarone wijn toe te voegen. Dit voegt structuur en smaak toe. Vervolgens vindt de 20 maanden rijping in kleine frans eiken vaten plaats.

Dit levert een intense robijnrode wijn met aroma’s van rijp rood fruit, zwarte peper, tabak en cacao. Verder bespeur je aangename geur van balsamico azijn en mediteraanse kruiden. Kortom een warme, uitgebalanceerde wijn van hoge kwaliteit met een zeer aangenaam lange afdronk!

Geniet eens van onze Ugolini Monte Solane Valpolicella Ripasso van deze eenmalige speciale prijs slechts € 22.50.

Ugolini_Monte Solane Valpolicella Ripasso

De bijzondere Amarone della Valpolicella en Reciotto

Dan komt dus de Amarone della Valpolicella DOCG. Deze duurdere zus kost al snel €50 tot  €90! De reden? Simpel, de druiven drogen gemiddeld 120 dagen voordat deze geperst worden. Het sap is dus geconcentreerder, rijker van smaak en je hebt meer druiven nodig om een fles te vullen. Deze methode heet appassimento. Ze heeft een gemiddeld hoge zuurgraad, hoog alcohol en is echt een zware wijn. Vol van kersen, vijgen, amandelen, chocolade. Heerlijk bij hertenbiefstuk of een plankje van gerijpte kazen.

Tenslotte de Reciotto. Deze volgt hetzelfde appassimento proces als Amarone, maar is vergist tot een zoete wijn in tegenstelling tot de Amarone. Naast deze magistrale wijnen van Valpolicella is hier nog meer moois, wat dacht je van Soave!

Fantastische witte Soave

Ten oosten van Valpolicella vinden we Soave DOC, het thuis van de fameuze witte wijn van Garganega en Trebbiano druiven. Daar waar de Soave DOC zich bevindt op de vlakte van de Po, heb je Soave Classico DOC en de Soave Classico Superiore DOCG aan de voet van de alpen. De wijnen kenmerken zich door de lage zuurgraad en boeket van witte bloemen, amandelen, citrus, perzik en honing. Minder bekend is de Recioto di Soave DOCG, wat een zoete dessert wijn is.

Het tweede gebied is centraal Veneto; dit is meer de Po vlakte en omliggende heuvels (waar de betere wijn vandaan komt). Dit kan je zien als de massaproductie in de regio alsmede het gebruik van internationale druivenrassen. Hier vind je onder andere IGT Veneto waar onze Neropasso vandaan komt. Een wijn gemaakt van deels appassimento druiven waardoor deze licht zoet is en heerlijk weg drinkt.

Tenslotte in het uiterste noordoosten vinden we Piave DOC. Hier regeert de eerder genoemde Prosecco gemaakt van de Glera druif.

Conclusie

In deze tweeluik over noord Italië hebben al veel soorten wijn de revue gepasseerd en is enorm veel te vertellen over deze regio. Eigenlijk hebben we alleen het topje van de ijsberg besproken. Zeker met de magistrale wijnen uit Valpolicella en het moois uit Soave bijvoorbeeld. Zoals zo vaak met Italië, je zal er naar toe moeten gaan om het echt te ervaren. Vaak zijn wijnen internationaal niet verkrijgbaar, maar er is zoveel moois te ontdekken hier!

Geplaatst op

Krachtige en fabelachtige wijnen uit de noordelijke Rhône

Vorige week hebben we uitgebreid kennis gemaakt met de Rhône méridional. Ongeveer 95% van alle Rhône wijn is afkomstig uit de zuidelijke zus. Wat ook niet verrassend is wanneer je je beseft dat de Rhône septentrional slechts 2.800ha omvat. De oplettende lezer kan zich mogelijk herinneren dat de gehele Rhône 68.000ha beslaat! Een andere mooi vergelijk is het aantal appellaties, daar waar je in de zuidelijke Rhône meer dan 20 bevat, zijn er slechts 8 in de noordelijke Rhône. Echter het zijn wel de fabelachtige en krachtige wijnen die uit de noordelijke Rhône komen.

De noordelijke Rhône begint bij Vienne en strekt zich langs de rivier uit tot aan Valence. Hier vind je wijnen van Syrah die zijn gelijke in de wereld niet kent. De andere belangrijkste (witte) druivensoorten zijn Viognier, Marsanne en Roussanne. Desondanks produceert men hier 95% rode wijn!

Significant verschil in klimaat en terroir

Daar waar de zuidelijke Rhône een warme droge mediterraans klimaat kent, is het aan zienlijk koeler en vochtiger in de noordelijke Rhône. Het groeiseizoen is daardoor korter. Het unieke mediterraanse klimaat gecombineerd met de steile heuvels en stenige bodem zijn perfect voor de druiven die binnen de appellatie wetgeving zijn toegestaan.  Samen met het vochtige klimaat dat afgegeven wordt door de Rhône ontstaat hier een micro klimaat en terroir.

De wind die door de noordelijke Rhône, la Blise genaamd, blaast volgt op de regen, waardoor de vochtigheid weggenomen wordt en de druiven dus beschermd zijn tegen ziektes en schimmels. Dit in tegenstelling tot de zuidelijke Rhône waar de wind voorloopt op de regenval.

De druivenstokken staan aangeplant op de smalle terrassen die zijn aangelegd op steile hellingen boven de Rhône. Vaak staan deze op de rechteroever om zo te profiteren van de langste zonuren. Dan krijg je druiven die optimaal kunnen profiteren en kunnen ze optimaal rijpen.

De verschillende wijnmaak keuzes

Hoewel in dit gebied slechts één rode druivensoort voorkomt in dit gebied, is de stijl van de wijn zeer verschillend. Vooral ingegeven door het terroir, de traditie en de keuzes van de wijnmaker. Zo heb je wijnmakers die de steeltjes niet verwijderen en het gebruik van nieuw eiken vaten mijden. Andere producenten ontstelen de druiven (gedeeltelijk). En sommige huizen kiezen 100% nieuw frans eiken vaten om de wijn te laten rijpen, terwijl anderen mogelijk helemaal geen eiken hout toepassen.

Al deze verschillende toepassingen in het wijn maken, krijg je verschillende wijnstijlen. De keuze om te ontstelen of niet heeft invloed op de tannine structuur. Steeltjes en druivenpitten geven immers tannine. Terwijl houtrijping een heftige tannine structuur kan verzachten, de wijn soepeler en toegankelijker kan maken en tegelijkertijd een aangename vanille aroma toevoegen!

De appellaties

Krachtige fabelachtige wijnen uit noordelijke Rhône

Zoals gezegd zijn er acht appellaties in de noordelijke Rhône die krachtige en fabelachtige wijnen voortbrengen. Maar waarom is dit eigenlijk? Gezien de omvang van de regio, is de opbrengst ook navenant laag. En hoewel de regio ook wijnen voortbrengen die jong gedronken kunnen worden, zijn de beste wijnen pas na zo’n 20 jaar echt op dronk! Daarnaast zijn er ook producenten die extreem lage hoeveelheden op de markt brengen. En dan bedoelen we slechts 100-300 kisten! En dat zie je vanzelfsprekend terug in de prijs.

Eigenlijk pas in de jaren 80 van de vorige eeuw kwam de wijn echt in opkomst. Vooral dankzij de uitmuntende kwaliteitswijnen van de producent Guigal en de wijn goeroe Robert Parker.

Côte Rôtie, de geroosterde helling

De meest noordelijk gelegen appellatie. Côte Rôtie betekent “geroosterde helling”, wat eigenlijk al aangeeft dat het microklimaat hier warm tot heet is. Overigens is de naam lichtelijk misleidend; het zijn meerdere hellingen die vooral op de rechteroever op het zuiden en zuidoosten gelegen zijn. Er zijn twee sub-gebieden; Côte Blonde in het zuiden met haar granieten en leisteen bodem. En Côte Brune in het noorden met donkere ijzerrijke schist bodem.

In de Côte Rôtie produceert men rode wijn van Syrah en soms geblend met Viognier (max 20%). Vaak is wijn geblend van druiven van Côte Blonde en Côte Brune. De druiven uit de Côte Blonde eerder rijpen, zijn lichter van kleur hebben minder tannine en accentueren rood fruit. Terwijl de Côte Brune juist diepgekleurde gestructureerde tanninerijke wijnen voortbrengt waar eerder zwart fruit in domineert. Er zijn 330ha aan wijngaarden, wat inclusief 73 officieel geregistreerde lieux-dits is, die 15.000 flessen wijn voortbrengen. Overigens druiven die staan aangeplant op het vlakkere land boven deze hellingen, komen op de markt onder de algemene appellatie Côte du Rhône.

Het grote verschil tussen een Côte Rôtie en een Hermitage is de expressieve neus, mede ondersteunt door de blend met Viognier. De beste wijnen hebben een complexe aroma van gebakken bacon, rood en zwart fruit, kirsch, mineralen, peper, specerijen een aarde tonen. De lange afdronk wordt gedragen door de zuren en de heerlijke concentratie van aroma’s. Over krachtige fabelachtige wijnen uit de noordelijke Rhône gesproken.

Volle vettige Condrieu

Dit is een appellatie waar uitsluitend witte wijn van Viognier wordt geproduceerd. Op de 200ha vind je zelfs enkele oude wijnstokken van meer dan 80 jaar oud! De wijn dient te rijpen in frans eiken vaten. Vaak is er schilcontact en malolactische omzetting. Gemiddeld rijpt de wijn 6 tot 9 maanden op hun bezinksel voor het bottelen. De wijn is vol en vettig, wat molliger en heeft een lagere zuurgraad. Een heerlijke klassieker ideaal voor bij visgerechten.

Chateau Grillet, een eenling in de regio

Net als Condrieu AOC, maakt men hier alleen witte wijn van Viognier. Echter er is maar één producent, Chateau Grillet die slechts 10.000 flessen op de markt zet. Het is tevens de eerste wijnproducent in de Rhône die wijn produceert, bottelt en verkoopt onder haar eigen naam. De wijngaard is 3.8ha, echter slechts 1.7ha staat aangeplant en is daarmee de kleinste appellatie van Frankrijk.

De wijn is dikker dan andere Viognier wijnen uit de regio en bevat meer mineraliteit en elegantie. Het fruit is net iets minder rijp dan bij Condrieu wijnen met tonen van witte perzik, een rokerige hint (afgegeven door vuurstenen bodem) en butterscotch.

Wanneer je een dikke portemonnee hebt en witte fabelachtige krachtige wijnen uit de noordelijke Rhône wilt proberen, is dit zeker een aanrader!

Saint Joseph

Saint Joseph (voorheen Vin de Mauves) geeft rode wijn van Syrah, geblend met Marsanne en Roussanne (max 10%). Maar ook witte wijn uitsluitend van Marsanne en/of Roussanne. Het omvat 1.370ha wijngaarden. Het kwaliteitsverschil binnen deze regio kan schrikbarend groot zijn. Dit is ingegeven door de wijngaarden die op de steile hellingen liggen en hoge kwaliteitswijnen levert (vergelijkbaar met die van de Côte Rôtie) ten opzichte van de wijn afkomstig van de glooiende heuvels. Een gevolg is natuurlijk dat de prijzen veel gunstiger zijn. Overigens zijn dit ook de wijnen die beter jong gedronken kan worden. De betere wijnen vind je naar het zuiden in deze regio, gelegen dicht bij Hermitage.

Probeer eens de biodynamische wijn van Chapoutier bij Gall; heerlijk rood fruit en bloemig met specerijen en laurierdrop.

Crozes Hermitage

Net als St Joseph een appellatie van rode wijn (waarbij de blend max 15% Marsanne en Rousanne mag zijn) en witte wijn. Met ruim 1.800ha aan wijngaarden die 76.000hl wijn opleveren is dit de grootste appellatie.

Crozes Hermitage ligt op een heuvel rondom Hermitage AOC en de wetgeving is hier minder streng. Vandaar dat de opbrengst ook vele malen hoger ligt. De regio wordt gedomineerd door coöperaties die de wijn op de markt zetten. De wijn varieert van simpel en toegankelijk tot fantastische Syrah’s.

De parels van de Hermitage

Op de linkeroever boven de stad Tain ligt Hermitage. Deze appellatie is niet gedomineerd door grote huizen, maar is gekenmerkt door kleinschalige familie domeinen. Samen met Côte Rôtie zijn dit de wijnen die van de hoogste kwaliteit genieten. Met slechts 134ha produceert men hier 4.700hl.

De rode wijn domineert met zo’n 68%. Deze wijn kan je rustig 5 tot 10 jaar weg leggen, dat heeft deze wijn echt nodig. Je wordt dan verwelkomt met een neus van bramen, zwarte bessen, zoethout, koffie en gedroogde kersen. Deze wijnen zijn niet goedkoop omdat ze continue internationaal hoge ogen gooien en zeer gewild zijn.

De witte wijn van Marsanne en Roussanne kent een volle body maar wordt pas gewaardeerd wanneer deze vele jaren op fles is weggelegd waardoor de aroma’s zich ten volle kan ontwikkelen.

Wat overigens minder bekend is, is dat in de Hermitage ook zoete wijn heeft volgens de relatief onbekende Vin de Paille methode (“wijn van stro”-methode). Volgens deze methode worden de hand geplukte druiventrossen op een bed van stro gelegd om in de zon te drogen. Ook dit is handmatig om te voorkomen dat druiventrossen geplet worden en dus bevattelijk voor rot. Wanneer, na ongeveer 3 weken, deze de juiste suiker concentratie bereikt hebben (350-400 gram per liter), worden de trossen geperst om vervolgens te weken voor 10 dagen. Vervolgens gaat de wijn fermenteren voor ongeveer zes maanden. Uiteindelijk kenmerken deze wijn zich door hun lage alcohol (8-9%) en een intense honing en steenfruit karakter.

De krachtigste en tanninerijke wijnen uit de Cornas

Uitsluitend rode wijn van Syrah en misschien wel de meest ondergewaardeerde regio. De wijn verbetert wanneer deze enkele jaren weg is gelegd. In de huidige consumptie maatschappij, waar men wijn zo spoedig mogelijk wilt drinken, heeft men niet altijd dit geduld.

In het noorden bestaat de bodem vooral uit graniet en kalksteen, terwijl in het zuiden de bodem meer graniet en zand vertoont. Het zijn rustieke, tannine rijke wijnen waar zwart fruit in domineert. De wijnen zijn niet goedkoop te noemen vanaf €25. Neem bijvoorbeeld Vidal-Fleury bij Gall.

Saint Péray

Misschien wel de meest eigenzinnige regio met slechts 103ha; hier komt mousserende wijn (40%) van Marsanne en Roussanne vandaan alsmede witte stille wijn (60%). De mousserende wijn is gemaakt volgens de méthode traditionelle. Deze wijnen zijn eigenlijk alleen in Frankrijk te vinden.

Producenten hebben een voorkeur voor Marsanne en Roussanne vanwege haar karakter van citrus, florale tonen en bijenwas ingepakt in een wijn met een uiterst goede zuurverhouding.

Krachtige fabelachtige wijnen

We hebben een tipje van de sluier opgelicht, maar bedenk de wijnen zijn hier niet goedkoop. Het is zeker de moeite waard om zelf de regio te verkennen en bedenk dat je mooie alternatieven voor prijs-kwaliteit in St Joseph en Crozes Hermitage kan vinden.

Een ander alternatief is het IGP Collines Rhodaniennes. Dit zijn wijnen van druiven uit de gehele noordelijke Rhône (en dus niet slechts uit één subregio). Maar geeft een mooi blik in wat voor prachtige wijnen deze regio voortbrengen.

Geplaatst op

Er is altijd een reden voor een champagne feestje

Op ongeveer 4.5 uur rijden vanaf Utrecht, kom je aan in de Champagne streek. Het is de enige streek ter wereld die zich exclusief richt op het produceren van mousserende wijn. Champagne, er hangt vele jaren een feest stemming om het product. Niet voor niets is er altijd een reden voor een champagne feestje!

Champagne mag alleen zo genoemd worden wanneer het uit de Franse Champagnestreek komt. Maar wat maakt Champagne zo speciaal ten opzichte van andere dranken?

Geschiedenis

Champagne heeft een rijke geschiedenis, de Romeinen brachten wijnkennis naar het noordoosten van Frankrijk. Men weet dat reeds in de 5e eeuw een bleekroze stille wijn werd geproduceerd, gemaakt van Pinot Noir. Echter dit leek helemaal niet op de Champagne van vandaag de dag.

Wat niet wijd bekend is, is dat mousserende wijn reeds in de eerste eeuw na Christus een bekend verschijnsel was. Een Egyptisch papyrus gedateerd 23 oktober 522 AD staat beschreven dat een wijntransactie werd geannuleerd omdat in het voorjaar een tweede vergisting plaatsvond1. Ook in de Europese Middeleeuwen is vermelding van bruisende wijnen, echter men begreep niet hoe dit ontstond.

Tot 17e eeuw

Maar terug naar Champagne. In de eeuwen die volgden, gingen de boeren in de Champagne zich onderscheiden van de Bourgondische buren door te richten op witte wijn gemaakt van blauwe druiven. Echter ze werden geconfronteerd met een aantal uitdagingen. De Pinot Noir had moeite met het bereiken van de fysiologische rijpheid. Dit resulteerde in hoge zuren en lage suikers. De wijnen waren lichter en dunner dan die uit de Bourgogne. Bovendien stopte de vergisting in de kelder in de winter (door de koude temperaturen) waarna in de lente de resterende gisten spontaan gewekt werden en een 2e vergisting op gang brachten. Een bijproduct van vergisting (fermentatie) is het vrijkomen van kooldioxidegas. Dit gas zit gevangen in de fles na het bottelen, waar het vervolgens een enorme druk opgebouwd.  Dit bracht risico’s met zich mee, want de flessen in die tijd waren niet sterk genoeg. Wanneer één fles in de kelder explodeerde, ontstond er een ketting reactie in de kelder. En als de fles het overleefde, bleken er bubbels in de wijn te zitten. In die tijd ervoeren de Champenois dat als een fout in de wijn. Tevens was het klaren van de wijn nog niet ver genoeg gevorderd waardoor de wijn roze of grijs tinten bevatte.

17e eeuw

In 1662 ontdekte de Engelse Christopher Merret dat wanneer je suiker toevoegde aan de wijn, het fermentatieproces op de fles door bleef gaan. En dat je op deze manier mousserende wijn kon maken.

Eind 17e en begin 18e eeuw nam mousserende wijn een toevlucht. De extravagante wijn waarbij de kurk van de fles springt en alle vijf zintuigen beroert vindt vooral aftrek bij de Franse aristocratie en Britse welstand. Die hielden altijd van een feestje zonder reden met champagne. Echter de productie bevat meer geluk dan wijsheid, wanneer het suikergehalte in de druiven te laag was, vond er geen tweede vergisting plaats. En wanneer deze wel plaats vond, explodeerde de fles…

Dom Pierre Perignon

Het is Dom Pierre Pérignon (1638 – 1715), een monnik, die voor een revolutionaire wijziging in het productieproces zorgde. Hij wist te bewerkstelligen dat een witte wijn voortkwam uit de Pinot Noir (welke zijn voorkeursdruif was). Maar ook voor een manier zorgde om een tweede gisting op de fles mogelijk te maken. Grappig genoeg was het eigenlijk zijn bedoeling om de tweede vergisting te voorkomen. Hij maakte zich sterk voor kleinere oogst, oogsten in koele conditie, het verwijderen van rotte druiven, het blenden van druivenrassen voordat ze de pers in gaan. Maar ook voor het toepassen van wijn productie onder natuurlijke processen. Tegenwoordig profiteren we nog steeds van zijn uitvinding, hij was de grondlegger van de méthode Champenoise.

18e eeuw

De 18e eeuw betekende de grondlegging van hedendaagse Champagne. Met de méthode Champenoise, het experimenteren zoals het gebruik van kurk in plaats van hout, het kapselen van de kurk eerst met linnen, daarna met ijzerdraad, het selecteren van de meest bestendige flessen. Tevens ging men variëren van de datum van botteling en het toevoegen van suiker aan de gebottelde wijn. Maar ook het gebruik van kelders met stabiele temperatuur en het dégorgement.

Ook in de 18e eeuw vindt de grondlegging plaats van de hedendaagse grote Champagne huizen; Ruinart (1729), Taittinger (1734), Moët & Chandon (1743), Veuve Clicquot Ponsardin (1772) en Louis Roederer (1776). Maar er zijn natuurlijk nog veel meer (kleinere) huizen die fantastische Champagne’s voortbrengen!

In 1844 vond de volgende revolutie plaats, Jacquesson ontdekte de muselet – de metalen “dop” die over de champagne kurk geschoven wordt.

Ondertussen won Champagne aan populariteit, echter daar waar de Britten de voorkeur gaven aan droge wijn (22-26 gram suiker), gaven de Duitsers, Fransen en Amerikanen de voorkeur aan half zoet. En de Russen zelfs heel zoet, tot wel 250 gram suiker! Aangezien de Britten de drijvende kracht waren achter de populariteit van Champagne, is de trend naar droge wijnen vanzelfsprekend.

Wat champagnestreek zo bijzonder maakt

Champagne regio

De Champagne bestaat uit een aantal streken; Montagne de Reims (bij Reims), Vallée de la Marne, Cote des Blancs (rondom Epernay), Cote de Sezanne (nabij Sézanne) en Cote de Bar (tussen Bar sur Aube en Bar dus Seine). Maar er is geen onderscheid in regionale appellaties, zoals in de andere streken.

In 1911 is de échelle des crus in het leven geroepen door het Syndicat des vins de Champagne. Afhankelijk van ligging, expositie, zonuren en dergelijke krijgt het dorp een percentage. Vanaf 80% is het dorp premier cru gecertificeerd en 100% staat voor Grand cru. Er zijn 44 dorpen met een Premier Cru status en 17 met Grand Cru. Overigens zegt het échelle des cru niets over de relatie tussen de wijngaard en de daarvan afkomstige wijn. Het is een hulpmiddel voor de prijsbepaling van de druiven. De wijnkopers, ofwel champagne huizen, geven een kwaliteitsoordeel over de wijnbouwers, de wijnleveranciers in een bepaalde gemeente. Dit in tegenstelling tot in Bourgondië waar de referentie naar cru zelfs tot op een climat niveau gaat!

Daarnaast is Champagne geen vin de terroir, zoals in andere wijnbouwgebieden. De wijn kent geen specifieke geografische herkomst, anders dan de streek. De champagne huizen maken een cuvée geheel in de stijl van het huis; het is een echte vin de maison.

Een bijzonder terroir

Het terroir bestaat uit klimaat, grond en ondergrond en reliëf.

Klimaat

Het klimaat in de Champagne is bijzonder koel met een temperatuur in het groeiseizoen van ongeveer 16 graden. Daarnaast ondervindt de regio invloeden van zowel een landklimaat (strenge vorst in de winter en voorjaar) en zeeklimaat (hoge neerslag, wat ideaal is voor de noodzakelijke watertoevoer). Het aantal zonuren is beperkt tot ongeveer 1650 uur per jaar. Hierdoor blijft het suikergehalte in de druif achter en de zuurgraad dus hoog, waardoor het maken van stille wijn nagenoeg uitgesloten is.

Bodemgesteldheid

De ondergrond bestaat grotendeels uit kalk en de afzetting is grotendeels kalkachtig, zoals mergel, krijt en kalk. Dit is een ideale ondergrond voor drainage en voegt smaakelement toe aan de uiteindelijke wijn (het zogenaamde mineralige karakter). Ook hier heb je de bekende Kimmeridgian klei, zoals in de Chablis. De Côte des Blancs, Côte de Sézanne en Montagne de Reims liggen vooral op krijtrijke grondlagen. De Vallée de la Marne (en een enkele specifieke wijngaard bij Reims) heeft een overwegende mergel- klei of zandgrond. Terwijl Côte de Bar vooral een ondergrond van mergel heeft.

Dit krijt is afkomstig van de skeletten van kleine zee-organismen. Zoals aangegeven in het artikel over Chablis, lag hier een groot bassin, het bekken van Parijs. Deze calcietkorrels zijn bijzonder poreus en houden daardoor water goed vast. Zelfs tijdens de droogste zomers voorziet deze ondergrond de druivenranken van water en vormt dus een betrouwbaar water reservoir. De druif heeft hierdoor een gematigde waterbehoefte tijdens het groei seizoen waardoor het evenwicht tussen de vruchtzuren, suiker en de voorlopers van de aroma’s bevordert.

Reliëf

Doordat de streek steil en heuvelachtig is, hebben de wijnstokken genoeg toegang voldoende zonuren. Daarnaast bevordert dit het afvloeien van overtollig water. Deze heuvelwijngaarden zijn typerend voor dit gebied.  Deze heuvels zijn ontstaan toen het midden van het bekken van Parijs is gaan verzakken onder het gewicht van de afzettingen. Dit heeft de grond ten noorden en oosten van het bekken omhoog geduwd. Vervolgens heeft erosie nadere vorm geschapen aan het reliëf.

De belangrijkste heuvels  die ontstaan zijn, zijn Côte de Île de France met de wijngaarden van Côte des Blancs, Montagne de Reim en Sézanne, Côte de la Champagne, met Vitry de Francois en Montgueux en Côte de Bar. Daarentegen hebben de Marne, Seine en hun vertakkingen engten uitgehold in de Côte de Île de France waardoor hellingen ontstonden zoals in Vallée de la Marne.

De beperkingen vanuit de wijnwetgeving

Vanzelfsprekend mogen de druiven alleen afkomstig zijn uit het afgebakende gebied van Champagne. De toegestane druivensoorten zijn Chardonnay, Meunier, Pinot Noir, Arbane, Petit Meslier, Pinot Blanc of Pinot Gris.

In de wijngaard is men verplicht om één van de volgende snoeimethodes te gebruiken.

Snoei methodes

Chablis-snoeien. Dit is een methode waar vanuit de stam één of meer 30cm lange scheuten worden opgebonden waar het fruit aan groeit.

Cordon de Royat Hierbij leidt men de stam horizontaal langs de lijnen met één of twee armen. Deze staat niet hoger dan 60cm van de grond. De scheuten met fruit worden omhoog opgebonden en in de winter weer terug gesnoeid. Dit is een korte snoei methode.

Guyot-snoeien. Vanuit de stam zijn er één of twee takken die horizontaal geleid worden. Hierop komen de nieuwe scheuten waar het fruit aan groeit. In de winter snoeit men alles terug op één of twee scheuten na, die weer horizontaal worden geleid.

De Vallée de la Marne-snoei is alleen toegestaan voor de Meunier druif. Men buigt een scheut van het vorig jaar om deze horizontaal te leiden. Lijkt verder sterk op de Guyot snoeimethode.

In de Grand en Premier Cru wijngaarden zijn overigens alleen Chablis en Cordon snoeimethodes toegestaan.

Zoals in bijna alle AOC in Frankrijk, zijn er beperkingen gesteld aan de maximale opbrengsten per hectare. Zowel bij het plukken als bij het persen (102lt per 160kg druiven).

Elk jaar bepaalt men het minimaal toegestaan alcohol percentage. Maar ook dient de wijn 15 maanden op fles rijpen voordat het op de markt gebracht mag worden. En vanzelfsprekend dient de methode traditionelle gebruikt te worden.

Van pluk naar de fles

Dit proces is bijzonder complex en strekt veel verder dan de reguliere stille wijn. Dit is uitgebreid hier aan bod gekomen, in de blog over de verschillen tussen mousserende wijnen.

Conclusie

Er valt enorm veel over Champagne te vertellen en niet te vergeten om te proeven. Maar wat is nu de relatie tussen champagne en feesten? Eigenlijk is dat niet echt duidelijk. Wanneer deze vraag wordt gesteld aan mensen, komt het antwoord vaak neer op “de bubbels creëren een feestelijke sfeer”.  Waarom dan niet bruis water? Nou gezien de geschiedenis van Champagne omgeven door rijkdom, doet suggereren dat het statusverhogend werkt. En status dat is waar het in de huidige materialistische wereld omgaat.
Echter, wanneer je puur naar het product kijkt, realiseer je je ook dat het verdomd goed in elkaar zit. Ja het niet goedkoop, maar dat is ook grotendeels te herleiden naar het bijzondere productieproces. En ja natuurlijk betaal je ook voor de naam van het Champagnehuis … maar carpe diem, je leeft maar één keer, dus gebruik dit altijd als de reden voor een champagne feestje!

1 afkomstig uit historische nota van Benoît Musset, doctor in de geschiedenis, lector in de moderne geschiedenis aan de Universiteit van Maine. 11 september 2009

Geplaatst op

Colomé 1831 wat een sublieme wijn

Onlangs had ik de gelegenheid om mijn hand te leggen op een Colomé 1831, een sublieme wijn. En dat ook nog van de oudste wijngaard van Argentinië. En dat vind ik toch wel een bijzonder verhaal welke ik graag wil delen.

Colomé gelegen in Calchaqui Valley

Colomé 1831 een sublieme wijn

Bodega Colomé is gelegen in de noordelijke regio Cafayete, paar uur rijden te noorden van Salta. Het omvat vandaag de dag vier wijngaarden in Calchaqui Valley. De regio Cafayete is bekend om haar woestijn klimaat met weinig regenval en lage luchtvochtigheid.  De regio ligt op 26 graden zuiderbreedte en komt daarmee overeen met de ligging van bijvoorbeeld Kalahari woestijn in Afrika.

Echter vanwege de ligging op 1.700m hoogte, worden druiven blootgesteld aan meer intens zonlicht. Vooral druivensoorten met een dikke schil gedijen beter, die zich zo beter beschermen tegen de felle UV stralen. Maar die hoogte betekent ook dat de nachten koud zijn. Welke versterkt wordt door de westenwind die van de besneeuwde Andes toppen komt. Hierdoor daalt de nacht temperatuur makkelijk met 15 graden. En juist deze temperatuur verschillen (diurnal range genaamd) verlengen het groei seizoen voor druiven en brengt meer balans in de wijn. Het terroir van Cafayete is uitermate geschikt voor de torrontes druif. Dit is een frisse witte wijn met een onverwachte uitgesproken lange smaak. Maar ook rijke wijnen met volle body van malbec en cabernet sauvignon komen hier vandaan.

Colomé, de oudste wijngaard van Argentinië

De wijngaarden van Colomé liggen op aanzienlijke hoogte; respectievelijk 1.750m (La Brava), 2.300m (Colomé), 2.700m (El Arenal) en 3.111m (Altura Máxima). De Altura Maxima is tevens de hoogstgelegen wijngaard van Argentinië en één van de hoogste ter wereld is). De wijnmakerij zelf ligt bij de wijngaard Colomé.  Door deze hoge ligging loopt de diurnal range zelfs op naar 20 graden! De wijngaarden worden op biodynamisch wijze bewerkt. Waarbij men rendement bewust laag houdt om een optimale intens fruitige expressie te krijgen. Door de hoogte behouden druiven hun levendige zuurgraad. Al deze factoren dragen bij aan een zeer uitgebalanceerde wijn met volle body.

De Bodega is opgericht in 1831, waarschijnlijk door de Spaanse gouverneur van Salta. In 1854 bracht de dochter van de gouverneur de eerste Franse Malbec en Cabernet Sauvignon wijnstokken naar Colomé. Deze stokken waren nog niet getroffen door de Phylloxera uitbraak in Europa. Deze druivenstokken komen oorspronkelijk respectievelijk uit de Cahors en Bordeaux. Druiven uit drie wijngaarden, aangeplant in dat jaar, worden nog steeds gebruikt bij de productie van Colomé Reserva wijnen! De bodega behoorde tot de Isasmendi-Dávalos families voor 170 jaar. Nadat Donald Hess in 1998 de regio bezocht, raakte hij geïnspireerd door het klimaat en terroir. In 2001 kocht hij Bodega Colomé.

De betrokkenheid van Hess gaat verder dan alleen wijn maken. Mede gelet op de afgelegen ligging, gaat de sociale verantwoordelijkheid verder dan gebruikelijk. De Hess familie heeft ook bijgedragen aan het bouwen van het gemeenschapscentrum en kerk, Maar ook aan verbetering van onderwijs en huisvesting van de lokale bevolking. Tegenwoordig is de Bodega de bron van inkomsten voor de dorpsbewoners.

Colomé 1831 Malbec 2015

De Colomé wijngaard is organisch en biodynamisch gecertificeerd. Organisch wijnbeheer houdt in dat er geen gebruik wordt gemaakt kunstmest en andere chemische pesticiden. Terwijl biodynamisch nog een stap verder gaat dan biologisch; het houdt rekening met het totaal concept van wereld en leven, van wisselwerking tussen grond en atmosfeer. Op deze 75ha wijngaard staan verschillende druiven rassen aangeplant; malbec, cabernet sauvignon, tannat, petit verdot, syrah, bonarda en natuurlijk torrontes.

De bodem bestaat uit alluviale, zandige leemgronden met grind en enkele rotsen die grote thermische geleiders zijn. Het is een arme bodem met lage voedings- en organische concentraties.

Colome 1831 een sublieme wijn

De wijn is diep paars, bijna zwart van kleur. Die donkere kleur is zo typerend voor een malbec. De neus is bovengemiddeld intens met een geur van rijp zwart fruit, cassis en een vleugje cederhout en laurier. Het is een droge wijn, met gemiddelde tannine en zuurgraad. Alcohol is hoog en smaak intensiteit en body zijn ook bovengemiddeld. Het palet van rijp zwart fruit en laurier wisselt af met natte alluviaal steen en tabak van de rijping op fles.

Conclusie van deze sublieme Colomé 1831

De wijn is fantastisch in balans, het hogere alcohol (15%!!) merk je nagenoeg niet. Zuurgraad en fruit houden elkaar mooi in evenwicht. De verschillende lagen van fruitigheid, hout- en flesrijping zijn subliem. De afdronk is erg lang en plezierig.

Colomé 1831, wat een sublieme wijn! Heerlijk van genoten samen met een lekkere steak. Maar ook het verhaal achter deze wijn is bijzonder. Ik zeg “Proost!”.

Bekijk winkelwagen Afrekenen Verder winkelen