Fantastische Beaujolais: de affiniteit met Bourgogne

Ik zat van het weekend te genieten van een glas Beaujolais grand cru tijdens een heerlijke stoofpot van kip. Toen ontstond het idee om een serie te maken over de fantastische Beaujolais en haar affiniteit met Bourgogne.

Bourgogne in een vogelvlucht

Over de Bourgogne zelf kan je eindeloos uitweiden. Maar één ding staat vast, er zijn zelden zulke complexe gebieden als de Bourgogne. Bourgogne wijnen staan erg hoog aangeschreven internationaal gezien. Er zijn vele coöperaties en wijn domeinen en de kwaliteitsaanduiding gaat zelfs tot op wijngaard niveau. Maar de verschillen op wijngaard niveau kunnen aanzienlijk zijn. En hoe is dit dan duidelijk voor een consument? Daar wil ik in de volgende serie van artikelen verder op in gaan.

Ligging van Bourgogne

Beaujolais en haar affiniteit met Bourgogne

De wijnstreek Bourgogne is gelegen tussen de steden Dijon en Lyon langs de rivier de Saône, met de Chablis als uitzondering bij de stad Auxerre. Het ligt oostelijk van het Central Massief, de bergketen, wat een natuurlijke bescherming geeft tegen regenval. De regio is 32.582km2, heeft 29.395ha aan wijngaarden die 188 miljoen flessen wijn produceren (cijfers 2018). De ondergrond is gedomineerd door kalkrijke kleiachtige grond, waar vooral Chardonnay staat aangepland, of kalkrijke mergel waar vooral Pinot Noir te vinden is. In de Bourgogne spelen aspecten als steilheid en richting van de helling, maar ook diepte, drainage, mogelijkheid om warmte af te geven en mineraliteit van de bodem een grote rol.

De verschillen in deze aspecten veroorzaken de verschillen in de wijn, aangezien vooral Chardonnay en Pinot Noir heel gevoelig zijn voor terroir. De belangrijkste druivensoorten zijn dus Pinot Noir en Chardonnay. Daarnaast vind je ook Aligoté en Gamay.

Nu hebben we het gehad over het terroir, wat op zichzelf al lastig te doorgronden is. Nu gaan we nog een stap verder. Tot aan de Franse Revolutie waren de wijngaarden vooral in handen van de Kerk en de adel. Vanaf 1791 werden de wijngaarden opgesplitst en geveild. Dankzij de Code Napoléon de wijngaarden verder gesnipperd omdat alle erfgenamen bij wet eigenaar werden van een wijngaard. Je dient als wijnliefhebber niet alleen de namen van de dorpen of zelfs de wijngaarden paraat hebben, maar ook nog de namen van producenten op de percelen van een wijngaard!

Maar tot dusver de vogelvlucht, laten we nu eens gaan kijken in het andere gebied; de fantastische Beaujolais.

De fantastische Beaujolais en haar affiniteit met Bourgogne

Fantastische Beaujolais

De Beaujolais, genaamd naar de voormalige hoofdstad Beaujeu, is een onderdeel van Bourgogne. Maar toch ziet men dit als een op zichzelf staande regio. Dit is omdat de bodem, de dominante druivensoort en het klimaat significant verschilt ten opzichte van de Bourgogne. En daardoor dus ook de wijn. De dominante druif is de Gamay. Hiervan maakt men relatief simpele en fruitige wijnen die je het best jong kan drinken – hoewel ze zeker op fles kunnen ontwikkelen. Verder vind je slechts 1% Chardonnay aangeplant in de regio. De regio is ongeveer 1.750km2 groot en produceert ongeveer 93 miljoen flessen wijn afkomstig van 15.000ha wijngaarden (cijfers 2018 Beaujolais.com).

Interessante observatie is dat Beaujolais een fractie is van de grote broer Bourgogne, maar toch de helft van de wijn produceert van diezelfde grote broer! Overigens, net als in de Bourgogne, kent de Beaujolais ook subregio’s met grote verschillen, én komt de “bulkwijn” uit de zuidelijkste regio.

Bas-Beaujolais

De Beaujolais kan je vinden ten zuiden van Maçon en strekt zich uit tot aan Lyon. De regio is in te delen in twee subregio’s, Bas-Beaujolais en Haut-Beaujolais. De grens ligt ter hoogte van Villefranche-sur -Saône door de rivier Nizerante. Ongeveer 50% van de Beaujolais wijnen komen uit Bas-Beaujolais.

De wijn dankt zijn grootste bekendheid aan de Beaujolais Primeur. Dit is jonge wijn die na 31 januari volgend op de oogst op de markt komt. Ook de Beaujolais Nouveau wint aan terrein. Deze nog jongere wijn kom vanaf de 3e donderdag in november volgend op de oogst op de markt. Deze wijnen zijn dus beiden zeer jong waarbij de nadruk op het fruitige karakter ligt. Tevens ligt alcohol relatief laag, minimaal vereiste is 9.5%. Dit fruitige karakter wordt benadrukt door de wijn maak methode. Deze jonge wijnen komen van de zandgronden in het zuidelijke deel van de Beaujolais en zijn Beaujolais AOC gelabeld. Overigens bestaat er ook een Beaujolais Supérieur. Dit is een gelijke wijn, echter de minimale alcohol is 10%.

Haut-Beaujolais

De Haut-Beaujolais omvat de Beaujolais Village en Beaujolais Grand Crus. In het westen, gelegen op granieten schist waar Gamay een bijzondere affiniteit mee heeft, liggen de 39 Beaujolais Village dorpen. Deze wijnen hebben het label Beaujolais Village AC en brengen ongeveer 25% van de wijnen voort. Deze wijnen zijn na 1-2 jaar goed op dronk. Tevens kunnen Beaujolais Village wijnen als Beaujolais Village Primeur AC op de markt gebracht worden, binnen de wettelijke tijdslijnen natuurlijk.

Op de noordelijke granieten glooiende heuvels vind je de grand crus van de Beaujolais. Hier liggen 10 dorpen die zijn erkend dat ze uitzonderlijk goede wijn produceren met een onderscheidend en identificeerbaar kenmerk. Dit zijn krachtige wijnen met volle body en worden beter door flesrijping. Groot verschil met de andere Beaujolais wijnen, is dat de grand crus volgens de “normale” wijze worden gevinificeerd. Hieronder noem ik een paar van de AOC’s.

AOC Juliénas

Juliénas is één van de oudste AOCs en het dorp is vernoemd naar Julius Cesar.  De wijnen zijn harmonieus en hebben een goede structuur. Ze zijn heerlijk om jong te drinken, maar sommigen kan je zelfs wel 10 jaar wegleggen!

AOC Brouilly

Dit is de zuidelijkste en tevens grootste AOC. Een Brouilly is heerlijk romig en zacht in het 2e jaar na de oogst.

AOC Fleurie

Een Fleurie heeft een uitgesproken en elegant karakter vol fruit en bloemen. Ze wordt niet voor niets de meest vrouwelijke Cru van de Beaujolais genoemd. In de gelijknamige gemeente groeien de stokken op een arme bodem dat bestaat uit verpulverd graniet.

AOC Moulin-à-Vent

Dit is de eerste officieel erkende Cru de Beaujolais. Deze wijn is niet vernoemd naar een plaatsnaam, zoals alle andere crus, maar naar een oude gerestaureerde windmolen. Wijnen uit deze AOC zijn de meest volle en complexe Beaujolais wijnen die tevens het langst bewaard kunnen worden. De wijn krijgt nagenoeg het karakter van een Bourgogne!

Couvent de Thorins Moulin-à-Vent

Dit is ook de wijn die ik van het weekend geproefd heb. Het is een mooie wijn met een neus van rode kers en aardbei. Maar ook een vleugje tijm en peper. De wijn kent een hoge zuurgraad en medium body en een palet, naast het rode fruit, van specerijen zoals laurier, zoethout.

Productie methode

De productie van Beaujolais gebeurd op een andere wijze vergeleken met de meeste wijnen. Hier wordt gebruik gemaakt van een koolzuurgasvergisting (macération carbonique) en trosvergisting. De druiven gaan in grote kuipen. Door het gewicht van de bovenste trossen druiven, kneuzen de onderste druiven Vergisting komt op gang door de vrijgekomen sappen. Het vrijgekomen koolzuurgas stijgt naar de bovengelegen trossen en brengt daar de vergisting op gang. Kleurstof en tannine breekt af door de vrijgekomen alcohol en wordt opgenomen in de vloeistof. Dit is een methode waarbij men geen zuurstof gebruikt zodat de fruitigheid van de druif behouden wordt. De eerste lekwijn is afgetapt na de koolzuurgasinwerking, men perst het residu en is geblend met de lekwijn. Tenslotte vindt malolactische vergisting plaats. Deze techniek van macération carbonique geeft typische smaken van rood fruit en banaan af.

Wijn-spijs suggesties

Beaujolais (nouveau en primeur) zijn geen bewaarwijnen en indien deze koel worden geschonken, komen smaken nog beter tot hun recht. Deze jonge wijnen gaan heel goed bij een kaas/charcuterie plankje. De Grand Cru staat fantastisch naast een licht vlees gerecht zoals kip stoofpot of varkensvlees. Maar ook zeker bij lamsvlees met rozemarijn bijvoorbeeld.

Conclusie

Zoals we nu gezien hebben met de fantastische Beaujolais en haar affiniteit met de Bourgogne, maar toch weer niet. Want beiden regio’s worden toch apart van elkaar gezien. Dat zo een klein gebied toch tot zoveel in staat is, is bewonderenswaardig. En Beaujolais moet echt niet gezien worden als een inferieure wijn. Er is eenmaal nog veel meer te halen.

De Bourgogne is echt veelzijdig en complex, maar dat gaan we in de volgende artikelen verder onderzoeken.

Colomé 1831 wat een sublieme wijn

Onlangs had ik de gelegenheid om mijn hand te leggen op een Colomé 1831, een sublieme wijn. En dat ook nog van de oudste wijngaard van Argentinië. En dat vind ik toch wel een bijzonder verhaal welke ik graag wil delen.

Colomé gelegen in Calchaqui Valley

Colomé 1831 een sublieme wijn

Bodega Colomé is gelegen in de noordelijke regio Cafayete, paar uur rijden te noorden van Salta. Het omvat vandaag de dag vier wijngaarden in Calchaqui Valley. De regio Cafayete is bekend om haar woestijn klimaat met weinig regenval en lage luchtvochtigheid.  De regio ligt op 26 graden zuiderbreedte en komt daarmee overeen met de ligging van bijvoorbeeld Kalahari woestijn in Afrika.

Echter vanwege de ligging op 1.700m hoogte, worden druiven blootgesteld aan meer intens zonlicht. Vooral druivensoorten met een dikke schil gedijen beter, die zich zo beter beschermen tegen de felle UV stralen. Maar die hoogte betekent ook dat de nachten koud zijn. Welke versterkt wordt door de westenwind die van de besneeuwde Andes toppen komt. Hierdoor daalt de nacht temperatuur makkelijk met 15 graden. En juist deze temperatuur verschillen (diurnal range genaamd) verlengen het groei seizoen voor druiven en brengt meer balans in de wijn. Het terroir van Cafayete is uitermate geschikt voor de torrontes druif. Dit is een frisse witte wijn met een onverwachte uitgesproken lange smaak. Maar ook rijke wijnen met volle body van malbec en cabernet sauvignon komen hier vandaan.

Colomé, de oudste wijngaard van Argentinië

De wijngaarden van Colomé liggen op aanzienlijke hoogte; respectievelijk 1.750m (La Brava), 2.300m (Colomé), 2.700m (El Arenal) en 3.111m (Altura Máxima). De Altura Maxima is tevens de hoogstgelegen wijngaard van Argentinië en één van de hoogste ter wereld is). De wijnmakerij zelf ligt bij de wijngaard Colomé.  Door deze hoge ligging loopt de diurnal range zelfs op naar 20 graden! De wijngaarden worden op biodynamisch wijze bewerkt. Waarbij men rendement bewust laag houdt om een optimale intens fruitige expressie te krijgen. Door de hoogte behouden druiven hun levendige zuurgraad. Al deze factoren dragen bij aan een zeer uitgebalanceerde wijn met volle body.

De Bodega is opgericht in 1831, waarschijnlijk door de Spaanse gouverneur van Salta. In 1854 bracht de dochter van de gouverneur de eerste Franse Malbec en Cabernet Sauvignon wijnstokken naar Colomé. Deze stokken waren nog niet getroffen door de Phylloxera uitbraak in Europa. Deze druivenstokken komen oorspronkelijk respectievelijk uit de Cahors en Bordeaux. Druiven uit drie wijngaarden, aangeplant in dat jaar, worden nog steeds gebruikt bij de productie van Colomé Reserva wijnen! De bodega behoorde tot de Isasmendi-Dávalos families voor 170 jaar. Nadat Donald Hess in 1998 de regio bezocht, raakte hij geïnspireerd door het klimaat en terroir. In 2001 kocht hij Bodega Colomé.

De betrokkenheid van Hess gaat verder dan alleen wijn maken. Mede gelet op de afgelegen ligging, gaat de sociale verantwoordelijkheid verder dan gebruikelijk. De Hess familie heeft ook bijgedragen aan het bouwen van het gemeenschapscentrum en kerk, Maar ook aan verbetering van onderwijs en huisvesting van de lokale bevolking. Tegenwoordig is de Bodega de bron van inkomsten voor de dorpsbewoners.

Colomé 1831 Malbec 2015

De Colomé wijngaard is organisch en biodynamisch gecertificeerd. Organisch wijnbeheer houdt in dat er geen gebruik wordt gemaakt kunstmest en andere chemische pesticiden. Terwijl biodynamisch nog een stap verder gaat dan biologisch; het houdt rekening met het totaal concept van wereld en leven, van wisselwerking tussen grond en atmosfeer. Op deze 75ha wijngaard staan verschillende druiven rassen aangeplant; malbec, cabernet sauvignon, tannat, petit verdot, syrah, bonarda en natuurlijk torrontes.

De bodem bestaat uit alluviale, zandige leemgronden met grind en enkele rotsen die grote thermische geleiders zijn. Het is een arme bodem met lage voedings- en organische concentraties.

Colome 1831 een sublieme wijn

De wijn is diep paars, bijna zwart van kleur. Die donkere kleur is zo typerend voor een malbec. De neus is bovengemiddeld intens met een geur van rijp zwart fruit, cassis en een vleugje cederhout en laurier. Het is een droge wijn, met gemiddelde tannine en zuurgraad. Alcohol is hoog en smaak intensiteit en body zijn ook bovengemiddeld. Het palet van rijp zwart fruit en laurier wisselt af met natte alluviaal steen en tabak van de rijping op fles.

Conclusie van deze sublieme Colomé 1831

De wijn is fantastisch in balans, het hogere alcohol (15%!!) merk je nagenoeg niet. Zuurgraad en fruit houden elkaar mooi in evenwicht. De verschillende lagen van fruitigheid, hout- en flesrijping zijn subliem. De afdronk is erg lang en plezierig.

Colomé 1831, wat een sublieme wijn! Heerlijk van genoten samen met een lekkere steak. Maar ook het verhaal achter deze wijn is bijzonder. Ik zeg “Proost!”.

Wat maakt port zo opwindend

Zoals aangegeven in de blog over dessert wijnen, wil ik je in een aparte blog meenemen wat port zo opwindend maakt voor veel mensen. Port is een versterkte wijn afkomstig uit de Douro vallei in Portugal. Douro betekent niet voor niets “gouden rivier”. De Douro (of Duero in Spanje) ontspringt in de Sierra de la Demanda – een oude bergketen in het westelijke deel van de regio La Rioja. Bij Salto de Castro stroomt de rivier Portugal in, vanwaar het eerst voor bijna 100km de grens vormt tussen Spanje en Portugal. Bij Barca de Alva stroomt de Douro westwaarts Portugal in. Het is één van de oudste herkomstgebieden van kwaliteitswijn; afgebakend in 1756! Leuk weetje; port is in de 18e eeuw ontdekt door Britse handelaren. Zij wilden de fermentatie stoppen om een zoete alcoholische wijn te maken die de lange reizen kon overleven.

Het gebied

Port: Douro regio

Het meest oostelijke deel van het stroomgebied van de Douro is Douro Superior, waarna Cima Corgo en tenslotte de Baixo Corgo. Deze regio houdt op ter hoogte van Mesao Frio waar het Serra do Marao gebergte ligt. Deze bergrug houdt de natte Atlantische wind tegen. De Douro stroomt nog door en mondt uit in de Atlantische Oceaan bij Oporto.

De vallei is gekenmerkt door haar steile hellingen met terrassen waar de wijngaarden op gelegen zijn. De regio is door UNESCO als werelderfgoed zijn geclassificeerd. Mede vanwege de unieke vorm van stenen muren en opgevulde terrassen met een mengsel van fijne aarde en fragmenten van schisteesteen. Meeste druiven voor port staan lager gepland, waar het warmer is en dus de druiven meer warme, rijpe smaken krijgen. Terwijl de hoger gelegen terrassen bewaard worden voor de reguliere wijnen. Elke 100m stijging geeft een daling van 0.5C.

De wijngaarden kennen een classificatie systeem welke bestaat uit 13 criteria, waaronder opbrengst, druivensoort, grondsoort e.d. Classificatie A staat voor de beste kwaliteit en F voor de minste. Overigens is deze classificatie niet zichtbaar op het etiket, maar vormt de basis voor het productie controle systeem. Er staan vele druivensoorten aangeplant, maar tinta roriz, tinta barroca, touriga francesa, tinta amarela, tinto cão en touriga nacional zijn dé druiven voor port. Maar er worden wel 30 verschillende druiven voor port gebruikt.

Douro Superior

Dit is de regio van extremen; het is de heetste en droogste regio. De hellingen zijn er steil en is lastiger te bewerken. De opbrengsten zijn het laagst, maar hierdoor produceert het de krachtigste wijnen.

Cima Corgo

De rivier de Corgo die ter hoogte van Pesa da Régua in de Douro stroomt vormt de grens tussen Cima Corgo (boven de Corgo) en Baixa Corgo (beneden de Corgo). Het klimaat is droger dan in Baixa Corgo. Tevens liggen hier de meeste hoog kwaliteit van historische wijngaarden.

Baixo Corgo

Dit is het meest westelijke en natste deel van de Douro vallei. De wijngaarden genereren de hoogste opbrengsten van relatieve lichte en jonge wijnen.

Hoe wordt port gemaakt?

De basiswijn wordt gemaakt bij de wijnhuizen, echter de rijping vindt plaats bij de grote porthuizen in de havensteden Vila Nova de Gaia en Oporto. Hier waait een frisse oceaan wind, wat de temperatuur verlaagd en dus beter is voor de rijping van de port.

Basiswijn

Allereerst maakt men een gewone basiswijn. Waarbij de druiven door elkaar worden vergist – iets wat met “gewone” wijnen vaak niet gebeurd om zo de druif karakteristiek te behouden. Echter de opzet bij port is om zoveel mogelijk kleur en smaak uit de schil te onttrekken binnen de eerste 24-36 uur. Daarom gaat men op “ouderwetse” wijze de druiven stampen. Hele trossen worden in cementbakken (lagares) verzameld waarna mensen gedurende minimaal 2 uur arm in arm op blote voeten op en neer lopen. Deze wijze van “zachte” persing maximaliseert de onttrekking. Doordat vergisting reeds hier op gang komt, komt er ook CO2 vrij. Door het arm in arm lopen, heeft men snel in de gaten wanneer iemand onwel wordt en dus vervangen moet worden. Deze traditionele methode is nog steeds in gebruik voor premium port. Voor basis segment is dit geautomatiseerd.

Wanneer ongeveer de helft van de suiker is omgezet in alcohol, pompt men de wijn over in vaten. En stopt men de gisting door brandy (aguardente genaamd) toe te voegen.

Rijping

Barcos Rabelos

Voordat de wijn naar de opslag in Oporto of Vila Nova de Gaia wordt getransporteerd, evalueert de wijnmaker de wijn om de uiteindelijke wijnstijl van de port te bepalen. In het voorjaar na de oogst transporteert men de wijn naar de havensteden via grote tankers (en niet meer via de karakteristieke zeilboten (barcos rabelos).

Hier in de opslag onder invloed van de koele, vochtige oceaanwind rijpt de wijn gelijkmatiger dan in het warme binnenland. Het warme en droge klimaat bij de wijnmakerij versnelt de veroudering en het kleurverlies van de wijn. In geval van tawny port kan dit gewenst zijn, maar is zeker niet altijd het geval.

Eenmaal in de opslag gaat de port welke lang rijpt over in grote eikenhouten vaten. Dit is geen nieuw hout omdat die teveel smaak afgeven. Ruby en sommige vintage port komen ook in RVS tanks. Om zo het fruitige karakter van de wijn te behouden. Overigens, bij een jonge port bemerk je het uitgesproken warme karakter van de alcohol vanwege de door de toevoeging van de brandy.

Welke stijlen zijn er en wat maakt port zo opwindend

Er zijn enorm veel verschillende stijlen van port. Je kan bijna zeggen voor ieder wat wils! Hieronder gaan we in op port en haar opwindende, expressieve stijlen.

Witte port

Witte port is niet gemaakt van één van de traditionele rassen, maar van uitsluitend witte druiven. Om de wijn te maken, blendt de wijnmaker de wijn van meerdere jaargangen (non-vintage wijn). Deze wijn wordt over het algemeen jong gedronken. De wijn heeft een gouden kleur, heeft een lage zuurgraad en kenmerkt zich door smaken van honing en noten door de opzettelijke oxidatie.

Ruby port

De basis ruby port is een goedkope jonge, non-vintage wijn die direct drinkbaar is. Ze is fruitig en diep van kleur en hebben zelden meer dan 4 jaar gerijpt. Reserve ruby port is een blend van een hogere kwaliteit, van één of meerdere jaargangen, welke tot 5 jaar houtgerijpt zijn. Het is een wijn met volle body en rijker fruit. De alcohol is door de rijping beter geintegreerd. Late bottled vintage port (LBV) is een ruby port van een specifiek jaar dat 4 tot 6 jaar gerijpt heeft voordat deze is gebotteld.

Tawny port

In vergelijking met ruby, zijn tawny ports bleker en bruiner van kleur. Maar ze hebben tevens de mooiste complexe aroma’s door de oxidatieve rijping. De basis tawny port is net als ruby zelden meer dan 4 jaar gerijpt en in bulk geproduceerd. Ze is direct op dronk. Vaak zijn deze afkomstig van het nattere Baixo Corgo en is een mindere kwaliteit vergeleken met haar zussen. Reserve tawny port kent 7 jaar rijping op vat. Hierdoor is de wijn significant meer complex en heel zacht. De kleur is meer taan. Normaal zijn dit wijnen geblend van meerdere jaargangen en is direct drinkbaar. Tawny port met jaar indicatie mag gelabeld worden (zoals 10, 20, 30 of 40 jaar) indien de wijn consistent is met de karakteristieken die typerend zijn voor een wijn met zulk een leeftijd. Dit betekent dus dat niet de jongste wijn zo oud moet zijn, maar dat de leeftijd een gemiddelde is van de blend. Het jaar van bottelen is relevant aangezien deze wijnen haar frisheid verliezen wanneer ze op de fles zitten. Dit zijn de meest complexe en geconcentreerde port wijnen. Door de oxidatieve rijping verliest de wijn haar kleur en gaat deze meer richting bruin. De aroma’s daarentegen geven noot tonen, coffee, chocolade en karamel. Ze is gefilterd en dus direct op dronk en niet bedoelt om te bewaren.

De Colheita port is een zeldzame port wijn. Deze zijn ven een enkel jaar en hebben minimaal 8 jaar op hout gerijpt tot net voor de verkoop. Feitelijk zijn dit vintage gedateerde tawny port wijnen.

Vintage port

Dit is een port welke bedoeld is om verder op fles te ontwikkelen en is dus niet gefilterd! Ze kennen maar een korte rijping op vat (1 ½ tot 3 jaar) voordat ze gebotteld worden. Deze wijnen kunnen enorm lang op fles door ontwikkelen. Wanneer ze jong zijn, zijn ze vol van body, rijk van smaak maar ook hoog in tannine. Ze ontwikkelen zich langzaam op fles en bereiken hun piek niet eens voor 20 jaar flesrijping. Single Quinta vintage port is een vintage port van één wijnhuis of quinta. De naam is dan ook vermeld op het etiket.

Zoals je wel ziet, de wereld van port is een zeer uitgebreide wereld. Maar wat maakt port nu zo opwindend? Nou, het is een product dat je zowel heel jong (ruby) als bijzonder oud (meer dan 50 jaar!) kan verkrijgen en dan nog is het een wijn om lang van te genieten. Maar ook een wijn die van simpel tot enorm complex kan zijn.

Dessertwijn door de suiker concentratie verhogen

Vorige week zijn we gestart met dessert wijnen door middel van het versterken van de wijn. Deze week gaan we kijken naar andere mogelijkheden om dessert wijn te produceren; dessertwijn door de suiker concentratie te verhogen.

Suiker concentratie verhogen door de druiven langer te laten hangen

De wijnmaker kan kiezen om de suikers meer te laten concentreren terwijl de vrucht nog aan de rank hangt. Echter dit brengt ook risico’s met zich mee. Wanneer het weer omslaat en er veel neerslag valt, is er een vergrote kans op rotting bijvoorbeeld. Maar niet alle rot is schadelijk, zoals je hieronder zal zien.

Edele rotting (Botrytis Cinerea)

Suiker concentratie verhogen Bottrytis Cinerea

Ofwel de grijze rot. Dit is een schimmel die zich nestelt tijdens de bloei van de druif en houdt zich gedeisd. Pas in het najaar gaat de schimmel een stof produceren dat de druivenschil aantast. Hierdoor ontstaan gaatjes in de schil waarlangs vocht ontsnapt en verdampt. Hierdoor kunnen andere druiven aan de tros ook geïnfecteerd raken. De schimmel manifesteert zich door een grijze as laag op de druif – vandaar ook de naam grijze rot. Door het indrogen zal de suiker concentratie verhogen, maar ook de concentratie van zuren en aromastoffen. Maar de schimmel zorgt ook voor nieuwe bestandsdelen; zoals een viskeus (stroperig) mondgevoel, zoetzure smaak en iets van honing, karamel, crème brulée.

Bekende wijnen gemaakt door edele rotting zijn de Sauternes, uit het Franse Bordeaux, de Hongaarse Tokaj of de Duitse (trocken)beerenauslese.

Sauternes

Deze wijn is een blend van Semillon, Sauvignon Blanc en Muscadelles. De wijn is gekenmerkt door een mooi balans tussen zoetheid en zuurgraad met aroma’s van honing, abrikoos en een beetje noot in de afdronk. Het meest exclusieve huis is Chateau d’Yquem uit de Graves (Bordeaux). Prijzen kunnen zelfs oplopen tot honderden euro’s voor een halve fles. De klassieke combinatie voor een Sauterne is met foie gras.

Tokaji Aszú

Aan de voet van het Karpatengebergte kan je de regio vinden waar Tokaj wordt geproduceerd. De geïnfecteerde druiven worden handmatig (individueel) geselecteerd en geplukt. De wijn is gecategoriseerd in suiker gehalte van 3 puttonyos (60 gram restsuiker per liter) tot 6 puttonyos (150 gram per liter). Daarboven is het Aszú Eszencia gelabeld. Tokaji Eszencia is uiterst zeldzaam. Deze wijn heeft slechts 5% alcohol en 450 g/lt rest suiker. Deze wijn is houdbaar voor meer dan 100 jaar! De Tokaji Aszú is amber kleurig, hoog zuurgehalte en intense aroma’s van marmelade, abrikoos en honing. Ook hier geldt de klassieke combinatie met ganzenlever. Mogelijk beïnvloedt omdat dit ook een geliefd Hongaars gerecht is. Maar ook blauwschimmelkaas of fruit gerechten zijn een goede combinatie.

(Trocken)Beerenauslese

Het verschil tussen Beerenauslese en Trockenbeerenauslese ligt in de infectie met botrytis. Voor TBA zijn alle druiven aangetast, bij BA zijn de meeste druiven aangetast, terwijl ook overrijpe druiven zijn toegestaan. Deze selectie zorgt er dus reeds voor dat beiden met de hand moeten worden geplukt en dus meer arbeidsintensief is. Deze wijnen zijn niet te misstaan bij een mooi kaasplankje met wat rijpere (blauwader) kazen.

Drogen voor de oogst (passillerage of late harvest)

Passillerage of late oogst houdt in dat druiven langer aan de wijnstok blijven hangen opdat ze indrogen en tot rozijnen beginnen te vormen. Hierdoor zal de de suiker concentratie in de vrucht verhogen . Het klimaat moet hiervoor warm en droog zijn, aangezien anders rotting kan ontstaan.

Spätlese

Dit betekent letterlijk “late oogst”. Hierdoor zijn aroma’s meer geconcentreerd met rijper fruit zoals citrus en steenfruit. Let wel op, er bestaan ook droge Spätlese wijnen, dit staat dan op het etiket vermeld (“Spätlese trocken”). De zoete variant gaat goed samen met pittiger chinese of indische gerechten. En ook bij fruit salades.

Samos Anthemis

De Anthemis refereert aan de late oogst wijnen. Dit is tevens vaak de hogere kwaliteitswijn van Samos met aroma’s van honing, kersen, karamel en cacao. Deze laatste zijn vaak veroorzaakt door oxidatieve rijping op houten fusten. Combineert uitstekend met gebak.

Vendage Tardive

Ook in de Elzas in Frankrijk kennen ze late oogst wijnen. Hier mag de zoete wijn slechts van vier edele druivenrassen gemaakt worden; Riesling, Muscat, Pinot Gris en Gewurztraminer. De Elzas is een gebied dat gekenmerkt wordt door dalen die door de bergruggen van de Vogezen beschermd worden tegen neerslag. En met expositie op het zuidwesten, een ideale ligging voor druivenstokken. Hierdoor ontstaat een microklimaat dat warm en zonnig is op een breedtegraad waar je het niet verwacht. Ook hier geldt de klassieke combinatie met ganzenlever. Maar wanneer je het spannender wilt maken, probeer eens crème brulée of tarte tatin naast een mooi glas VT!

Suiker concentratie verhogen door bevriezing of ijswijn

Naast de late oogst, kan de wijnmaker ook kiezen om de druiven aan de stok te laten bevriezen, indien dit klimatologisch mogelijk is. Dit betekent dat de druiven nog langer moeten blijven hangen. Dit verhoogt het risico op verrotting enorm en tevens de gevoeligheid voor vogels, insecten etc. En men kan alleen maar gezonde druiven gebruiken (verrotte of botrytis geïnfecteerde druiven beïnvloeden de wijn). De druiven dienen minimaal bij -7C (in Duitsland en -8C in Canada) bevroren te zijn.

Door de bevroren druiven te persen, blijven de ijskristallen achter in de pers en ontstaat een hoog suiker geconcentreerde most. Hierdoor ontstaat een wijn met de karakteristieken van het druivenras. Deze wijnen hebben overwegend laag alcohol. De meest bekende ijswijnen zijn afkomstig uit VS/Canada (Vidal en Riesling). In Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland vooral Riesling en natuurlijk in Oostenrijk ook haar lieveling Grüner Veltliner. Tevens zie je een rode ijswijn gemaakt van Cabernet Franc. Overigens zie je meer landen ijswijn maken, denk aan Rusland, Slovenië en zelfs China!

Ook de technologie heeft niet stil gestaan. Door gebruik te maken van cryoconcentratie in het wijnmaak proces waar geplukte druiven worden bevroren, creëert men hetzelfde effect.

IJswijn gaat prima samen met het dessert, vooral tarte tatin, roomijs, crème brulée of blauwader kaas. Overigens een veel gehoorde misopvatting…. Drink dit niet te koud! Bij een temperatuur van +8C komen de aroma’s het beste tot haar recht.

Drogen na de oogst

Gezonde druiven ingedroogd vaak op een bed van stro, nadat ze zijn geoogst. In Italië is dit gedaan in speciaal ontworpen droogkamers, “fruttaio” genaamd. Het moet warm en droog zijn om dit te kunnen doen. Doordat de druiven aan het absolute eind van de oogsttijd worden geplukt, neemt het suikergehalte in de wijn toe. Om de kwaliteit te waarborgen, dient men met de hand te plukken. Als er rotte druiven tussen zitten, moeten die één voor één worden verwijderd, omdat ze de andere druiven kunnen besmetten. Deze methode heet “appassimento”. Het beroemdste voorbeeld is natuurlijk Recioto della Valpolicella (vergeet niet dat Ripasso of Amarone droge wijnen zijn!). Deze wijnen hebben een rozijn-achtig karakter.

Deze methode is niet wijd toegepast, je moet echt zoeken. Voorbeelden zijn de Zuid-Afrikaanse ‘Heaven on Earth‘, waar de wijnmaker de wijn op stro en rooibosthee laat indrogen. Maar ook het Australische Chalmers brengt een appossimento wijn op de markt.

Conclusie voor het maken van dessertwijn door de suiker concentratie te verhogen

Zoals je wellicht wel begrepen hebt, zijn grote prijsverschillen gelegen in de wijze van oogst (handmatig plukken) en het risico dat de wijnmaker loopt (denk aan late harvest en ijswijn). Vanzelfsprekend is het een niche markt wat de prijs vanzelfsprekend automatisch opdrijft.